Sosem slucajno vidov deka ke si odis vo USA kaj tvoite... Sreken neka ti e patot, i se nadevam nekogas i negde pak ke se sretneme pod podobri okolnosti. Premnogu te sakav ama bidna sho bidna... Izvini za se se nadevam eden den deka ke mi prostis. Nisto d ota sto mi se sluci mene nemase vrska so tebe.
Не е тоа тоа, нејќам да си го губиме времето двајцата кога знам уште сега дека нема да бидам сериозен со тебе, само си ми убава и толку. Затоа вака од почеток пресеков, да не те повредам.
Тебе не ти е гајле за ништо, лагано остави ме на seen и гејмај си. Сум нашла јас со кого да се објаснувам.
Извини, но морав да го направам ова. Не мислев лошо како порано, немам таква намера. Ќе се среди се', знам, но тоа што си ми толку блиску, а толку далеку душата ми ја пара. Се трудам и не сфаќам каде грешам. Ти го посакувам самото најдобро. Те сакам со целото мое битие и сум ти вечно благодарна што денес постојам. Знам, ти ветив дека нема да го правам тоа повеќе, но морав... Ако дознаеш, ќе се налутиш, можебо нема да ми простиш. Јас треба да сум силната личност, ама јас сум таа што се' се разбира. Сега сфаќам, не ми требаат антидепресиви и седативи, ти си мојот лек. Но не ми дозволуваат ни на 2 минути да те осетам, а камоли повеќе. Знам дека остана уште малку и извини, еамо ми треба мал одмор. Секогаш ќе ми бидам тука за тебе, за што и да треба. Тоа можам барем да ти го ветам. И не знам зошто, ама толку многу се трудам да ти помогнам, а како да сум откачена. Не сакам да ме мачиш, да ми си товар. Ама ако не си помогнеме сега, тогаш кога? Мајка ти ми вика дека веќе сум дел од вашето семејство, но тогаш зошто некои работи се кријат од мене? Извини уште еднаш, нема да биде како порано, ветувам. Само ми треба мир и тишина, а уште пвоеќе ми треба нелпк да мо каже дека моите чувства и сеќирации се нормални. Се чувствувам како да забораваат дека и мене ми е тешко, и мене ми треба прегратка... Како да го направам тоа? Ми треба мајчинска љубов што ќе ме разбере и ќе ме поддржи. Ти ветувам дека денов беше таков, оако навистона се навредов затоа што не си ме побарал мене кога соте дена чекам и се мочам нешто да ми побараш и пред се' мене душата да ми ја исполни. Сега ќе спијам и надежно утрешниот ден ќе биде нормален, надежно... Бидејќи јас не сраќам каде гришан, единствено нешто го барам е вистината. Знам дека се грижи за мене, ама ние анскиозните/депресивните си правиме наши филмови во главите и најдобро ќе е да ја знам вештината, нели почесно ќе боде и за двајцата. А најмногу боли што мислам дека другите ја занемаарат мојата болка. Лѓе и јас патам, и мене учасно ме бочо... А со криње полошо правоме. Знам дека сега не можеш да ме сфатиш. Мора јас да сум сична и јас да те сфатам тебе. Колку ќе беше послрдно само ако на 2 минути да те помирисам,. Неговиот мирис ми е оспокојувачки, се чувствувам како тој да е мојот дома.
Одамна не сме се скарале, ама вистина претера. Уште ти сум лута, не ти важи извинувањето од вчера, ќе мораш малку да се потрудиш овој пат. Не заслужуваш да ти се лутам покрај се што правиш за нас, ама мораш да сфатиш дека ова не е од инает. Те разбирам дека си напнат и нервозен, ама како и до сега, се заедно сме напрајле, не ни треба никој друг. Ќе средиме се, само без нервози. Те сакам бескрајно
sakam da te vidam veke ednas,mi se zdosadi od fantaziranje aman,,,,,,kakov svet e ova,tolku blisku a daleku,nesakam poveke da go baknuvam telefonot,sakam tebe......i taka natamu bi zvucela prikaznata na nekoja koja e zaljubena,ama isrkreno ako znaev sto e ljubov nemase da te lazam ....toa e toa,sekoj si e razlicen na svoj nacin,mene ovoj mi e najubav,zosto ako pocnam da mislam zaminav......a ti prodolzi da me sakas,zosto samo jas ti sum onaa koja e izmislena za tebe
Ахх да можам да ти кажам колку многу ми е жал... требаше јас да сум на таа слика а не она...нашата ќерка требаше да се вика така тоа беше моето омилено женско име за девојче... ногу подруг ќе ми беше животов... Ќе ја направам тетоважа песната што ми ја праќаше за да ме потсеќа на тебе и да знам што сум изгубила "Ali ti si ptica retka Ona sto se dugo ceka Blago onom kom te zivot pokloni"
Сакам барем да пробав нешто, да не ми се навраќаш повторно и повторно со уат иф. Најмалце, ќе беше супер искуство. Најмногу... уел, не знам. Ама нема да ме обзема помислата. Ама ја има(ше) неа, а јас бев супер рационална. Ќе знам за друг пат.
Немам ни грам емоција веќе кон тебе, ама некогаш несвесно ми се навраќаат спомени и на тоа дека ти беше роденден ми текна, абе друг пат пази да не пропуштам ваква важна информација
