Само твојата врата никогаш не ја затворам. Што ќе ми е, и така клучот е кај тебе. Се си мислам кога тогаш повторно ќе се вратиш.
Не знаеш што се не ми помина низ главата... Ми се вратија стари спомени, чувства и си замислив што се би можело да се случи „тогаш“ кога бевме едно и да останевме едно.... Сепак, „сега“ подобро е вака,но секогаш ќе ми фалиш!
i osjećaj je tako jak i sitnica se pretvorila u prijateljstvo Prijateljstvo u povezanost a povezanost nikada ne puca I ljubav se nikad ne izgubi
хахах све да кажам и никако да кажам еве сега ке ти кажам дека си легенда стално те читам и поинтересна особа од тебе не сум сретнала тука
Особено оваа ноќ и сите останати ноќи кога мислам на тебе не ми е страв од ништо,мило мое спротивно се осеќам убаво,дојди да се изнагушкаме најсилно и ти на мене мноогу ми фалиш *
Избегнував да ја отворам темава, ама ај, пишувам за прв и последен пат. Би можела за емоцииве да пишувам на илјада страници, но касно е, требаше уште одамна да бидам похрабра. Она што би му го кажала, го пишал некој пред мене на толку убав начин. Само да знаеш, те сметав за совршен. "Sometimes I wish I didn’t fall for your devilish smile and sparkling eyes but then I remember how you made me feel and I can’t help but want you back again." — Shieldofink
Dobro e sto denes ne te vidov. Loso ke bese ako se videvme. Se plasam deka ke ti go storev toa sto ti go storiv sinokja na son. ... ... nesto de...
Не те мразам. Не те ни сакам. Рамнодушна сум. И тоа беше она што најмногу ме погоди коа те видов. Не ми се пресекоа нозете, немаше пеперутки во стомакот, немаше лути погледи. Само лице на човек кој некогаш ми бил се а сега е странец. И нека е. Подобро е вака.
Нема шо да кажам, без коментар ме остави. Знам секогаш викаше дека обожаваш кога ги оставаш луѓето без коментар, браво ти успева.
You are the silence in between what I thought and what I said! Не можам, а да не помислам на тебе кога ќе ги слушнам стиховиве...
