Не си свесен колку ми значиш. Со тебе се будам со тебе заспивам. Па кусо да не си и на сон ми доаѓаш. Абе грев немаш ли ? 1001 пеперутка ми летат во стомак кога те мислам. Лубов ли е опсесија ли е МЕ УБИВА
Laugh at the night, at the day, at the moon, laugh at the twisted streets of the island, laugh at this clumsy boy who loves you, but when I open my eyes and close them, when my steps go, when my steps return, deny me bread, air, light, spring, but never your laughter for I would die.
Ме боли тоа што ме запозна во таков тежок период за мене... Ме боли тоа што не запозна ни малце од мене, ја запозна мојата слабост, мојата немоќ, бескрајна чуствителност, загриженост, си помисли дека ќе ти се обесам на врат и избега подалеку колку можеш.. Во право си, кој би сакал таква девојка...Можеби преувеличував бидејќи не бев навикната на тешкотии во животот и сега наеднаш бам.. Но зарем навистина помисли дека ако тоа што ти се доверив дека сум очајна која не може продолжи напред? Ти си будала, нечуствителна будала.. Знам дека мислиш дека сум луда, дека ме сожалуваш, но никој не знае низ што јас поминав, никој не може да ми суди зошто бев толку слаба и немоќна периодов, но само силните луѓе ќе го разберат тоа. Јас ти дадов илјада шанси, илјада пати ме разочари, илјада пати ти кажав збогум и повторно ти дадов место назад, знаеш ли какво беше чуството? А ти, ниедна, ме шутна како крпа и тоа поради мојата слабост. Се прашувам зошто ми даде таква надеж за да ме спуштиш толку ниско. Тоа боли, навистина боли. Не требаше да биди вака, зашто криво ми е што не запозна ни малце од мене, до денот кога повторно ќе ме видиш ќе ми заздравеат раните, ќе помислиш дека сум се сменила, а тоа ќе сум вистинската јас. Не знам зошто, но отсекогаш мислам дека имам нешто посебно во мене затоа и сите ми се враќале но секогаш било касно. Не сум злопамтило, знам дека ќе ти простам и брзо ќе ми помине, за јас да можам да си продолжам спокојно, но знам дека ако еден ден ми се укажи случајна шанса ќе те боли колку мене. Нема да биде до мене, тоа автоматски ќе реагира.
Синока пак ли само другарски ти се зажели душата да ми пишеш "добра ноќ" абе коњ си. Ама не ти попуштам овој пат. И ако се би дала да ме гушнеш како некогаш....
Е вака би ти секој ден кога ке ми се враќаш од работа Јас спремна сум, и да те чувам и сакам и да се грижам за тебе и да ти помагам и да ти пружам разбирање и да те сослушувам и да те гњавам и да те галам. Све, све, све зашто ти се од ова заслужуваш
Ти Ти Ти Ти Ти Ти Ти не може да сакаш повеќе од мене да заборавиш се... Ти не може да сакаш повеќе од мене да заборавиш дека постојам...
Со секое вкрстување на прстите одбираме да го живееме мигот и да бидеме среќни. Тогаш, сега, тука, веднаш... Не сакам да коваме планови за тоа што ќе се случува низ деновите, годините, па ни минутите. Низ умот ми провејува мислата дека таму сме каде што треба да бидеме, а останатото ќе се протне на своето место низ патеките на времепловот.
Знам, поќе од јасно ми е дека пак ти ќе ме побараш, пак кога ќе ме видиш среќна во машко друштво ќе бидиш љубоморен, ќе патиш, ќе молиш на колена.. оти мил мој ме сакаш, не си ме заборајл, уште ти било тешко, а јас се навикнувам без тебе никогаш поќе нема да ме видиш со солзи и скршена, секогаш ќе бидам насмеана и среќна тоа ќе те уништи!! СЕЛАНЕЦ.
А што , што да ти кажам срце мое? Што откако се ти дадов а ти се зеде и замина? Замина без збор со моето срце кај тебе.
Ми фали кога се гледавме секое сабајле и кога те бакнував по тие образи твои меки и најубави. Ми фали и она твое “Добро утро“. Ги сакам твоите цврсти прегратки . Еден ден ке те имам за секој ден, знам.
На овој стресен период ми требаш за утеха, да ме сватиш и подржиш а не да се лутиш за глупости. Ми треба да се исплачам во твојата прегратка, немора ништо да кажеш само силно да ме гушнеш. Ми треба рамо за плачење, зошто се ми е наопаку а што правиш ти за мене .. Ништо. Продолжи така деновиве и ќе ги фрлам во вода овие 4 години. И онака веќе ништо не ми е важно.
A zosto pa sega ne ides utre? Ama mnogu mi falis, znaes li? Ne mi se ceka do zadutre pa... Aj mozda ja ke ti dojdam
Си кажавме збогум.Тука заврши нашата приказна. Знам,ме чека долг период со самотија.Знам дека ќе сакам да плачам.Знам колку ќе боли.Само нека помине.
Многу прашања имам во главава а одговор на ниедно... Гледам дека и тебе ти е дојдено до мене,карактерите ни се исти,затоа очи ќе си извадиме некој ден.. Зошто не ми кажеш еден убав збор освен тоа дека сум твое ,,будалче,,...уствари зошто треба да ми кажеш дека сум убава?? дали навистина сакам да го чујам тоа од тебе?не го знам ли тоа? веќе не знам што сакам да чујам...Сакам да почувствувам дека ти си тој, доста ми е од лутање наоколу,се изморив ако ми веруваш.. Слушнав прееска ти се испушти кога ми рече какви ламби сакам,бели или жолти,,кога ќе живееме заедно какви да купиме.. Те молам отвори се пред мене пред да биди касно, колку и да се лажам себеси сепак сакам да чујам колку ти требам..
