Добро, одлучив. Ќе излеземе утре вечер. Ќе ти дадам шанса да ми го освоиш срцево. Искрена сум со тебе од почетокот, ако имаш разбирање, може и ќе бидне нешто повеќе од нас од ова гледање без обврски. Мил си ми.
Најубави ми се овие утра, кога ве гледам така заспани со бебка и кога заедно појадуваме со тебе. Денес ќе биде убав ден, да се подготвиме за шетање.
Почнуваш да ми недостасуваш сериозно откако решив да пресечам. Твојата болест не дозволи да функционираме.. не сум те видел од март.. ми фалиш многу, но едноставно, твојата состојба не дозволува комуникација ... ти посакувам да бидеш добро пред се здравствено. Друго ништо не е важно. Којзнае, можеби некогаш ви животот повторно ќе се сретнеме ... ќе завршиме заедно ... или ќе продолжиме по своите патишта .... ти фокусирај се кон патот да оствариш уште една победа во животот ... јас бев твоја најголема поддршка ... се скршив кога најмалку очекував ... жално и тажно, ама тоа е ...
Се подготвувам за излегување и те чекам да дојдеш. Веќе ќе ни биде второ излегување, да видиме што ќе излезе од нас.
Ми фалиш, ми фали твојот мирис, ми фали да ме погледнеш со тие преубави очи, ми фали твојата прегратка, твојата грижа... Се твое ми фали. Ама издржи уште малку најмил мој, се' можеме кога сме заедно. Реката ќе го измие и ова, ќе остане зад нас. Не чека преубава иднина, ќе бидиме многу среќни. Само не се откажувај те молам, ми требиш да си покрај мене.
Не се лесно откажувам, но од тебе одамна сум. Јас се тргнав од тебе, сега на ред си ти. Доста драми беа, сакам мирен живот и иднина со некој што ќе знае да ме цени. Од тебе и со тебе немам ништо.
