Душа моја си, последниве денови си ги поминавме многу убаво со тебе. Сакам засекогаш да си на одмор од работа, да си со нас цело време. Знам дека се што е убаво кратко трае, затоа ќе уживаме во преостанатите денови одмор што ти останаа.
Се додека не те запознав тебе јас уствари не се познавав себеси. Со тебе ја открив мојата најдобра верзија, фала ти. Се надевам дека ти ќе останеш да бидеш тој покрај кого секогаш ќе учам и ќе работам на себе.
Sakav uste edna vecer so tebe,ama posle tolku denovi pominati bez tebe sega znam deka se bilo samo navika,tolku mnogu te napraviv golem vo moite oci,sto sega koga ke se setam mi idi da puknam od maka,da se puknam samata,ima i dugi,ne si samo ti,najdov i posle tebe se e ubavo,se nadevam deka je crknis
Што сакаш од мене? Знам, би протресол со глава, би ја свил устата надолу и ќе речеш- ништо. веќе ништо не сакам. Ама добро знаеме дека ти ништо не правиш "онака". Скоро увек не било за-онака. Кај тебе се е со намера. А јас и така полудувам периодов од други работи и искрена да бидам немам сила да ти го поставам прашањево од погоре, зошто немам сила ни да се справам со било каков одговор. А баш би сакала да знам... што правиш? За мачење ли е ова? Мислиш малку ми е мачно!? Не лажи се.
Што правиш уште со ваков пропаднат и изгубен човек како мене? Немам што да ти дадам освен мојата љубов. Немам скршен денар во џеб, немам кола, не можам никаде да те однесам, немам ништо, заглавен сум во гомна до гуша со моиве проблеми. Заслужуваш многу повеќе од мене убава моја.
Се оддалечивме, се отуѓивме. Не знам дали сум виновна јас, ти, или пак и двајцата. Само знам дека станувам рамнодушна, а не сакам. Сакам бар уште еднаш да се почувствувам како на почетокот на нашата љубов. Да ми кажеш дека ме сакаш, дека се би направил за мене, дека не можеш да живееш без мене. Се надевав, премногу се надевав дека ќе биде нешто од нас, но се некако згасна пред наши очи, а ние не превзедовме ништо за да го спречиме тоа и да се вратиме на правиот пат. Баш напротив...уште повеќе придонесовме за да паднеме во бездна од која нема излез.
