„Денот кога ќе полудиш е денот кога ти ќе посакаш барем една ш во животот срцето да си го послушаше.“- Дарко Лешоски Ноќта пред да полудиш ќе ти протрчам низ мислите. Како дамнешен лик што ти значел нешто тебе. Ќе ме помислиш кај сум и што сум и како сум Ноќта пред да полудиш ти ќе осетиш меѓу сонот и јавето дека сум во собата, во темното таму негде и дека те гледам oд некаде. Ноќта пред да полудиш ти ќе посакаш во полусон да го запалиш светлото ама ќе си речеш: „Нема ништо – како па да не ајде!“ Ноќта пред да полудиш ти по којзнае кој пат пак ќе го послушаш мозокот наместо срцето твое како кога се разделувавме ние. Ноќта пред да полудиш тебе ќе ти се врати сеќавањето на бојата од мојот здив која некогаш ти ја даваше бојата и сјајот во очите - од мене низ тебе. Ноќта пред да полудиш ти ќе ме сонуваш како твое дете вика „тато“ по мене. Ноќта пред да полудиш ти ќе не гледаш од страна ко да си Бог дури низ ходникот 20 броја поголеми штикли носи некое мало девојче и лошо го изговара во отсуство името твое. Вели ко тебе дека сака да е. На него очите мои се. Носето и штиклите твои се. Од сестра поклон маичката. Од сестра ми поклон обетчињата и гаќичките. Од наши заеднички пари на него пелените. Ноќта пред да полудиш ти ќе ме осетиш како неопислива топлина меѓу бедрата твои и по пршлените нагоре. И ќе се смееш. Утрината ќе вриснеш. Денот кога ќе полудиш ти првин ќе вриснеш наместо првин во креветот да се истегнеш. Денот кога ќе полудиш ти првин ќе вриснеш кога ќе прочиташ со недосушена крв на ѕидот: „Требаше да запалиш светло љубов моја... требаше!“ – а сама ти живееш! Денот кога ќе полудиш ќе е денот кога навистина ти низ град на случајно ќе ме сретнеш после долго време. Пред нова година низ продавници, на цигара излезен пред некои кафеaни од прослава, по улици... каде и да е. Со памук ко тазе да ми ваделе крв на прстот. Со траги од недосува крв под ноктите. Ќе ти се насмеам. Ќе тргнам да те гушнам, а ти ќе вриснеш. Денот кога ќе полудиш ќе биде последниот ден кога ти ќе почувствуваш за било кој воопшто нешто. Денот кога ќе полудиш ќе ти се случи народ тебе. Ќе викаш: Престани Престани Престани Дури му ја кажувам адресата каде живееш на таксистот кој панично сме го собрале и те туткам во мојот капут дури се тресеш со втренчен право насолзен поглед и оставам се. Денот кога ќе полудиш ќе ти се случат многумина јас, ќе ти се случи народ тебе. Денот кога ќе полудиш ти ќе повторуваш: „Требаше да запалам светло“ „требаше да запалам светло!“ „требаше да запалам светло!“ Дури му плаќам на такститот и те кревам та те носам по скали на раце Денот кога ќе полудиш ќе ти се случат неколкумина јас тебе. Сите кои ги навреди, Сите кои ги понижи Сите кои не сакаше да ги прибереш Денот кога ќе полудиш ќе ти се случат многумина јас тебе Моето те сакам ти што некогаш не го слушаше сега тебе ќе ти ѕвони и како дете и како маж и како старец. Детето во мене кое сакаше да го убиеш Мажот во мене кој никогаш не ти беше доволен И старецот кој ќе те сака и покрај сето лошо кое го превидел од тебе. Денот кога ќе полудиш е денот кога ти ќе посакаш барем еднаш во животот срцето да си го послушаше. Денот кога ќе полудиш е денот кога ќе посакаш да вратиш назад ти се. Денот кога ќе полудиш е денот кога ќе повторуваш требаше да запалам светло требаше да запалам светло ѓоа си исплашено девојче кое видело чудовиште. Денот кога ќе полудиш е денот кога ќе дознаеш дека тоа чудовиште е вистинско и е единственото кое би умрело за тебе. Срцето мое.
