Што бе да правам со тебе човеку? Отров и лек си ми. Што да правам еве кажи ми. Колку и да се тргам од тебе, ти си пак тука. Ми требаш ама... Не можам да ти ги простам глупостите. Да ти ебам се. И тебе, прв на листата. Иди у курац.
Требаше да бидам покрај тебе и да ти бидам поддршка за сите убави работи што ти следуваат.. Сега можам само да се прашувам како ти оди, дали се снаоѓаш, дали животот ти се смени на подобро...
Јас се уште не знам како те најдов, како се запознавме, ама знаев од првите погледи дека тоа ќе биде љубов. И бидна. Не знам со што те заслужив ама знам дека те сакам неизмерно љубов моја.
Сеуште се сеќавам како ми трепереше срцево ко се запознавме пред 9 години. И сеуште не е престанато истото чувство и ден денес, дури и посилно е. Дури и времево го сметам пред и после тебе, многу настани ги поврзувам со тебе и се сеќавам на најубавите спомени. Те сакам неизмерно љубов, ти благодарам што ме правиш среќна секој ден
Многу ми се допаѓа што конечно ми се отвори вечерва. Жал ми е за се лошо што ти се случило и ти ветувам дека никогаш нема да те повредам, секогаш ќе бидам тука и те сакам безусловно. И верувам во нас.
Не ти признав вечерва ама да знаеш дека не се каам што ти дадов втора шанса. Иако ти реков дека времето ќе покаже.
Да поминат овие денови полни со обврски, па ќе имаме пак многу слободно време. Ти си ми мотивација да завршам се што побрзо, да имаме повеќе време за нас.