ТЕ МРАЗАМ ТЕ МРАЗАМ ТЕ МРАЗАМ!! Те мразам зошто секогаш ти е полесно да се откажеш, затоа што секогаш ти си совршен, зошто секогаш бегаш, зошто никогаш не си ме ислушал. Има уште милион причини ама џабе кога толку проклето те сакам, се е џабе кога не можам против себе.
Многу ми е убаво со тебе, ла ла лаа. Космополиту мој најпрекрасен. Нека си трае Ljubav daj mi, ljubav svoju, spasi dusu mojuuu
Не мислев дека толку брзо ќе се навикнам без тебе. Мислев ќе полудам ама без секого се можело. Баш ми е мило вака што излезе, нема да веруваш, ама ми падна тежок товар од мене...ми ја олесни работата, фала
Ти ми викаш - и да ставиш пудра, и да не ставиш, исто ти е...а јас те сфаќам колку и да се трудам, подеднакво сум ружна. Ти пак си мислел иста сум ти била и со шминка и без, со исти очи си ме гледал, исто си ме сакал. Ти му викаш на другар ти не идело нашето. Јас те сфаќам дека ти не си знаел како да ме откачиш, а всушност си сакал да го откачиш зашто многу распрашувал. Јас се жалам дека после работа те мрзи да доаѓаш кај мене, а не сум во твоја кожа, да знам колку си напнат психички, колкава одговорност носиш и не те разбирам дека сакаш да одмориш. Да, јас мислам само на себе. Зашто имам вишок слободно време и можам да си мечтаам за држење за раце, мечиња, срценца, слончиња... Убаво викаш, кога ќе работам, ќе те сфатам. Јас ти викам остави ме на раат, не можам веќе вака, а кога те нема, се жалам зошто те нема. И после сѐ, ќе те прашам каде сме моментално, заедно или не. И ти пак ќе речеш, како сакаш ти така, јас не сакам да те напнувам, како ти е подобро тебе така. Мислам дека никогаш нема да те сакам ни половина колку ти мене. Ќе се нервирам зошто си ми го повредил егото со - ти не си центар на мојот свет...иако си ми го докажал спротивното. Единствен проблем кој ме дели од тоа да се смириме е што знам дека не те заслужувам. Колку и да сакам да сум со тебе, имам некоја болка која си ја носам кога сме заедно. Те гледам како ме гледаш и се плашам дека пак ќе бидам себична, дека пак ќе барам цело слободно време да ми го посветиш, дека пак ќе се лутам кога ќе излегуваш со други, дека пак нема да те сфаќам колку си уморен. Ни со тебе, ни без тебе работава, само што ќе биде?
И менее Ајде после од Имачка, ќе се чекираш Кога одиш и кога идеш тој ден најмногу ми фалиш.Месецов скоро ич не се видовме, најмногу ми фали твојата и гушкање на твоето рамо и гради И да не заборавам ми фали моето детињасто однесување со тебе, тн. да се глупирам И кавгите за тоа најмногу ми фалиш стоко моја, ете така.
Многу ми е напорно, не знам зашто и прифатив да бидеме во врска. Од една врска во друга..воздух не земав. Ми треба пауза од вакви глупости.
Одејќи си на кај дома. Гледам еден пар,девојкава му се трга за да си оди,тој не и дава. Поминувам покрај нив,се караат пепел се прават,ти си крива,не ти си крив. Одам одам,ми беше мисла,се свртив....беа прегрнати Толку многу ме потсетија на нас.колку само бевме исти. И најголемата караница,секогаш ја завршувавме со долго гушкање. Боже колку ми фалиш....
Мразам кога мора да те чекам а ти ќе се појавиш со некој глупав изговор и на крај повторно ти верувам, ако не се појавиш за пола час, нема да ме најдеш повеќе, па сега ти размисли што правиш со моето трпение.
Море мило. Те сакам. Разбери. Не биди крут. Знам дека по природа не си... Специјалке моја. Ух, те сакам! Дојди и прекини да се муртиш. И аман, биди мој и сакај ме! Ми требаш... Можеме толку добро заедно. Ајде барабо... не чекај веќе!