Различни сме. Јас пепел се сторив. Како цигара, дим по дим под нозете на еден човек изгорев. Ти врвот на кибритчето без да го запалиш, само си поминал во нечиј живот.
Те видов случајно пред точно 5 години, само тогаш. Погледите ни се сретнаа, се гледавме цела вечер, ти на шанк, ја на маса. Гужва беше, но сепак зборувавме со погледот. Ништо не се случи, се разминавме, а сакавме толку многу да си кажеме, а не кажавме ништо. Се испративме со поглед. Си отидов дома, не можев да заспијам. Сакав да те знам, сакав да те видам уште еднаш. Наредните неколку недели те барав насекаде, сакав да знам како се викаш... Никогаш не дознав, никогаш не те видов повторно. Но пред некој ден ми текна на тебе, сакав да се потсетам на твојот лик, но беше блед и матен. Вчера сосема случајно мислам дека те видов повторно, мислам дека беше ти, мојата платонска љубов на прв поглед!
Болко моја најголема! Ти беше најлошиот од сите а воедно и најдобриот, некогаш и самата не сфаќам исто како што не можеше да се објасниш ни ти. Ке го кажам овде сето она што можеби сега немам повеќе право да ти го кажам во лице а немам ни можност. Исплакав река од солзи заради тебе, ме болеше како ништо пред тоа, уште си ми прва мисла кога ке станам и последната пред да спијам. Ти ги гледам сликите и само сакам да те гушнам и да знаеш дека во мене имаш безрезервен пријател за цел живот. И не ми е гајле за сета болка, ти секогаш ке си во позадината на моите мисли без разлика што и да правам и со кој и да сум. Мислам дека ке те сакам вечно, иако не ми е возвратено, тоа е вистинска љубов! Нема зборови кои би ја опишале мојата болка, нема зборови кои би ја опишале мојата љубов. Ми недостигаш бескрајно многу, еден ден ке се вратиш знам, ке те чекам...
Аххх преубаво си поминавме,4 дена од утро до мрак заедно,сега многу ми фали твоето отсуство љубов моја..Но..не е до нас кога сме на далечина,битно сме блиску со срцата..Те чекам да дојдеш пак газле мое ТЕ САКАМ МНООГУ
Ноември... Ги слушам туѓите страдања. Војувам против себеси посакувајќи да загубам. Розовите зајдисонца ме расплакуваат и засмејуваат. Ко и на небото да му недостасуваш.
Ти го дадов тој крајот што одсекогаш мразев да ти го дадам..Го исфрлив тој гнев на тебе и без двоумење ти раскинав..Сигурна бев во себе..Свесно го направив тоа и свесно знам дека не функционираме заедно..ме болеше тоа..ме болеше што скоро секој ден бев во кавга со тебе..во кавга со најсаканиот..велат имаат кавги оние кои се скааат..но ние? ние неизмерно се каравме заради тој проклет твој инат и лутина..тоа што мене ме правеше тажна и повеќе неспособна да војувам со тебе...те сакав те сакам и ќе те сакам...ако си оној кој ме сака правиот ќе ми се јавиш и го докажеш тоа дека ме сакаш и не можеш без мене..но каде си сеуште?? каде? Зошто те нема??Зошто ме измачуваш? Зошто не сакаш да муабетиме најискрено и си кажеме и го решиме ова еднаш засекогаш ??/Да го ставиме конечниот крај или да продолжиме со компромис и силна љубов? Зошто ме оставаш да тагувам,да тагувам до болка,болка која моментално јако ја чувстуввам во срцето..како некоја лудача се однесувам...искрено сакам..да,да..до тоа е..мојата искрена љубов до тебе..ама зошто ? до некој што не заслужува а мене проклето не ми иде умот да те заборавам засекогаш ? .. ахх љубов љубов..камоли никогаш да не те запознаев ...
