Abe marsh mori posle mesec kaj so te nema da beknis, aprethodno mi zboruvas kako dalecinata ne znajs qo nosi, ti falelo dopiri nz sho, sea mi vikas so da ti kupam za rodenden? Ti zdosadija fuck boys pa sea ela ce pukame romantiki?
Знаев дека повторно ќе те гушкам со истиот сјај во очите како што го имав и првиот ден кога те сретнав, а оттогаш поминаа 12 години.
Кога би можело само кога би можело да сум воздухот што го дишиш па да шетам низ телото твое. Или пак да сум ајкосот што го пушиш па да шетам од прстињата твои до усните. Или пак водата што ја пиеш да ти шетам низ цело тело и да ме фрлиш у шоља не би ми било грдо од тебе. Стварно. Најстварно ти кажувам.
На неа би и рекол фала подобра лекција и мотивација не сум добил во животот не можам се препознаам ни самиот себе, ќе одам горд и без срам со исправена глава и пред тебе и пред секој додека ти ќе ја ведиш знаејќи се што ми направи.
Не, нема да "не биде". И нема да "успееме". Не, не можам да сум со тебе. Да, ради тоа што него го сакам и цел живот ќе го сакам исто како првиот момент кога сфатив дека тој е ТОЈ. Со сите маани и доблести, он е мојот човек. Се друго е занимација и пролазно.
Љубов, додека си го најдеме патот пак, ќе праам шо ќе праам. Морам да терам, нели? Ама ти си тој. Само ти.
"Тебе само детето те интересира а тоа ќе порасне". Не бе другар, така ти велам тебе зашто не си ти ТОЈ што ми фали. Ми олесна...
На овој голем празник, пред 7 години ти ветив дека со гордост ќе го носам твоето презиме како твоја жена. Сеуште е така и нека трае до бескрај.... Те сакам најпренајмногу
Добра идеја беше што го позајмив шушкавецот што целиот мириса на тебе Де ќе го облечам на 40°, де ќе го гушкам, де ќе го мирисам Абе душата му ја извадив и отсега сакам цело време по едно парче облека да ти е кај мене
Бројам часови додека да те видам. И по толку години не ми помина среќата и возбудата кога знам дека ќе те видам.
Зошто баш сега се појави пак. Толку време се измачував, конечно се помирив. Продолжив. Најдов некој кој ми ја врати насмевката. И се појави за да ми кажеш дека сега знаеш како. Дека нема да засакаш друга. Дека поради мене не си спиел. Дека опаѓаш од кога ме нема. Дека сакаш да е лош сон се ова и да ти се вратам. Како? Да му го направам на некој тоа ти што ми го направи? Да повредам некој што искрено ме сака и за брак ми зборува? Велиш ако не сум со тебе поарно да те нема.. Јас посакувам мене да ме нема, од пусто што ако ти сакаше крај и не мислеше како ми е тогаш јас пак сега мислам за тебе. Сакам да ти е убаво, среќен да си. Да не го запознаев него знам дека пак ќе дадев шанса. Сега пак јас се распаѓам. Не сакам да го повредам него. Не сакам да те повредам тебе. А мене сите ме повредивте. Ако.
Веројатно никогаш нема да се видиме за да ти кажам, можда требаше вечерта ама преќутев: и мене ми беше преубаво и не сум се осеќала така којзнае од кога. Времето ми прелета со тебе. Криво ми е што на тоа ќе остане.
Не ми е криво за ништо. За ниту еден момент. За се што помина се радувам, за разлика од тебе. Уствари не, за една работа ми е криво. Криво ми е што ти го отворив срцето таа ноќ во парк и ти ги кажав најинтимните тајни од мојот живот, нешто што не сум го кажала никому. Више идам на кај подобро, а тој црн, мрачен и никаков период ќе остане зад мене. И ти заедно со него. Јас си носам многу вина што не успеавме, свесна сум. Ама дека стоеше на страна и (не) ме гледаше како горам нема никад, никад да заборавам. Ајт.