Изминативе три дена ми ги направи прекрасни. Не се сеќавам да сум се чувствувала толку... изгубено, да кажам. Но чувството е слатко. Да знаеше само како се чувствувам. Вчера не ја симнав насмевката од лицето. Знам, штом ти си ми првата мисла кога ќе се разбудам и последната пред да заспијам, работата не оди на добро. Не сакам да се лажам самата и да ги негирам чувствата што ги будиш во мене. Иако знам дека ни во најлуд сон јас и ти нема да бидеме заедно. Затоа и не ти кажувам што чувствувам. За да не те изгубам, иако те немам, но да не го изгубам и она малку време што го поминувам со тебе. Кога ќе ме погледнеш со тие сините очи и кога ми се извинуваш поради презафатеноста, и кога доцниш а јас те чекам, и дури не ми ни пречи а јас обично не можам да поднесам некој да доцни. И кога на твојот особен начин го изговараш моето име,и кога гласно ќе се насмееш. И кога те гледам како и покрај се успеваш да ја задржиш смиреноста-сето тоа ме полудува. Да можеше да слушнеш како ми чука срцето кога си ми блиску. И кога слатко го исчекувам твојот одговор на порака. Не си како претходните. Мислев дека воопшто не можам да се заљубам во тебе баш поради тоа. Ти си тотална спротивност од она што си го имав зацртано во главата. Ми пречи само што расположението ми зависи од тебе, ако си тука, супер ми е, ако те нема, целиот ден ми е пропаднат. Се обидувам да одгатнам што е тоа што ме натера вака да се затрескам во тебе, да заборавам на сите претходни, да ги заборавам старите страдања, да ги избришам пораките и бројот од личноста што мислев дека никогаш нема да ја заборавам. Но знаеш како викаат, клин со клин. И покрај се, и покрај лошите околности, убаво ми е. Убаво ми е да те сакам и нека трае!
Ете како изгледаме, по погребот на тоа што еднаш се викаше љубов, по силите удари, по солзите,по се... Ете како изгледаме пред сите... Ти спокоен, јас празна... Добро е.... добро чим се заврши...добро е...
Не ми праќај сега стикерчиња со мачиња кои се сакаат. Не ми требаат. Ако толку добро ме познаваш како што велиш зошто не ја осети разочараноста во мојот глас? Или ќе се правиме дека се' е убаво и прекрасно и романтично, затоа што тебе ти е. Епа погоди што мене не ми е, не сакам веќе да зборувам и да зборувам, а ти ништо да не менуваш. Не сакам да бидам последна на која се сеќаваш, да можеш пред спиење само ќе се јавиш. Не ми треба мене тоа. Се чувствувам како сама на себе да си зборам, како ништо да не допира до тебе. Како да не ти е гајле дали утре ќе бидеме заедно. Дали ќе ме бакнеш уште еднаш или уште безброј пати. Не сфаќам како може толку брзо и толку лесно да се смениш. Не сфаќам како денес се грижиш, а утре веќе не покажуваш ни трошка емоција. Е јас не можам така. Или се' или ништо.
Sinokja go sonuvav Behlul. Mi se priblizi I sakase da me bakne. Se osekjav vozbudeno, zamiziv I cekav. Odednas mi tekna na tebe, si vikam stopravam?!?!?! Se trgnav bez oko da mi trepne I se razbudIv so zabrzano srce. Zamisli Behlul, zamisli samoo!! Gledas be, ni na son ne dozvoluvam nekoj da mi se priblizit a ne pa na jave Behlul bese, da. Uf
Толку, ми замина. Како минуваат годините се потешко ми е да те пуштам да си одиш. Ете, за прв пат сега пуштив солзи на разделба. Сеуште цела мирисам на тебе. Твоите усни уште ги чувствувам на моите, а твоите раце уште ги осеќам како ме стегаат околу мојот струк. До утре сето ова ќе го снема. Ќе ми остане само надежта дека овој пат ќе успееме. Проклето ми недостигаш лигло мој најубав. Еј, те обожавам!
