Се спремам психички и физички,за тоа како јас би ја прифатила веста ако некој те види (или те видам) со друга. А некое гласче во мене вика дека тоа ќе биде за скоро. Господ да ми е на помош Сакам да се пофалам во темава со она добро познатото. Го знаете она грдо чувство кога новата цура на бившиот е подобра риба од тебе ? - Ни јас pray for me girls.
Го направив тоа што морав, тоа што ти не го направи а сепак ми даде многу одговори. Не знам дали ми е полесно или потешко сега, очекував толку многу но ти не ми одговори, пак. Повторно, по не знам кој пат ја погазив гордоста за тебе, а сакав да знам само како си. Само тоа го сакав, немаше да инсистирам на долг разговор, или средба. Јас, изгледа не вредам доволно.
Правиш да се чуствувам убавоо. Не памтам од кога не ми било вака. Само одамна престанав да верувам на мажите и ме плаши помислата дека и овој пак ќе си ѓи потврдам сомнежите.
друже јас и ти не можеме вака после секое видување мене раце ми се тресат и не можам да си дојдам на себе си абе ист си ко другарка ми човече ми ја црпите енергијата а таа има мнооогу за кажување незнам ова како да го објаснам и АМАН доста со тоа кафенце бивши незнам што ми направи ама паметот ми го сврте не можам да те заборавам дали си ти Финки јас библиотекарство-дали тоа што работиш со странствго јас сум во лавиринт тебе те воздигнувам во себе себе си се потценувам ехеј човече за мене како што тргнало дајрект Бардовци
Со што ме маѓепса толку да не можам да те преболам, а никогаш не си ни бил мој...што со секоја помисла на тебе ме боли секој дел од мене, а не заслужуваш ни една трошка од ова...
Не сум повеќе среќна до тебе. Мислев ете оти сме далеку затоа се чувствувам така ама еве три дена сум овде и едноставно не е тоа што беше, немам желба да бидам со тебе, кога ќе ми се доближиш те чувствувам ко странец. Вечерва ни е последна, утре пред одење ќе те гушнам најсилно и ќе ти посакам се најдобро. Нема да ти кажам колку боли, едноставно мора да биде вака. Ние немаме иднина, само преубаво минато.
Se blizi datumot koj go znam i vo son,datumot koj me progonuva od 2003 ili 2004 god nebitno,bese 18 Mart-Cetvrtok,togas vleze vo mojot zivot ofucijalno i nikogas ne izleze poveke,ni po tolku godini,se prasuvam i dali ke izlezes nekogas od zivotov moj,ili ke si umram so tebe vo srceto Do togas na zdravje,i kako sto e redot godini nanazad jas nasite godisnini ke gi slavam so dryg!! Ironicno e znam,takov e zivotot
Не можам да поверувам колку си одвратен идиот. Срцево ти посакува многу лоши работи, не си свесенн колку лошо ќе те најде. Дури сум во нервоза ти посакувам да ти се случи се најлошо и да те снема од живите, ама кога ќе се смирам ќе сфатам што посакувам... А сега, се најлошо. Умри.
Љубов моја. Тешко е да сакаш едно а да мораш да правиш нешто сосема спротивно. За чие добро е ова? За мое или за твое? За доброто на сите? Тешко ми е да сум безгласна, скриена, да глумам дека се е во ред додека ја ставам маската на рамнодушност на лицето. А во мене срцето гори... и плаче. Те сакам најмногу!
Епа се случи и тоа. Се сети на мене, не си ме заборавил, ме побара, ти простив и се однесував ладно кон тебе. Пријатели или нешто повеќе, нека покаже времето, сепак, веќе не сум луда по тебе како порано. ******* А тебе мил мој, нестрпливо те чекам, ајде побрзај
Колку лесно мене можеше да ме направиш среќна... Јас не сакам букет од 101 роза, најмногу се радувам на лалиња, макар купени и од некоја бабичка. Лалињата заедно со герберите ми се омилено цвеќе. Не сум барала, ниту сум те терала да ме носиш на скапи вечери, напротив баш се радувам на пикник во природа или јас и ти во парк, со чаша кафе во рацете, гледајќи искрени детски насмевки. Сакав само додека одиме било каде да ги испреплетеме рацете, да ме гушкаш и да ти видам во очите дека ете толку малку ти е доволно да си среќен со мене. Сакав да одиме заедно на кино, концерт, театар, поради чувството да споделуваме нешто заедно. Сакав барем еднаш кога ќе дојдеше и ќе те прашав што бараш тука, да одговореше - "Сакав да те видам", "Ми текна да те изненадам", "Сакам да бидам со тебе"... А не "Ете така". Велат ако сакаш нешто, направи сам да се случи. Епа не можам само јас да смислувам идеи да те изненадам, не може само јас од толкав наплив на емоции да те гушкам, не може само ти да ми ги читаш чувствата од лицето, не може јас да бидам таа што нема проблем да се изрази со зборови, а ти као не си романтичар. Патетично ми е да зборам како сега ќе ме болат спомените, па ќе се сеќавам на се' убаво што не поврзува, па како ќе ми е тешко на секој да објаснувам што се случи со нас. Како одеднаш останувам сама на скоро 26, а ништо стабилно немам во животот. Сама одлучив и конечно сум среќна што голготата тргни-врати се два чекори назад заврши. Ниту ти посакувам лошо, ниту пак си ми направил нешто страшно. Сите очекуваат дека требало да ме изневериш или удриш за да се случи ова, а јас требало да сфатам дека сосема нормално е луѓе во долга врска да се опуштат. Не се помирив дека таков треба да ми биде животот, зашто за мене љубовта игра огромна улога. Немам ниту бес, ниту огорченост, само разочараност. А со тек на време и тоа ќе се изгуби...
си градел кариера-те свакам работата ти виси на конец-и тоа те свакам абе се те свакам ама себе си не се свакам ЗОШТО тоолку имам разбирање за тебе и аман веке јави ми сечовече имам потреба гласот да ти го чујам се извинувам ако ти пречам па нели заслужувам 5 минути од твоето драгоцено време
