Кога ќе ги видам тие твои убави очи се топам. Колку и да сме си лути, раскарани и не си проговараме ниту збор сепак со насмевка се поздравуваме и очињата ни имаат убав сјај. Сакам да те гушнам силно. На симпатијата: Многу си убав и згоден, ми ја голицкаш фантазијата.
Mi falis, mnogu mi falis. Znam deka dlaboko i dvajcata go sakavme istoto, no nikoj nemase hrabrost da kaze nisto. Godini pominaa, i dvajcata prodolzivme napred i pocnavme novi zivoti. Ti sega ja imas nea, rabota, nova kola... se sto sakase. Jas imam diploma i ke dobijam uste edna za nekoj messes, smeniv zivot, nauciv mnogu, postignav mnogu. Edinstvenoto nesto sto ne se smeni e deka uste zivees na dva cekori od mene. Sakam da mislam deka ima nekoja nevidliva vrska sto ne vrzuva i poste sive ovie godini i ne ni dozvoluva da se oddaleceme barem fizicki, iako se oddalecivme na site drugi mozni nacini. Ne mi vrakas poveke na porakite, edinstvenoto nesto sto go dobivam od tebe e okasionalnoto zdravo koga me pominuvas na ulica so kola. Ne bi znaela na koj jazik, na koj nacin, koga i kako da ti objasnam posto ne rekov nisto vo onie nekolku godini sto gi pominavme zalepeni eden za drug. Ako treba da bidam iskrena i koncizna bi ti rekla: gresno bese vremeto; ti samo sto bese prekinal 5 godisna vrska so mojata najdobra drugarka, a jas samo sto se oddaleciv od tvojot najdobar drugar po 7 godini. Ne bev sigurna deka i ti me sakas na drug nacin, ili ne sakav da si go priznaam oti togas ke bidese vistina, a vistinata bese strasna. Ne sakav da te izgubam tebe, a ne sakav da ja izgubam i nea... ne sakav da ti gi otvoram racete i ziveam uste posrekna so tebe dodeka taa ne kolne od 2'000 km distanca. Bi imala mnogu raboti da ti kazam, ama bi mi tremalo mnogu vreme, i bi trebalo da bidam blisku do tebe, sto sega za sega mi izgleda nevozmozno pa zatoa ti pisuvam tuka. Aj, da bidam iskrena go pisuvam tuka isto oti ako ti go kazam v lice, ke placam, lipam, ke te guskam i nema nikogas poveke da te pustam da izlezes od molata vrata. Mi falis... mnogu. Site drugi gi zaboraviv, prebolev, a ti mi falis seuste.... i posle 5 godini. Ako ni e pisano pak da se videme ili da bidemi zaedno, togas taka ke bide. Ako ne... sakam samo da bides sreken. Jas i ti, zolta zgrada, nekolku cigari... tvojot star fiat i mnogu sneg. Sedime, jademe cips i pieme leden caj. I dvjacata znaeme deka bi gi koristele usnite i racete za drugi rabori vo toj precizen moment, no i dvajcata znaeme deka ne smeeme.
Самувам за двајцата.. само ти да не почувствуваш празнина. За тебе само љубов имам. Од онаа.. малку слепа, малку детски наивна и малку неодоливо себична. За многу да те чува. Истовремено боли и исполнува колку те сакам.
Ти си мојата причина за насмевка,смисла за живот.. Ти си ми се За тебе чуствувам толку голема љубов што мислам ми го топи срцево.. Не можам да дишам без неговата намевка,неговата љубов,неговите прекрасни очи кои само мене ме гледаат така милно Би умрела за твојата прегратка,за тој нежен допир,за тие усни кои знаат да ми дадат страсни бакнежии да ме стопат
Читав разговори со другарка кога те приметив за прв пат и колку беше јако тој период.. Оти вака испадна морееее... Глупи сме. Ај другари ќе си бидеме ако не.. А знам дека не ме гледаш другарски, јас па тебе ич, и пак ништо не правиме. Ми комплицираш многу, а премногу е едноставно. Оти те засакав? Оти?? Оти си посебен, ете зошто. Има нешто во тебе преубаво, ама се криеш сељо еден. Дојди ми да те гушнам и да не те пуштам никогаш.. Ме скрши..
Сакам само да те прашам што сега? И како мислиш понатаму? Сакам само на тие две прашања да ми одговориш, а не да ги остајш неодговорени како секогаш. Еве седам и мислам зошто судбината вака не раздели? Зошто си поигра на ваков начин кога се можеше да биди едноставно. Те сакам на еден детски невин начин, и покрај едно искршено срцр кое бара и се надева на едно подобро утре,тоа утре можи да биди со тебе, а можи без тебе. Без разлика како и да е, и после сите овие работи ќе имаш посебно место кај мене. Изгорев да те гушнам, иди побрзо.
А бе ајде бегај таму... Ми здосади, ептен се оладив... Што сега, уште собираш храброст??? Чекаш на мене? Што треба јас да направам, кога не добив ништо за да се борам... Иди негде порасни прво, после дојди, може ќе ми ги вратиш пеперутките.
