Абе зошто толку ме разгали? Зошто ми дозволуваше да се навикнам да ми одат по г***т, кога не се сите исти како тебе. Знам дека и јас те повредив, но ти бе брат многу ме разгали. Си имам дечко нејќам повеќе ништо да имам со тебе, но човече не разбираш дека сум среќна со него. Немора секој пат кога поминам да ме гледаш накосено, фала ти шо беше дел од моето минато, ама само тоа и остана ти, МИНАТО.
И добро као стварно се зафркаваше цело време вчера? О.о треба да ти верувам? Знаеш дека ме напизди? Ке ти вратам за тоа не се секирај...
Искрено имаш титула сељак на векот од мене. Преку глава ми е више се откажувам ја од сево ова. Чим ти е гајле и не се ни трудиш тогаш зашо да бидам единствената што секогаш те бара, што секогаш е откачувана и што секогаш се труди за нешто у кое само ја сум таа шо сака. Или ќе се потрудиш и ќе ме бараш деновиве или изгони се и конечно нека заврши ова измачување.
Мило ми беше што те запознав, ми го разубави почетокот на годинава и ми докажа дека некои работи не се баш така како што ги замислував во мојата глава. Чувај се таму и продолжи така, не сакам ни еден ден да помине без да си кажеме како ни поминал денот... Те гушкам и премногу фалиш тука, да знаеш!
10 дена неможам без тебе да издржам, а 3 месеци како Што ми направи вака да неможам без тебе да дишам, каква магија ми направи Толку многу те сакам што ни една секунда неможам без тебе
Беше толку обична за мене, воопшто незабележителна…не те приметував..Но,што се случи, одеднаш влета во моето срце со брзина на една капка во силниот дожд .. дури ни јас незнам кога се случи тоа,ниту пак зошто.. само знам дека нетребаше. Премногу е ова за мене, да те гледам а да неможам да те гушнам..да сакам,а да несмеам.. да имаш желба која може со една прегратка да ти се оствари, а да ти е забрането..а толку сме блиску..Секогаш кога ке ме погледнеш, во твоите очи се гледа желбата за таа прегратка, за тој бакнеж кој треба .а несмее да се случи..целата затрепериш ,рацете ти се тресат ..тешко воздивнуваш..А пак јас, останувам покосен пред тебе, безпомошен.. се губам.. и така секој ден..пак истото, пак истото и пак истото..без сили за промени, без решителност за првиот чекор..останувам сам на местото, и чекам да дојдеш..да ме погледнеш со погледот помил од било која и да ме прашаш како сум ,и што правам.. иако веќе знаеш!
Те сакам се повеќе и повеќе , заедно поминавме многу , заедно плачевме ,заедно се смеевме сега заедно ќе се прилагодиме на средината и ќе си го оствариме нашиот сон <3
Најголема мотивација и инспирација во животот си ми бил ти. Не дека некоја посебна поддршка од тебе сум добила, самата замисла за нашата заедничка иднина правеше да бидам посилна од сите проблеми. Можев многу, ако ми дозволеше повеќе. Можев, а ти не сакаше доволно силно...
А си посакав само здравје, среќа и мир. Тебе не те посакав, случајно се случи се. И сега ќе речат на почеток се е бајка, сакам да верувам ќе се обидам. Се прашував каде ми е стравот и се тоаа што го изградив спрема другите што не давав да допрат до мене. Како да исчезна. Се опуштив, за убаво да е само.
