Секогаш кога ќе помислам дека треба да се оддалечам од тебе, нешто ти се случува и горко се каам за секоj збор што сум ти го кажала. Те сакам, жал ми е, прости ми Тука сум, се надевам дека се ќе биде во ред. Jас наскоро ќе бидам таму, до тебе, сам не те оставам.
Денес правиме 7 месеца,аа едвај чекам да те видам вечер и да те изгњавам!Пусти колоквиуми и есеи и врагови,налет се нека оди,битно до мене да останеш.И да ми бидеш оној мојот,и да ти бидам онаа мојата и кога ке не видат да викаат ене ги оние патетичните. Eat my shorts,bitchez.
И пак, по не знам кој пат... You cannot be serious! Не може секогаш кога ќе ти текне да ми посакуваш убав живот, за после некое време повторно да молиш да бидеш дел од него. Не оди така работата. Не оди тоа така со човечките чувства. Дај те молам, среди се. Невини луѓе патат од нашата глупавост.
Мил мој! Нема бегање од моите прегратки, нема! Се заборавам, се губам, уживам. Така да, од сега кога си одиш кажувај ми пола саат порано!
Кажував, кажував, кажував... Зборев додека пена не фатив на устата, додека не почнев да плачам и без здив да липам. Зборев додека себеси се убедував дека тоа што го гледам не е вистина. И сега немам што повеќе да кажам. Морам да научам да молчам. И да преболам.
Ми ги урна сите фантазии што си ги направив, само да знаеш какви се мисли ми поминуваа низ глава овие денови, ехх желби големи неостварливи, дури имав и некој немир вчера вечер не ми даваше да заспијам, го знаеш она чуство кога си во исчекување за нешто, кога срцето силно ти бие, онаа неизвестос. Но денес со два збора сето тоа падна во вода, престанав да се надевам дека ќе ме изненадеш со нешто, дека можеби вечерта точно на полноќ во 00:00h ќе се појавиш пред врата и прв ќе ми го честиташ роденденот.
Како што ми ги грееше прееска замрзнатите рачиња, е така ми го грееш срцево! Не си свесен колку си ми мил. Те обожавам!
Al briga me , ja mogu sve pa zovem devojke na pice sad dobro je al bez tebe tu nema mesta za slabice Mesec je mlad i pun je grad veceras obukla sam kratko i bolje da ne prilazis reci cu ne, ma tako glatko
Uste da si igram so kjerka ti falese I ete I toa se sluci Toa pa odma da ne ne potrca da ti kaze kolku I bilo zabavno so mene, kolku ubavi baloncinja sum i crtala, pa I belegzija I naprajv... A ti, brzo brzo dojdi I taka gledaj ne Se plasam. Ovaa situacija me plasit.
Вчера ми беше најубавата вечер ever. Начинот на кој ми ги приредуваш овие работи, третирање како принцезичка, начинот на кој ме допираше, љубеше без престан цела вечеррр... Никогаш не сум се осеќала волку сакано, убаво, заљубено. Тееееееее љубам мече мое најслатко, сакам секоја вечер да сме неразделни како оваа
Хмм демек требаше да бидеме на дистанца.... но секој ден се повеќе се зближуваме. Не е на арно знаеме и двајцата......но додека трае нека биде совршено. Барем ќе имаме спомени.......ха ха ха ако можеме да си одолееме еден на друг и да не се видиме
Те предизвикувам... - Ана Бунтеска со душата на мегдан соголен угол гол и бос без лажна храброст и искривена реалност најди слики за моите стихови и себе во нив смести се убиј го минатото и џари и’ се на иднината право во очи како на животно со беснило пред себе смеј им се на раните и барај подлабоки да бидат стави го срцето на тацна и сервирај го со скромен прилог биди свој кажи дека ме љубиш а потем кажи дека ми се плашиш води љубов како никогаш досега врескај од бол избегни ја стапицата на секојдневието избегај од туѓите сенки а својата гушни ја како дете да ти е можеш ли слободно да дишеш? во овој свет во кој се’ е искривено во кој животот се слави а смртта оплакува како да не е поразумно обратно да биде наполни го умот со ветар а маглата остави ја за друго време и држи ме за рака додека врне дур не се истопам дур ме снема можеш ли? имаш ли сила за оваа игра во која победник нема и ниту еден поразен не излегува те предизвикувам на двобој сега и одма оти се’ ми се може а башка што и ми се сака и колку ми е покусо времето толку ми е храброста поголема да те гледам право во очи и да те предизвикам да живееш
Ovih dana sve je kao pre, Tebe svako secanje jos vrati, Da li sam ti davno kajanje ili dragi nemir sto te prati
Уфф оваа твоја втора смена ме изеде човеку. Се навикнав да си бидам секоја вечер со тебе а сега се гледаме поретко. Па ми фалиш Едвај чекам нова година да си ја поминеме вечерта заедно inlove:
Љубов моја. Се насмевнуваш и просторот се осветлува. Твоите бисерни заби сјаат посилно од сонцето. Во мене го засенуваш разумот. Ме оставаш слаба, немоќна, полудена по тебе. Слатка болка е ова, слатка болка која владее со секое мое сетило. Со години сум ваква. И не, не сакам ова да престане никогаш. Зависна сум од тебе. Те сакам најмногу!
