Ти си мојот поглед, мојот допир, мојата возвишеност, мојата маленкост, мојата скромсност, мојата дива страна. Што би правела без тебе, лудо мое? Ќе живеев уште години, години во заблуда. Ќе се барав залудно себеси, безуспешно! ТЕ ОБОЖАВАМ, ЖИВОТЕ МОЈ! Стојам зад секоја одлука твоја. Од тука, па се до вечноста!
Нaјмил мoј ти блaгoдaрaм штo не ме oстaви сaмa. Не сум пoрaзличнa oд билкa,нo ти ми дaвaш живoт. Живoтoт ми се смени зa минуткa,a ти твoјoт ми гo пoсвети мене.... Ме хрaниш нaјмил мoј, ме нoсиш вo рaце,ти си мoите нoзе...... Ти ме зaспивaш, ти ме негувaш.... дa убaвo кaжaв не сум пoрaзличнa oд сaксискo цвеќе. Ми гo пoсвети живoтoт,плaчеш ,се криеш и плaчеш,не е oд причинaтa штo јa измисли дa ги прикривaш сoлзите.... Се кoлнaм декa ќе стaнaм oд oвoј прoклет кревет ,се кoлнaм декa пoвтoрнo ќе oдиме вo пaрк и ќе трчaме сo нaшетo мaлo пaјче,се кoлнaм декa пoвтoрнo ќе пливaме зaеднo,се кoлнaм декa пoвтoрнo ќе трчaме кoн среќaтa..... Ти беше нaјдoбрaтa oдлукa вo мoјoт живoт.... Не бев свеснa,нo сегa сум.. Ти ветувaм декa ќе се бoрaм зaрaди тебе и нaшетo СЕ........ И невoзмoжнoтo ќе гo нaпрaвaм вoзмoжнo , знaм декa сaмo мoјaтa среќa те прaви среќен и спoкoен...... Те сaкaм......
Кога ќе погледнам назад, сфаќам колку ти ме промени. На подобро. Бев егоист, бев безволна, со други очи гледав на светот околу мене. На кого да се заблагодарам, кој ли ми те донесе, кој реши дека јас заслужувам ваква радост, ваков благослов, ваква безгранична, чиста љубов? Љубов што преминува граници, љубов на која ништо не влијае, а најмалку па осудувачките погледи отстрана. Ти дојде и промени се`. За првпат ми се случи да не сакам да заспијам, зашто реалноста ја надмина убавината на секој сон. Не верував во никого и ништо, а сега кога те гледам се молам да не ми те земе никој, се заблагодарувам на силата што не` спои. Љубов моја, ти благодарам што те има!
Нема да ти се јавам, нема и нема. Никогаш не сум успеала да истраам, никогаш не сум успеала да не се понижам пред тебе. Ме боли што можеш мирно да спиеш знаејќи што ми се случува. Немој никогаш повеќе да ми кажеш дека ти ми мислиш најдобро од сите, бидејќи гледам колку само си мислиш на себе и на твоето проклето его. И јас имам гордост, и јас имам душа... Нема да ти се јавам макар и да умирам.
Ја сакам ноќта. Легнувам, се вртам на стомак, а ти и во сон за рака ме држиш. Не верував дека некој може толку силно да ме сака, а уште помалце да го трпи мојот див темперамент. Фала му на Бога што те донесе во мојот живот.
Невоља невољу привлачи, исти смо исти играчи... А невољата го носи твоето име. И сите зборови ќе ги проголтам и се кажано ќе повлечам за уште една ноќ со тебе... Нека се пишат гревовите на моја сметка. Ќе ги платам на крај.
Ова ми е последно понижување за тебе. Ова ти е последната шанса. Уште еднаш нема да бидам оваа патетична девојка пред тебе, онаа која живее за тебе. Нема да го гледаш тој филм пак и пак. Ќе го соберам секое парче сила во мене и ќе те преболам ако биде потребно. Се уништив, се разболев веќе. Не можам да размислувам логично. Болиш. Проклето болиш.
Се сретнуваме случајно на улица после толку години.Ти беше мојата прва љубов.Не те препознав веднаш,си се сменил многу.Те препознав во моментот кога дојде кај мене и ме праша: "Се познаваме"? Се насмевна како и секогаш и ме праша каде од септември.Не ми се веруваше дека си истиот од пред 5 години.Ми постави милиони прашања а јас не можев да останам подолго.Ке ти раскажам за месец ипол ке се гледаме секој ден.
Често се прашувам каде ќе ни беше крајот ако не бевме полни со инает и двајцата? Само малку,барем само малку да ти покажев колку ми значиш се ќе беше поинаку. Не можев,иако те сакав како никој претходно и како никој досега,меѓу нас имаше многу разлики и препреки,кои лесно можеа да се надминат,ама ме знаеш мене,лесно се откажувам и не се борам... Сега,после толку години кога ќе ми се смачи од се и сите,се прашувам дали вреди што ја пропуштив приликата да бидам среќна? Се прашувам да имаме уште една шанса дали ќе реагирам исто или ќе затворам очи и ќе преминам преку се и сите,преку сите мои и на околината предрасуди? .....мислам дека исто ќе биде,на некои љубови не им е пишано да заспиваат и да се будат заедно...јас...јас сеуште тивко во себе те сакам на некој начин,а ти?
