И ете после толку многу години, се потсетив на денот кога те засакав, беше 1 септември, од тој ден со години и години едвај дишев и живеев, умирав од преголема љубов кон тебе....сега на моменти, се чудам сама со себеси како воопшто и успеав да те преболам бе??? Сите се вљубуваат во убаво лице, или во карактер, само јас се вљубив во твојот убав глас Како сега да беше се сеќавам кога ти го слушнав проклето убавиот глас, а поминаа вели 15 години Колку што си убав и имаш убав глас, толку многу проклето си суров и егоист, ти посакувам да најдеш некоја што ќе те сака барем половина од мојата љубов, ама нема да најдеш Знам дека денешниот ден не ти значи баш ништо, јас глупава ете се сетив, од спомените нема да бегам и не можам да избегам, ама и по крајот ќе те паметам, така и заслужи
Ти веќе ми изјави љубов, а јас само планирав да те легнам. Каде се мажите од филмовите кои сакаат врски без обврски и дали јас станав еден од нив?
Абе не ти попуштам па последно да ми е, макар на ден по 100 пати да го проверувам телефонот! Патетично е од моја страна што кога и да ми светне/свирне мобилниот јас трчам,мислејќи дека си ти ама шо ми е гајле, ти не знаеш за тоа... Пред тебе битно пичка ипол, не ми чуе... Пиши ми бе вол!!! На нос ќе ти истерам се....
Те сакам, те сакам, те сакам, те сакам. И уште безброј пати нема да е доволно. И уште безброј години со тебе нема да ми се доста. Нека трае ова со тебе, секој ден за мене е поубав од претходниот, кога знам дека си тука, тука до мене и уште поважно - во срцево.
Знам дека не си спремна и знам дека треба да чекам иако тоа ме убива што сакам баш сега да си тука до мене, сакам да знаеш дека си вредна чекање. Ке те чекам колку време и да ти е потребно. Сакам да знаеш дека кога ти кажувам дека те сакам дека стварно и го мислам тоа Влезе во мојот живот сосема спонтано и сега не сакам да си одиш. Сакам да останеш до крај. Ме правиш среќен и не сакам да бидам ниту секунда без тебе. Уживам во времето поминато со тебе и сум баш како ова емоџи А кога ти ен со тука Како и да е сакам да ти кажам дека се навикнав на тебе и дека премногу те сакам
На моменти сакам да прашам а што ако....?? Ама знам нема да дозволиш до таму да дојде ..Ми вети а ти секогаш ги исполнуваш твоите ветувања
Ми фалиш кога не си до мене. Сакам секој слободен момент да си до мене. Може себично од моја страна, ама сакам со тебе да споделувам баш се. Многу те сакам. ❤
Некогаш, намерно те одбегнувам и велам да не излагаме за да се сетиш дека 3 дена се немаме видено и да кажеш дека ти фалам, а не да ми речеш "добро, така нека биде". Мочко.
Шо да ти кажам више... јебига... ја пијана, ти изнервиран, другари разочарани, ролеркостер од емоции... Различни сме, многу сме различни. Јас сум црно, ти си бело. Некако и на двајцата ни стануваат јасни срања. А и збунети сме. Ми викаш не можеш веќе да се трудиш. Ти се трудел. Не ме разбираш низ што се проаѓам. Не те разбирам зошто ме гледаш така. Нејќам да ти речам да идеш у три лепе, али нејќам и ова. Се молам дека е само период. Не знам веќе. Ми велиш дека стварно ме можеш веќе. Не знам како да ти помогнам. Заебана сум. Сите луѓе освен тебе ме прават да се осеќам осамено. Најмалку осамено се осеќам кога сум сама, колку иронично. Ако знам нешто за сигурно, тоа е дека те сакам. И ти мене. Знам. Ама не знам што се случува.
Се распрашуваш за мене и праќаш поздрав, ха многу храбро од твоја страна. После сите глупости шо ги направи и избега како кукавица мислиш ќе подлегнам, не злато многу се лажеш. И тоа стискање лајкови на мои слики нема да направи ништо. За жал среќо касно си сфатил шо си изгубил, јас ќе истрпам и трпам ама тебе не можам да ти помогнам.
Се исцрпив и физички и психички од оваа е***а далечина. Повеќе личам на закачалка отколку на човек. Дојди си веќе не можам.
Тага, колку многу тага. Не ни претпоставував дека ќе биде така кога се согласив да ти дадам уште една шанса да ме погледнеш во очи и кажеш се' она што не успеа 4 год. Свесни сме двајцата дека е готово одамна. Свесна сум кога ти велам дека доцна е за се', дека имам некој и никогаш нема да му го направам она што ти мене неколку пати. Свесен си и ти, иако велиш и да сум мажена, и било чија да сум, ќе се бориш за мене до последен здив. Никогаш не сфатив каква ти е таа борба. Никогаш не сфати колку бев твоја. Никогаш не сфати колку многу ти требаше да ме изгубиш. Тој сјај во очите, таа енергија, магична привлечност, човек полн со љубов, полн со разбирање....за момент ме врати години наназад. Тоа е човекот во кој се заљубив. Што се случи потоа, каде исчезна тој, не можам да си објаснам. Јас ли те направив ваков? Јас ли сум виновна? Не знам. И криво ми е. Криво што уништивме се'. Ама доцна е.
2недели не сум те видела и ненормално веќе ми фалиш... Го чекам со душа денов кога ќе речам конечно ја победивме оваа далечина во километри, конечно сме блиску... Но, знам дека нема тоа да биде брзо, најмалку 2г уште... Се надевам нема да не раздели истава проклета далечина.
10 godini pominaa i uste si mi vo mislive, osobeno denovive. Ne znam dali uste te sakam il samo spomeni mi naviraat od edno vreme. Edno vreme koe posakuvam da se vrati. Gi slusam pesnite koi se uste me bolat kako togas. Kako da ne pominal ni den, a pominaa celi deset godini. Gledam srekjno ozenet si. Velat srekjen si. Go imas nejzinoto ime vo srceto i na ramoto. Taa go ima tvoeto prezime. Znam deka e gotovo za ovoj zivot, a mozebi i za slednite dva-tri koj znae. Zivees na eden kraj na svetot, a jas na drug. Si gi ostvaruvam sonistata sama, eden po eden. Osven eden koj zasekogas ke mi ostane neostvaren. Ne bev jas za tebe vo ovoj svet. Utre ti e godisnina od brak, so srekja neka ti e, a mene neka ovaa mi e posledna nokj sto pomisluvam na tebe i sto zalam za edno vreme koga mislev ke te imam zasekogas. Until we meet again!
Има нешто во допирот твој што мене ме пецка толку силно. А велиш дека за љубов не си... Е јас како да му кажам на срцево да не прави срцеви тахикардии кога тоа нема копче за командување. Се надевам допирам до тебе на некој начин.
Те сонував и се разбудив со липање. Зошто толку многу ми фалиш Дали и јас тебе ти фалам волку многу што боли? Неизвесноста ме убива. Моево чекање толку наивно изгледа од страна. Секој се осуди да ми каже како треба да те блокнам или никогаш да не те исконтактирам и дека заслужувам многу подобро. И заслужувам подобар однос, не дека не, ама како да се откажам така лесно од личност со која сум имала таква длабока конекција. Јас не сум јас ако не се борам до крај. И затоа чекам.
Се што не можев да ти кажам, се што преќутив, ќе го слушниш, некогаш.. Добро е што дојде во мојот живот, добро е што ги помина тоа време семафорите, добро е што ме сакаш и што избра тоа да сум јас ❤
