Се стопив кога неочекувано у сред рандом муабет ми пиша дека ти фалеле моите најубави очи да те гледаат со љубов. И ти мене ми фалиш многу!
Си напраив скрин на слики од шмекерот за да си го пошмекам и да не мислам на тебе Ти само мислиси дека мислам на тебе и ти се нервирам прц.!.
Колку сакам да го вратам времето, да не ги слушнев тие зборови од тебе, воопшто да не ги ни помислеше...да не ме разочараше вака. Дали ќе можам некогаш да те гледам исто како порано?
може камен може дрво да убије да сломе кости, ал зле речи немогу ти ништа. Сјечаш ли се шта смо једном рекли? Не плаши се ,не поклекни Све до данас сам остала иста Ја смем и када несмем и никад се не предам.Јер прошли смо ми и горе дане. Узалуд се боре и ломе нам огледала храбро срце неможе да стане
Уше сеа ми е жал што еден ден ќе сакаш друга ко што ме сакаш мене. А јас нема со прст да мрднам за да го променам тоа..
Не мислев дека работите ќе се одвиваат волку брзо. За могу краток период се случија многу работи. Се плашам само да не го расипеме односот што го имаме.
Deka mi falel premnogu ovoj mesec, i deka ne bi go pustila da si odi poveke... Edvaj go cekam petokov sto ide
Престара сум знеш....? Престара и преизморена.... Премногу поминав... Премногу солзи проголтав... Премногу пати се кренав после падот.... Престара сум за твоите дефиниции за животот знаеш...? Престара сум за твојот суд и пресуди знсеш...? Престара сум за лик како ти да ми одредува колку внимание заслужувам.... Колку зборови ќе ми каже.... Кога ќе пие кафе со мене...знаеш? Престара сум за лик како тебе книгата на судбината да ми ја чита... Кармата да ја повикува.... Лицемерие да наметнува како животен идеал.... Знаеш? Престара сум за лик како тебе да ми објаснува кога луѓето се гушкаат... Кога водат љубов... Кога се доверуваат.... Знаеш? Престара сум за лик како тебе да ме споредува со други... Да ме става на чекање и да нема мил тон во разговорот... Знаеш? Престара сум... Престара и премногу ранета.... Знам кои комплименти ги заслужувам... Знам што преживеав и дека и маж наведнува глава пред тоа.... Знам каде сама одев и ги голтав солзите за да победам... Знам каде сум, каде можам и каде ќе стигнам.... Престара сум и знам како да се дадам... Престара сум и знам како да се соголам и водам љубов како никој...престара сум и знам како ми изгледа секој дел од телото.... Престара сум и знам колку преживеав за да го спасам тоа тело... Тие нерви.... Тие соништа.... За лик како трбе да не ужива додека е под него.... Да ги исмева фантазиите и да кажува дека некоја е подобра од мене.... Затоа Престара сум за љубовта да ми ја дозира некој, кој љубов не осетил..... За животот да ми го дефинира некој кој од сенката туѓа не мрднал.... Престара сум.... И затоа можеби толку мирно е кога те нема....
