Уште си без планови? Брееее, кога еднаш ќе ти текне на што мислам? Дај собери се малку! И потсети се оти те сакам!
Kolku sakam da ti kazam kakov si navistina. Me izluduvas so svoite postapki. No sum dovolno silna za da znam deka ne vredi da te povredam kazuvajki ti go svoeto mislenje. I koga bi ti go kazala, ti samo bi mi go stavil toa na moj grb, pravejki me mene vinovna za se. I molcam. Ti ne si svesen sto pravis, od cista ljubomora. A nemas nitu edna pricina da bides ljubomoren! Samo si naogjas izgovor. Ne znam do koga kje go toleriram seto toa. Zarem ne sfakjas? Te sakam samo tebe, i edinstveno so tebe sakam da bidam, makar nikoj drug da ne vidam. No ti si slep, go gledas samo ona sto sakas da go vidis. Ako go nema, ti kje napravis se sto e vo tvoja mokj za go sozdades. Pateticen si, ne, ne e toa ljubov. I pokraj toa sto velis deka me sakas... Kako mozam da ti veruvam, koga pravis se sprotivno od ona sto go zboruvas? Kako ocekuvas jas da se cuvstvuvam? Sakas uste da me ponizis, povekje od ona sto vekje me imas ponizeno? A ne gledas kolku sum mizerna bez tebe. Osvesti se, i otvori gi vekje ednas tie sini ocinja, pogledni malku kon vistinata. Samo malku, dzirni samo i kazi mi sto gledas. Neli stojam tamu jas, osamena i vo iscekuvanje na tebe? Neli te cekam da mi se frlis vo pregratka, pomalku natazena no ne seuste beznadezna deka eden den kje go ispolnis vetuvanjeto? Ne, ti ne gledas nisto. Zatoa sto ne sakas da vidis. I me povreduvas odnovo i odnovo. Kako mozes namerno da odis protiv onoj sto navodno go sakas? Ne te razbiram... Do koga kje slusam samo prazni zborovi i vetuvanja... Ne, ti nema da se promenis, no zatoa pak rabotis na moja promena. Jas se smeniv od koren, a ti seuste ne zabeleza. Ne sum vekje istata, pod ovaa lazna nasmevka se krie nesto povekje. Nesto sto e sosema nesfatlivo za tebe. I nikogas nema da go otkries, nikogas nema da ti dozvolam da doznaes, iako sakam. Nema, zatoa sto sekoj pat koga kje ti se otvoram jas, ti se povekje se povlekuvas i zatvoras, kako da begas od mene, a jas samo sakam da ti pomognam. Samo go cekam denot koga kje go precekoris pragot na gordosta i kje mi dozvolis da te sakam kako sto znam, so seto svoe bitie, pred jas da go izgubam i ona malo delce od gordost sto mi ostana.
Уффф не те видов денес...полесно ми е...да те видев веројатно ќе те изгушкав....те сонував, се гушкавме како никогаш до сега...фалеш ми..многу...мислев дека сум доволно силна ама....фалеш ми срце мое...сакам да ме гушнеш и бакнеш во чело...да ми кажеш колку ти значам и ме сакаш...сакам да пак да сум со тебе ама овој пат размислувам со главата а не со срцето..знам дека ќе ми е подобро без тебе...ќе те преболам...го знам тоа
Te otkacija?heheee !!! Za tolku kratko vreme? a ti kolku bese samo silen,mi raskina pred nejze,a sega taa tebe ti raskinuva!huhuuuuuuuu!!! sega sfakas deka si pravo G***O! samo probaj da mi se javis!
Не СМЕАМ, Не смеам да те чувствувам како близок.. ЕДНОСТАВНО НЕ СМЕАМ!!Ти можеш да ми бидеш само пријател.. Само рака подадена за време на неволја, само подршка која од никој не ја добивам, ништо повеќе. САМО ТОА... Но зошто јас сонувам за тебе..? Зошто во секој сон и моја мечта те ставам како принц на бел кољ? Не разбирам, навистина не можам да се разберам.. Кога ме повредуваш, самата душа ме вели дека Те Сакам, А јас на мозокот тоа не го признавам.. Велам не те сакам.. А кога пак се ќе е ОК, само си речам што се замислувам јас неумам да сакам.. Јас не можам да сакам.. Те гледам како совршенство, а и самата знам дека совршенството не постои.. Што си ми ти на мене..? Дали некоја трага во мојот живот или кој знае што..? Јас знам дека сум само дел од твојот живот.. Знам дека сум ти само пријател кој е тука за тебе секогаш и за се, знам дека и ти исто така.. ГО ИМАМ ПРЕСТОЛОТ, а сепак ја барам метлата.. Ја имам големата кралска столица и курна на главата, а сепак велам не јас ги сакам просјачките облеки, метлата... Зошто така правам..? Дали поради тоа што не сум или што сум себична .. Не знам, навистина ништо не знам, освен едно, НЕ СМЕАМ ДА ТЕ САКАМ!!!Јас и не те сакам, и нема да те сакам, се додека ти не ми го дадеш своето срце, а тоа посакувам да не се случи никогаш.. бидејќи ако тоа се случи, јас те губам..
Еве оваа песна што ја напишав, пред неколку минути, би му ја прочитала, испеала, доживеала! Во живо И ајде дојди. Да вртиме меки зборови на крајот од јазикот да си се допираме случајно и по нашки. И ајде дојди да се шетаме по кејон вдишувајќи од градот грд а добар како зајдисонце што лекува болка да си ги допираме носевите само за да почувстуваме како оброкот од ресторанот остава заедничка миризба. И ајде дојди да ти го душкам вратот додека работиш и ти се ежи секое парче кожа; ме радува што имам посебно место во твојата срцева ложа Си играм таму театар се кријам зад кулисите се лулам на лулашката И костими нема. Ти си Јас, Јас сум Ти, и ајде дојди да ти го раскажам сево ова Во живо.
јас и ти бегалци од овој свет што љубовта ја учат напамет.... ..дал желбата е доволна нешто да се повтори???
Moj bivsi dragi, andjeo nikad nisam bila.. Mada zbog tebe sam bela stavila krila... Spremna da se nadam.. Da znaces da cenis to sto se trudim da ti budem bolja.. Al' nista od toga, toliko o ljubavi bez izazova
Пусто ми е. Никогаш вака не сум се чувствувала. А ти си штур и шкрт на пораки. Не се сомневам дека ти недостигам. Само некогаш некои нешта не се доволни. Сум издржала јас и подолго без љубов. Но не е убавината во трпението. Едноставно, тече времето. Биди добар.
не требаше да ми го речош тоа мило мое, не не и знам дека се свести што ми рече и затоа повторно ми се јави со чувство на вина во гласот... а јас не зборував многу, молчев и само те слушав како ме прашуваш... сакаш ова злато? сакаш она? ... колку сакав да ти се изнавикам и да ти кажам дека твоите неколку зборови ме натераа да се расплачам ама не ти кажав иако веќе знаеш,затоа што ме познаваш... и знаеш, и без да ти кажам дека се расплакав
