Не ми се верува како плановите ни се остваруваат еден по еден. Пресреќна сум. Дај Боже вака да остане, да продолжи исполнувањето на нашите желби и планови. Фала ти за се! Те обожавам
Че ти шростам само по еден услов, а то је: Да дојш сега пред мојата куќа и да ми запејш ко Цанде на Фатиме..."девојченцеее младаа темјаанушкеее..." е таа песна. Ок не си ти Цанде не сум ни ја Фатиме, ние сме ние тие се тие...ама сакам таква романтика. Ај, чекам...
^Кои се Цанце и Фатиме Почнувам да се ладам кон тебе , искрено неможам да се замарам дај уозбили се воопшто не си сериозен на моменти.Почнувам да мислам дека не си човекот со кој можам животот да го поминам .Не си сериозен и не не мислам за љубовта ама дај не се прави дете.Нема да ти попуштам одсега.Сега да видиш дури со кого ке водиш инат , ја претера значи.Мило ми е вака што нема да те видам задржи се уште повеќе ако сакаш може тогаш ептен ќе ти недостигам.Уште не ми фалиш
Тој Ти: Ми фалиш.. Немам збор за да опишам. Ми фалиш да ме сакаш... Немаш поим колку.... Ми фали да знам се за тебе, како тогаш. Секој збор, секој сон, секој поглед, секоја мисла, допир... Ми фали да сум цел ден со тебе, така како тогаш. Се ми фали... Овој Ти: Кај си? Де појави се...
Не се каам што ставив крај, подобро ми е сега. Ама се прашувам дали можеби можеме повторно да се обидеме?! Не знам дали воопшто да те прашам, сигурна сум дека ќе ми кажеш не. А полесно ќе ми беше да ме одбиеше за кафе. Зошто прифати? Сега ќе се мислам, место да учам. И пак исто. Се вртиме во круг.
За се ли ќе те молам јас тебе? Убаво ти е да ги нервираш другите а , па добро ќе видиме со кого водиш инает Ми се качи на глава веќе
Не, немам чувство дека ќе се понижам себеси ако прва те побарам. Нејсе, веќе бев понизна пред тебе илјадници пати. И повторно би била, без миг поминат во болка или двоумење. Но сигурно си заборавил дека јас сум една од оние луѓе кои самите знаат кога е вистинскиот миг да се замине или едноставно да се сврти грб. Затоа, ти не мораше ни да се обидеш да ме избркаш, од твоето невербално прочитав дека ти е сеедно. А полошо е видиш дека некому му е сеедно дали си тука, отколку да ти каже дека не те сака до себе. Но јас се навикнав на се. Со насмевка ги негирав проблемите и полна со елан продолжував со животот. Но, те молам објасни ми, зошто, зошто побогу сеуште те барам во секого? Зошто, кога ќе видам некој чив лик потсетува на твојот добивам неопислива желба барем да го допрам, да го мириснам да го почувствувам на оној начин на кој никогаш не те почувствував тебе, а ќе продадев се што имам и што немам кога само би можела да те доведам пред мене макар само да те гледам? Вага и вага. Интересна комбинација сме. Да, сме. Ме боли кога пишувам во минато време бидејќи сеуште потсвесно верувам дека не е крај, дека е премалку за крај, дека зборовите кои ги кажавме не беа доволно остри за да го означат крајот. Но зошто, ако навистина верувам во ова кое го зборувам, зошто полека снемувам надеж? И зошто по ѓаволите сеуште ти го паметам роденденот и ги одбројувам последните мигови од втори октомври, ко да ќе имам сила и можност да ти го честитам и бар да ти слушнам глас... Но, се повлеков со надеж дека вака ќе си среќен. А јас во други си ја барав среќата. Слични и различни на тебе. Сакав и не сакав. Игнорирав и бев игнорирана. Плачев и се смеев. Го живеев животот на најобичен начин во среќни и помалку среќни епизоди. Носталгијата и тагата по тебе ме стигаше но научив да разговарам со неа. Го прифатив фактот дека некои нешта не можеме ниту да ги повториме, ниту да ги вратиме, а ако се обидеме ќе наидеме само на уште едно разочарување. И секој ден се сведе на тоа. Отворено да ги прифаќам разочарувањата а да ја преиспитувам среќата. Што е, тука е. Среќен нека ти е роденденот. Ако не можам директно, бар тука. Секоја желба нека ти стане реалност, и љубовта која не ја потроши на мене потроши ја на вистинската личност. Нема да ми биде криво ниту пак ќе бидам љубоморна. Ако твојата љубов не е моја, зарем е важно чива е?
Некогаш нашите взаемни чуства се многу подлабоки и помоќни кога реагираме така заедно сплотени под или над креветот, а зборовите се најчесто излишни реченици во моменти кога емоцијата е присутна и го разгорува секој дел од нас двајцата. Некогаш е потребно само да заиграш и да се поведеш кон танцот на емоцијата... Љубов е кога понекогаш говорењето е непотребно.. а емоцијата е посилна и од илјада зборови!
Како би изгледала љубовта ако не е забранета и ако не боли?многу пати се прашував каква е таа љубов ако нема болка.Ке дознаам ли некогаш?
Ти текна конечно колку вредам и сакаш да ме вратиш назад да бидеме заедно, епа многу касно ти текна, жалам, имаше 3 шанси ги пропшти. Барај ме сега колку сакаш, џабе ти е се! Само едно ќе ти кажам Е*и се! Толку од мене.
Povtorno te sonuvav,ama i ovojpat me bolese kako i sekoj pat,ima periodi koga mislam deka te mrazam,koga te sakam,koga ne te gledam na jave,tuku na son,i mozam nikogas poveke da ne te vidam,ama kako bi mozela da te mrazam,zarem moze da go mrrazis nekoj koj si go sakala od 15 godini,nekoj koj ti se vrezal vo srceto i dusata pri prvata sredba,glasot tvoj kako uste da mi odeknuva vo usi,pominaa tolku godini,bevme tinejdzeri,sredniskolci,ne ni bilo pisano,pa sudbinata ne spoi mnogu godini podocna ,ama za sto?dali vredese? Mil moj sekogas ke te sakam samo tebe,kolku i da zvuci kako klise,dusata me boli za tebe,iako ne zasluzi,krivo mi e sto nikogas ne ti kazav kolku te sakam,e ovie zborovi mi tezat na dysa sekoj den se poveke,ama nisto ne bi smenila i da ti kazam...
