Извини што ти приредив глупости вчера. Не ми се верува дека излезе од работа само да дојдеш и да не гушнеш. Да ми кажеш да не се нервирам. Којзнае како сум звучела. Без осет. Ама ти си прекрасен сопруг и родител. Жалам што сум тешка на зборови и неможам да ти кажам некои работи. .......
Твое е да ме сакаш, мое е да ми е сеедно. Не сум од оние што патат сите да ги сакаат на оној начин. Не мора да сум посакувана. Ме сака тој што треба и доволно ми е тоа. Па и повеќе од доволно понекогаш. Чуден створ сте вие мажите. Колку повеќе ви вика човек не, толку повеќе го сакате. Ич нема потреба од тоа. Не со мене, не за мене.
Заспивам мислејќи на тебе. Станувам мислејќи на тебе. Ах,европеец мој,се појави на вибер конечно Велиш дека ти недостигам,а нема ни едно те сакам И подобро е така,не ми ветуваш ништо,не ми даваш ветувања и надеж,се е добро навидум,а ништо не е добро. Се е толку многу проклето комплицирано,зошто да биде едноставно,а?
Како да ти кажам збогум, кога мислев дека нема да има крај ? Кого да обвинам што те дели од мене ? Ми се кине срцето додека пишувам, знаеш ли колку ќе мислам на тебе ? Ќе мислам како ќе се будиш без да ме прегрнеш, без да ти го чујам гласот. Ќе ми фали да се потпрам на твоето рамо и ќе ми недостига да ме погалиш по косата, да се осетам сигурно, спокојно и сакано. Ќе ми недостигаат твоите коси, темни очи полни со љубов за мене. Мора да успееме зошто сме створени еден за друг љубов моја на прв поглед. Ако не бидам со тебе не сакам ни да живеам. Каков живот ќе е тој без тебе и без деца кои ќе личат на тебе ? Ќе видиш уште еднаш што сум спремна да направам за тебе. Ти правеше толку за мене, истото ќе го сторам и јас.
Za moment tamu vcera koga te vidov na slikata zdebelen se pocuvstvuvav dobro no brzo mi pomina. Se nadevam deka si vistinski sreken i ti go posakuvam celoto dobro na svetot.
Go imav najsigurnoto cuvstvo so tebe i se osekjav sakana koga odevme na naseto mesto i me guskase najsilno na svet.
Сеедно ти е за мене... сфатив ете. Си гаев илузии и си режирав филмови во главата... Ме боли. Ова го сакаше нели? Да се откажам од тебе. Не знам дали да бидам благодарна што те запознав или да се кајам што се препуштив да бидам повредена. Не смеев да дозволам да станам роб на овие чувства. Ми се свиѓаше идејата за тебе. Играта со тебе. Но не и крајот. Идејата се претвори во силно чувство, а играта во реалност, реалноста во страв, а стравот во крај. Убав беше месецот со тебе, но не знаев дека кога ќе заминеш ќе заборавиш се... Ќе го заборавиш допирот на моите раце, мирисот на мојот врат, вкусот на моите усни и секој момент да бидеме сами, скриени од сите. Зошто се откажа од мене бејб? Искрено, не знам дали сакам да те видам кога ќе се вратиш. Сакам но не смејам. Не смејам повторно да се повредувам самата знаејќи дека немаме иднина јас и ти. Немаме ни минато, немаме ни сегашност. Имаме само неколку моменти, разлики и далечина меѓу нас. Можеби и љубов, онаа вистинската што ја чекав толку време. Но во многу погрешно време. Тоа е.
Многу ми се допаѓаш! Ти пуштив водичка и ме прочита веднаш. Дека одамна ме бркаш, а јас не те фермав, сега ако ми е, тркалото се врти и баш убаво ми се сврте. И сега така ќе играме играчки, а јас од игри сум изморена. Може ќе ја затворам водичката.
На времето лесно се откажав од тебе,глумев храбра дека не ми е ништо,а во себе секојдневно умирав.... Но,да бидам искрена и ти лесно ме пушти,ме отфрли со твоите недифинирани постапки и карактер. Мило ми е сега барем што ме разубеди дека сум била во заблуда што мислев дека ме изневеруваш со колешката Но тоа што менува сега? Немам повеќе 22 години,а ни ти 26... Години подоцна,пак сме во игра топло-ладно. Прашањето е дали ќе дооладиме засекогаш,или ќе се изгориме засекогаш.... Без оглед на се,сега со овој ум не би се откажала од тебе,во моментов толку многу ми требаш,оти ти си лекот за сите мои болести...
Да беше друг на твое место не знам колку ќе имаше разбирање и трпение, ама затоа нема друг на твое место туку си токму ТИ. Друго не знам што би му кажала освен огромно благодарам за позитивниот гест и цела поддршка. Посебен си.
Глупава сум планот не ми успеа паднав на тестот овој пат иако досега секогаш јас сум била таа која знае да надитри во секој смисол ама изгледа овој пат паднав во замка на љубовта..Пааа ми го помати начисто умот бре човеку скроз паметот ми го исцеди незнам ни што правам ни што зборувам Сега кога отворив во разговорот гледам дека на скринот што ти го пратив си се гледал ти во позадина дека ми висиш И јас ќе сум ти глумела ладна Одозгора главчето ти се гледало не приметив пред да пратам а доле патичињата таа омилената слика на клупата каде што седиш во темница и во дуксерчето и тренерчињата по мој стил Сигурно се цепиш од смеење можеби и урлаш,ако смеисе ти се само убаво ти е Ахх како да глумам како кога сум заљубена до уши,можеби и преку уши Колку повеќе ладна изигравам се нешто повеќе ме открива дека многу те сакам и неможам без тебе и дека оваа една недела ми помина пеколна
Изгледа ни се ближи крајот, и како секогаш јас ќе бидам крива за тоа. Ми се вртат повеќе мисли за тоа како ќе биде после тебе а не како би ни било заедно. Не сакам да ме отсакаш, нема фа те отсакам ни јас тебе никогаш. Ама испаѓа дека не сум човек за врска, не покажувам емоции а кога ќе ми покажеш на мене јас уште повеќе се затварам. Епа изгледа скроз се затворив овој пат..
Како те гледам, под око, сакам да те гледам секој ден. Не знаеш ти ништо, не ми даде надеж но сепак те засакав, и конечно ти кажав, но тоа, знам, не смени ништо, ни ти, ни јас не се сменивме, само едно нешто се смени нашиот однос, знаеш не очекував дека ќе разбереш, не очекував дека и после тоа ќе разговараме, но јас со тебе не можам да разговарам. Рацете ми треперат Кога те погледнам и ни се сретнат погледите, засрамам се и наведнам главата, Срцето ми игра, се возбудува покрај тебе, не можам да зборам со тебе, целата се збркам.
