Ми фалиш иако помина само еден ден. Денеска плачев за тебе. Гласно, долго и неутешно. Бев приморана да ги избришам солзите и да се средам набрзина кога ја слушнав надворешната врата како се отвара. А тоа е најлошо, што морам да ги кријам чувствата од сите и да се преправам дека сум насмеана и полна со живот и енергија, а се што сакам е да не излезам од овие четири ѕида се додека не дојде денот кога ќе те видам пак. Не знам како ќе ги преживеам овие месеци без тебе. Барам начин, се убедувам себе дека сум силна, но твоето отсуство уште од првиот ден ме следи како сенка. бев растргната помеѓу срцето и разумот, јас го послушав срцето. Можеби постоеше начин да ги игнорирам чувствата, да не им се предадам, да не те барам насекаде со поглед, да не инсистирам на средби, да не ти пишувам. Но и ти не ми помогна со ништо. Од ден на ден како да ми беше се поблиску. Се уште јасно се сеќавам на денот кога дури и болна, без глас, со висока температура, дури и накисната од поројниот дожд што истураше тој мартовски ден, сепак дојдов да те видам. Мислам дека тоа беше пресудно, тогаш ми стана јасно дека не оди на добро. Дека се изгубив во твоите сини очи. Потонав. Од тој ден па натаму те немам извадено од мисливе. Знаев дека ќе биде вака уште од првиот момент кога се заљубив во тебе. Знаев колку болка ќе ми донесеш.Знаев дека немаме време, дека е погрешно време, знаев дека треба да бегам што подалеку. Знаев дека ќе морам да се борам со далечината. Постојано ја гледам твојата слика. Во глава ми се врежани зборовите што ми ги кажа. Секоја црта на твоето лице, секое твое движење, насмевка. Тешко ми е без тебе, а ти тоа никогаш нема да го знаеш. Не знаеш ни какви чувства имам кон тебе, нема ни да дознаеш. Би сакала да ти кажам, но не смеам. Ти и јас сме два различни света. Страдам сама, криејќи ги чувствата, од страв да не ти расипам нешто, а тоа не го сакам. Важна ми е твојата среќа, сакам да те гледам со насмевка на лицето, знам колку ти било тешко да изградиш се, и нема да си простам ако ти срушам било што. Затоа ќе страдам во тишина. Најмногу ми фалат утрата со тебе и насмевката што не можев да ја тргнам од лицето цел ден. Најмногу болат убавите спомени. Те сакам. И тоа многу боли.
Јас и ти комуницираме преку мисли и ноти. Дојди утре да те видам, ми фали контактот со погледи и насмевки.
Тапкаме во место и двајцата. Јас сакам да се сменат некои работи, сакаш и ти, меѓутоа не мислиме очигледно на истите работи. Не ми е јасно колку упорен си за некои бесмислени работи, а нешто што ете претставува среќа за двајцата, дозволуваш да стои во место. И незнам веќе по кој пат ти имам кажано, не си само ти, и ЈАС сум тука!!!
I ovaa li nok nema da zaspijam zaradi tebe... Se pocesto mi se slucuva ova izminatiot period. Samata sum kriva sto dozvoliv postojano da mislam na tebe,na nas. Da te sonuvam i da mectaam za tvoite pregratki,da me baknuvas kako sto ne si baknuval ni edna do sega. Da bidam samo tvoja,zasekogas tvoja. I sekoja pred mene sto si ja imal da ja zaboravis i da ne ti znaci nisto.. Znam .. sebicna sum koga si vo prasanje ti.. Mi falis
Vo moite sonista ti si samo moj. Vo realnosta si mi samo son.. Zosto togas se plasam deka ke te izgubam, koga ti ne si ni moj ..
Знаеш ли колку ми е тешко утрото по гледањето. Вечерта сум била во твоите прегратки и сум се чувствувала совршено а сега пак сама
Не вреди, едноставно не вреди, сеедно ми е, те сакам ама вака не иде. Ми досади играва на мачка и глушец.
Nemozam da se nasitam od tvojata pregratka. A be, ja neznam za dosta. Neznaev deka sum bila vakva Kolku mi e ubavo so tebe. Ne sum tolku pametna za da ti opisam kolku me pravis srekjna. So I da kazam malku e. Neznam, neznam dali voopsto postoi takov zbor so ke ja opise mojata srekja. Mi falis I koga sum do tebe. Tolku brzo pominvit vremeto koga sme zaedno, a tolku e dolgo I ne vrvit koga cekam da mi dojs :/ Ic nejkam razdelbi. Ic nekjam koga trebit da si odis. No ajde, ke izdrzime dodeka da se sredit se pa da si ziveeme zaedno I da znam deka togas sekoja vecer ke zaspivam pokraj tebe ^.^
Ми фалиш многу , најмногу... Мислев нема да е толку тешко , ама сакам до мене да си... заеднички да се будиме... Одвај чекам да се вратиш
Se javiv na rabota da prijavam deka ke zakasnam deneska. Se zaradi tebe. Da znaes samo sto pravam za tebe. No ok, se isplatese, te vidov i sega ke go izdrzam macniot tmuren den na rabota... Iako ne mi se mrdase otkaj tebe...
Миличко мое,маце мое,бебенце мое Нестрплива сум за денот кога ќе ме шеташ во парк нестрплива сум за денот кога ќе те видам пак,кога пак ќе се појави човекот со црната кацигата пред моите очи љубовче мое се си ми ти
