Што би му кажале...

Не дојде ...

 

Вечер ќе заспијам во твоите прегратки. Се чувствувам тука најсигурно.
Те сакам....

 

Znaes li pred tebe da ti sretnam go mrazev gradot.se mrazev i samata sebe sto mora da ziveam tuka.
Se gubev megu tolpata luge.
Vozduh mi snemuvase.Se gusev.
Sega pokraj tebe e se poinaku.
Pocnav da gi zasakuvam mestata sto porano sum gi mrazela.
Ti si mojot lek.Mojot spas.
Mojot spokoj.
Samo neka potrae.

 

После се што направив за тебе и покрај сите падови од тебе мило ми е што се ослободив од негативната енергија.
Ми покажа колку гад може да биде еден човек што не цени што има покрај себе.
Карма ис бич.
Сега ќе си свиркам.

 

Кој те јебе бре, уживај во самотијата, нема да плачам повеќе по тебе.
Те закопувам.

И напомена до модераторите - ако пишам мислење за него, да ме банирате на неодредено.

 

Утре ни се 6месеци, а ние нема ниту да се видиме утре, не па да ги прославиме... Ех, дефинитивно сум голем баксуз во љубовта и во врските.

 

Вечерата готова е?

 

Зошто ли на сон ми доаѓаш?

 

Верувам во тебе и после се ..

 

Секој ден правиш срцево да ми чука побрзо, и мислам дека со секој изминат миг станувам се позаљубена во тебе

 

Само Бог знае колку Му се имам молено за тебе..

 

Зошто толку дилеми имам во врска со тебе.. Ох, претешко е кога не знам како се осеќам кога си ти во прашање.
Секогаш кога ќе си речам во себеси, ех, сеа е одлично, сигурна сум дека тој е оној што го сакам до мене, ти правиш некоја ситна глупост понашајќи се несозреано. И тогаш ме бркаш од себеси. И целата слика која сум ја градела за тебе, пуф, ја снемува.
Не знам што е тоа во тебе што упорно ме тера да проголтам гордост и лутина и да се вратам назад секој пат. Ама што и е да, еден ден ќе испари знам.

 

Уште неколку денови, на една рака се бројат и пак ќе те изгушкаме
На среќата и нема крај!

 

But that's on me, not on you.
Следеќи?

 

Мех... периодов може само со тоа зборче да се опише.
Сфаќам дека луѓево некогаш повеќе сме talkers отколку doers, ама веќе ти ја знам шемата кога навистина си заинтересиран да направиш нешто, а кога не. А, во такви случаи, мојот интерес па во длабок минус оди.
Па после оти така. Пошто читалото за луѓе ми е, нескромно, многу остро.
Возрасен си, ама не можам да кажам и дека си складно зрел за возраста.
Ти ги сакам зелените моменти, но не и кога се работи за нешто озбилно или нешто што милион пати сме го збореле дека не е убаво/складно.
Можда е само до мене.
Може е само период.
Којзнае...
Мех.

 

Она кога доаѓам кај тебе и уште при влегување низ врата, почнуваш да ме гушкаш и бакнуваш без престан бидејќи толку многу сум ти фалела Толку многу знаеш да ме усреќиш

 

Знам дека те боли, и тебе.
Се трудиш да не покажуваш.
Но, знам....