Те молам биди и ти како времето,само помини.Јас ке продолжам со животот,ке бидам онаа која секогаш бев.Убава,силна,горда до бескрај....
Сакам да те видам. Да те гледам секој ден, почесто. Да зборувам со тебе. Секој ден. Ми недостигаш. Заборавам и па се сетам. Нели ти е досадно и тебе, ко и мене со другите?
Не ми се верува,ми се гади и од сестра ти што секогаш ме гледа под око,и од тебе не можам да поднесам да те гледам како се движииш, ме гушиш Офффффф
Nemam veke nervi da cekam..ke poludam bez tebe. Odvaj cekam da me gusnes i da ne me pustes od pregratki
Само ти продолжи вака, да не ме начекаш со друг само кој дефинитивно ми посветува поќе пажња и гледам дека ќе ме цени поќе од тебе Пази се ти ќе изгубиш, јас не
Spoiler E vakov te sakam. Ja ti se zakanuvav deka bez dusa ke te ostam a vsusnost ti mi ja izvadi dusata Ama pa zatoa voda pocna da pustas, ne mleko
Се секаваш ли на денот кога се запознавме,се секаваш ли кога се видовме првото утро,се секаваш ли дека после неколку дена го имавме првиот состанок,првата смеа со тебе,првиот бакнеж со тебе,првата прегратка со тебе.Би сакала да се секаваш на сите наши моменти,моменти кои сега неможам да ги преболам,кои некат да поминат,кои болат многу,би сакала и ти исто да неможеш да ги преболиш.Секоја секунда се прашувам дали си добро,дали си среќен,дали ти фалам како што ми фалиш ти мене,дали ти фали мојата прегратка,или мојот бакнеж.Можеби еден ден пак ке ме побараш незнам би сакала тогаш да ме сакаш,да ме бараш во секоја,а да не ме најдеш во никоја,да копнееш по мене,а да ме немаш,и да се покаеш за се и да сватиш колку сум те сакала.Живеам за тој ден.
Одамна немавме налетано еден на друг бивши драги хахах. ТЕ немав одамна видено, не пак така лице в лице. ЈАС така дотерана, скоцкана, баш еден од омилените фустани го ставив и оп ти пред мене. ЗАбежежав како ме гледаш од далеку со новата женска под рака. Се направив на будала можи требаше едно здраво да ти речам, а не да те игнорирам, ама не битно. Знаеш душата ми се исполни, јас така убава, иако сама, а знам колку ме сакаше, колку ќе ти бидам болка, а ти со дете покрај тебе, лоша копија на мене.
Јави се. Веќе ми фалиш, а се' уште не сме се ни разделиле. Сакам силно да те изгушкам и да ти кажам колку многу те сакам. Сакам да дојдам со тебе. Сакам овие две недели што побрзо да поминат и да се гушкаме после. Сакам да го запознаам твоето семејство, пријателите. Сакам да видам како се однесуваш покрај нив, сакам да навлезам повеќе во твојата душа и да ги дознаам сите мали нешта кои те прават среќен. Сакам да ти ги љубам сите рани и болки. Да се потпреш на мене и да ми се препуштиш. Сакам да те љубам како денот да нема крај. Како утре никогаш да не доаѓа.
Ти немаш појма колку ми фалиш И сеа коа ќе идеш цел месец иако ти викам ништо не е, ќе се гледаме на камера, брзо ќе поминат деновиве, нема... Ниедна социјална мрежа не може да го замени разговорот во очи и прегратките. Ајде нека помине и ова, ми здосади да ми недостигаш навистина...
Spoiler Крај! Замини си од мојот живот засекогаш, не ми ѕвони, не ме барај , не ми пишувај. Остави ме да си продолжам по својот пат, дозволи ми да те заборавам. Не биди себичен! Знам дека е убаво чувството секогаш кога е тешко да се враќаш кај некого кој можи да ти пружи утеха, кај некој кој ќе те радува но повеќе не ми се допаѓа оваа игра на топло-ладно. Ме разочара, повторно се чувствувам глупаво и предадено но не си ти виновен што јас сум те преценила и сум помислила дека можеби си нешто подобра личност но не си бил. СЕ во животот е по заслугаа најмногу довербата и почитта,ти ги имаше двете од мене но со еден потег ги сруши и уништи. Браво за тебе!
Всушост и јас незнам што сакам, те сакам тебе, а сепак не те сакам. Ме разочара со тоа што и се врати неа, а се би дала да си тука за да те прегрнам. Дај Боже да патиш по мене, за секоја моја солза ти две да пуштиш. Но не оди си, те молам. Остани тука, колку и да те мразам, колку и да сум разочарана од тебе, ми ја враќаш насмевката на лицето. Не оди толку далеку, на крај од светов, ако ништо друго барем да те гледам, затоа што ако си одиш тогаш сосема, засекогаш ќе те изгубам. А знаеш дека не сум доволно силна да продолжам да чекорам понатака без тебе. Те сакам..
Не очекував дека ќе е вака полесно, јас да ти кажам се што мислам, ти да се нервираш. Ако нека ти е така, да видиш на мене како ми е кога е обратно, па дали пак ќе се осмелиш да тераш по свое. Знам дека боли вистината али таа е, редно беше да ја кажам на глас. И знаеш што, мрази ме колку сакаш, доволно јас самата си се мразев себеси досега.
Криво ми е, ме боли душа за тебе.. Додека си далеку од мене и којзнае со кого си јас бришам солзи затоа што ми недостигаш. Ме болиш, секоја клетка ме боли за тебе. Се преболев до сега, но тебе не, не можам. А ти можеби и не помислуваш на мене. Како што рече ти - јбг живот.
6 дена душо моја само толку останаа. Конечно ќе те видам? Навистина ли? Неможам да поверувам ќе бидеш домене ќе ти ја држам раката, ќе ги гледам твоите прекрасни зелени очи Се молам што побрзо да дојде тој ден.
Kриво ми е многу шо вака испадна . Не знам зошто мислев дека овај пат ќе биде поинаку. Ме боли душата а тебе изгледа ти е сеедно. Јас се откажувам од тебе, но никогаш нема да те заборавам. Болиш.