Ти вели дека те сака, а те повредува знае и упорно продолжува со истото, па после женските биле комплицирани
леле бивши ТРГНИ МИ СЕ ОД ПАТОТ!!!!!!!!!!! ДАЈ МИ ВРЕМЕ ДА ТЕ ЗАБОРАВАМ!!!!!!!! цела ОБОЛЕНА СУМ!!!!!!!!!!!!!!!!! СРЦЕТО КЕ ЕКСПЛОДИРА КОГА МИ ЗВОНИШ ТИ, РАЦЕТЕ МИ СЕ ТРЕСАТ!!!!!!! НЕ ДАЈ БОЖЕ КЕ МИ УДРИ ИНФАРКТ ЗАРАДИ ТЕБЕ ЕБАТИ ЧОВЕКОТ ЕБАТИ ПА И ЈАС СУМ ЧОВЕК, И НЕ СУМ СПРЕМНА ЗА ВРСКА(БАРЕМ НЕ СО ТЕББЕ)
Зошто не прифатиш крај? Или како што ти предложив пауза 3 месеци.Ама знаеш дека после очи нема да ми видиш.Почнаа да исчезнуваат чувствата спрема тебе. Море една цигара ке запалам имам адреналин нешто.
Љубов моја. Ги чувам твоите слики како нешто свето за мене. Ги гледам, и понекогаш плачам, понекогаш насмевка ми се појавува на лицето. Не е се изгубено, знам. Така и се обидувам да размислувам. Дека ова е само патот до тебе, тежок и долг, но на другата страна ме чекаш ти. И пак ќе ме прегрнеш, како оној април. Пак ќе биде се како што беше. Пак ќе ме допреш. Едвај чекам Те сакам најмногу!
Ми се гaдиш. Се згрoзувaм oд пoмислaтa нa тебе. "Те сaкaм" "Не сaкaм дa те изгубaм" "Ми фaлиш" "Немaм никoјa oсвен тебе"... Знaеш ли кoлку ти верувaм? Мaвни ми се oд пред oчи "шуплив лепoтaну"! Изгледa сaмo јaс бев будaлaтa штo гo гледaше дoбрoтo вo тебе. Будaлaтa штo се трудеше дa те рaзбере и дa ти верувa. Некa, ќе сфaтиш ти декa не сум јaс тaa штo изгуби. Единственaтa будaлa oвде си ти. Слепец. Тoлку си oгрaничен штo не дoзвoлувaш дa ти се дoближи некoј и oд стрaв дa не се дoближи гo туркaш oд себе. Не ме сфaќaј пoгрешнo, не сaкaм дa кaжaм декa си лoш чoвек, еднoстaвнo си плитoк и oгрaничен. Всушнoст чекaј! Јaс сфaќaм пoгрешнo. Мoжеби зa тoa штo гледaм пoдлaбoкo нa рaбoтите. Штo би се зaмaрaл еден плитoк кретен сo мене пoкрaј тoлку лесни девoјчињa штo ќе ги легне зa миг? Ќе ти требa еден ден утешнa прегрaткa и длaбoкa дискусијa, тoгaш прoбaј дa гo пикнеш некaде мoжеби ќе те утеши. Кoгa ќе сфaтиш декa не е се тaкa леснo тoгaш ќе пoрaснеш. Се гледaме тoгaш, мoжеби и никoгaш. Дoстa му кaжувaв нему, сегa дa ви кaжaм нештo вaм. Никoгaш не верувaјте нa убaв чoвек сo сoмнителен пoглед се дoдекa не гo нaтерaте дa ве зaсaкa. И секoгaш дa и верувaте нa интуицијaтa.
