Помина еден месец откако прекинав со тебе. Еден месец откако ти го видов вистинското лице. Колку многу жртвував за да тебе ти биде убаво а ти ме напушти во тежок период. Ова ми е лекција за во иднина. Биди со кого сакаш, зборувај со кого сакаш, излези со кого сакаш, сеедно. Јас уште одамна се откажав од тебе. Кренав раце, престанав да се борам. Во право беше, заслужувам многу подобро од тебе. Те пуштам да заминеш конечно. Среќен роденден.
Го обожавам твојот хумор, твоето пеење. Единствениот кој умее да ме насмее од срце, да ме расположи само со насмевка. You make my bad days good.
Знаеш ли што? Кажав се што имам да кажам послем ова доколку несакаш и немораш да разговараш со мене...Само знам дека на мене ми е чиста совеста макар и што ти згрешив малку од паника ти се озвинив но јас не секад враќам на некого туку само на оној кој ми значел и знам само дека можам и душата да си ја откорнам и да ти ја дадам Секад се жртвувам макар и гладувала еден месец таму што нормално е во нашата држава тоа ама бев толку решителна да дојдам само за тебе Фала ти ако ме оставиш на пола пат немам повеќе зборови се истрошив скроз само бог сила да ми даде за на работа.
Премногу те засакав, знаеш како да ме насмееш но знаеш и како да ме налутиш Несакам повеќе да се караме... Само сакам да видиш колку ми значиш, но се прашувам дали имаме исти чувства?
Не вредам јас ни за еден seen можеби јас те навредив но јас сум многу чуствотелна и не те мислам за таков и ти се извинив ама ти со бездушен. Што срце имаш ти? Како можеш да оставиш некого во солзи ме уби.... Како и да е сите имаат кавги понекад ама воолку ладнокрвен човек не сум сретнала.
Зашто никогаш не ми пишуваш прва? Знам дека си презафатена, но барем еднаш да најдеше време да ми пишеш барем само едно кратко "како си" ако немаш што друго да кажеш. Секогаш јас ги започнувам разговорите, и иако кога ке се видиме изгледа како да си поминуваш убаво со мене, се плашам дека ке ти здосадам и ке ме шутнеш...
Се подобрив малку во пакување поклони, поубаво ти ги спакував подароците овој пат. Едвај чекам да дојде време да ти ги дадам поклончињата иако малку подранив јас со спремање.
Има ли некое место да се избега послем ова? Зашто каде и да идам што и да правам неможам да избегам од оваа сенка што ме следи. Камо и на мене да ми беше така лесно како и на тебе......
Да јас ставив крај на се, ставив крај и воопшто не се свртив назад. Знам колку патеше и тагуваше по мене, а јас без осет и трошка на вина продолжив напред. Изговор ми беше твојата љубомора, пробав да побегнам од неа... И избегав, најдов нешто сосема спротивно од тебе. Нема љубомора, нема кавги, нема повишување на тон, ама нема ни таква љубов. Нема таква жар, таква страст, нема интензивни чувства... зошто и после толку време ми се плеткаш во мислите, бегај, несмеам да си го дозволам тој луксуз!
Ми фалиш се повеќе и повеќе. Се прашувам дали ти мислиш барем половина од тоа колку јас мислам на тебе.
И покрај се свесна сум и ти се извинив, повлекувам се што сум кажала но сепак е почеток но доколку сметаш дека ќе најдеш некоја повеќе што ќе те цени и ќе биде сериозна и загрижена за тебе (како мене), ќе те гледа само тебе и никој друг ( како јас тебе за толку краток период што ми улезе у срцето што не би можел секој,бидејќи за мене си совршен), ќе се радува (како јас што врискав од среќа со денови на форумов), ќе биде горда со тебе пред народот ( како што јас се гледав себеси во иднина со тебе и си ја слушав песната Волим те од Елма), ќе биде храбра се да стори за тебе ( како што јас собрав храброст да се преселам за тебе), ќе заспива со слика твоја на тел (како и јас), ќе бидеш совршен за неа и нема да ја занимаат други ( исто како и јас што секад ми е најубав и најсовршен само тој што го сакам)...оди бебе ..извини што те засакав...ќе си се сносам јас сега со последиците...А веќе и ми е претешко... Се разболев..Гледав само да најдам осамено место каде што би можела да се исплачам, во овој студ на тераса касно навечер со нозете во снегот по сиви папучи кои веднаш се намокрија, но не осеќав воопшто студ колку и во срцето..Очите ми се крвави но не од температурата а ради тебе ми се пунат со солзи на секои 5мин, главата ме боли но од разочараност, немам апетит но не ради што сум болна, температурата ми е само во нозете и ме тресе.Ти кога беше болен јас бев тука за тебе бар на тел а сега каде си ти за мене Ни ми се јаде,ни ми се пие, ни ми се спие, само се прашувам дали и јас на тебе воолку ти фалам како и ти на мене....
Изгледа некогаш по извесно време стануваме свесни зошто нешто така се случило, дали избрзав, дали правилно имам постапно, сеуште не сум на чисто, приказната има 2 страни, од една страна е сосем во ред од другата баш и не е се така како што би сакала да биде. Ми имаш кажано работи кои никогаш не би ти ги заборавила и простила, од друга страна си направил работи кои за мене никој не ги направил. Имаш ти некој твој начин, познат само за тебе како изразуваш љубов. Потоа од никаде продира нова ситуација, не позната, ми ги мати сметките, за работи кои викав не би ги направила, сега доаѓам на линијата да се двоумам. Зошто не ми доделиш минутка од твоето време? Сваќаш ли дека го трошиш времето на небитни, тие истите после плукаат по вас за кои ти не оставаш дома во секоја згода и незгода, ок тоа е дел од работата, јас живеам со тоа затоа што тоа е нашиот живот, дај ни, не, не не, дај Ми 1/10 од твоето време, немаш ли потреба од нежност, не сум ти јас некоја си таму која никој не би ја посакал, и ден денес добивам отворени понуди но јас те избрав тебе, што ти избра??? Која ти ја избра, после една ситуација се се смени, зошто? Некогаш ги осудував оние од другата страна, ама ако јас не сум вредна за твоето време, секогаш има некој кој со задоволство би потрошил време со мене, но нели така не беше договорот?!
