Што би му кажале...

Не ми е јасно како луѓето пишуваат во оваа тема, пошто јас немам зборови за работите кои ми правиш да ги осеќам. Ова е нешто волшебно, уште не се измислени зборови за ова.

Не ми е доста од тебе. Не ми се доволни 6 саати со тебе, не ми е доволно цел ден. Не можам да се наситам од твоите усни и од твоето пристуство. Единствено нешто што ме смирува е што знам дека ќе се бакнуваме засекогаш.

 

Не можам да престанам да мислам на тебе, ова е лудо!

 

Те гледам тебе, и гледам дека мене никој нема да ме гледа (чува) како ти..
Тенксју бејб.

 

Уште пред една година требаше да го сториме ова.
Официјални сме.
Нема никогаш да ја заборавам вчерашната ноќ и твоите зборови....
Љубов си ми

 

Не сум до уши заљубена до тебе, скроз сум потоната. И го обожавам чувството.
Единствено лошо е што никако не можам да се наситам на твоите прегратки, насмевки, присуство. Би сакала денот да траеше подолго од 24 часа, само за да можам да поминувам повеќе време со тебе

 

Не ми се верува дека полека одиме и кон 4тата годишнина, кога ли измина толку времево? Малку ми е и ова време поминато со тебе, цел живот сакам да го поминеме заедно.

 

Дали?

 

Види вака.
Не ми е убаво додека се скаруваме, ама од кога ќе се смириме ми е преубаво се осеќам како нов почеток, нова шанса.
Сакам да бидеме веќе големи и да не се скаруваме често.
Ама можеби и дека се сакаме и затоа се скаруваме често.
Ми значиш и не сакам да те изгубам за безврска.

 

Ја слушав нашата песна пред малку и сега уште повеќе ми недостигаш. Да можев да те донесам до мене одма секогаш кога ќе ми фалеше вака премногу...

 

Пробувам малку да се дистанцирам од тебе се со цел да не бидам јас повредената на крај ама не иде бе. Постојано си ми во мисли. Мислам дека треба што поскоро очи во очи јас и ти и да знаеме на што сме. Полесно ќе биде и на двајцата.

 

Фалиш.

 

Ништо ново,прочитана книга по 2233 пат за жал.

 

Ми фалиш премногу, неможам да се помирам со фактот дека сакаш да бидеме само пријатели.

 

Секси мај.

 

Нема ништо поубаво од тоа кога заспивам и се будам покрај тебе.

 

Криво ми е што не успеавме а само со тебе можев да замислам заеднички живот..

 

Едвај чекам да те гушнам. Да ти го слушнам тропкањето на срцето, да те помирисам кај вратот. Едвај чекам за живот да поминам со тебе...и со никој друг .... до толку те обожавам ...

 

Втор ден како се немаме слушнато.
Ми фалиш, се јадам одвнатре, не остана ништо во мене. Не мислев дека ќе ми е толку тешко, јас ја иницирав разделбата..

Умирам од желба да ти се јавам, да се видиме. Знам дека одма ќе прифатиш. Ама зошто да ја отежнуваме и онака веќе тешката ситуација, и за двата е лошо. И сам кажа, ние сме сродни души, ама погрешно ни е времето. Можда треба да почекаме да дојди она вистинското, нашето.
А дотогаш, ќе имаш најпосебно место во мене. И да завршам со друг, и да засакам друг, тебе нема никој и никогаш да те замени. Цели три години беше центарот околу кој ми се вртеше се’ - за арно за лошо те имав тебе. Сега сум сама.