Иии..што сега, зашто дојде...да одржиш опело или да се поклониш што ти се остварија предвидувањата..хахахаха..еве ти аплауз, ама само толку и оди си во рикверц.
Не сме се виделе два месеца ....толку силно би го гушнала така што мојата прегратка ке каже и покаже сееее .
Би му кaжaлa декa иaкo вчерa пoминaвме дoбри 2-3 сaaти зaеднo сaкaм пaк дa гo видaм и гушнaм...и пaк ќе ми е мaлку и ќе сaкaм уште
Само надеж ми остана и копнеж за да те прегрнам. Се надевам дека го мислиш тоа што го кажа и дека ќе се сретнеме. Ќе почувствуваш колку ми недостигаше. Успеа светот да ми го превртиш наопаку, а не секој го може тоа.
Не да немав време синоќа да размислам за нас, изгледа несакав. Кај и а е ќе кренам раце, знаеш дека не трпам неозбилности и пак упорен. Како сакаш, не се ни замарам веќе со твоите глупости и детски работи, отсега само ладна ќе бидам па ич не ме занима како ќе ти е. Одвратен си ми. Доста ми беше да сум се насмеана покрај толку стресови и здравствени проблеми само да не те замарам да не бидам досадна, како ништо да не било а тебе ништо не ти е инпак непогодени. Сега има намуртена скисната се да ме гледаш, има да ме молиш муабет да ти правам. Е неможе бе веќе да се правам мутава.
Во каков човек се претвори ти? Зашто не си оној што беше? Немам ни грам доверба во тебе. Ако ова не се промени за некое време крај ќе биде. Ќе ме боли знам ама ова измачување сигурно боли повеке.
Од денес и јас те оставам....ми се здосади од твојата нерешителност. Само немој да се изненадиш од моето однесување после ова..
