сликава ме потсети на нас знаеш колку те сакам и едвај чекам другата недела да направиме иста ваква слика !
Спојлер Ќе се размножуваме а а Колку сакам една мини верзија од тебе, многу јако фациче си имал ко мал, епа исто такво пак ќе има во светов
Одвај чекам да дојдиш, минутите ги бројам, а знам само шо тргна Ајде да ти го дадам подарокот и да те изедам
Фала ти што си моја најголема поддршка, мое рамо за плачење, мое се Многу ми е мило што имам личност како тебе покрај себе и тоа е моја најголема среќа Никогаш не помислував дека ќе најдам личност како тебе. Те сакам
Сакам еден разговор во моментов, повеќе од секогаш. Во најмала рака, само за да молчам и да слушам. Глава ми пука, не знам дали воопшто сум имала полоша мигрена во животов. Сакам...
Не знаеш колку беше сладок кога ти го дадов поклонот. Како дете се израдува. Многу ме правиш среќна, само се смеам со тебе.
Си давам уше 6 дена, коа више се е сјебано до сега, или ќе дозаебам или 2023 ќе е убава година со тебе.
Ти не си реален , не е можно ова да ми е толку преубаво и да се чувствувам магично цело време ,како да сонувам. Можно ли е да е толку прекрасно сево ова . Секој момент со тебе е ново прекрасно доживување ,ти си нешто најпрекрасно што ми се случило во животот, со тебе се е поубаво ,ми го правиш светот убаво место за живеење.
Спојлер: Долго е Понекогаш мислам дека врската на далечина успеала само ради мојата добра волја. Благодарна сум за сите пати кога си ме избрал мене пред се', кога си се мачел, ама предолго и јас чекам некои работи. Неколку пати ти скренав внимание и ништо. Не сум чоек шо многу бара, оти ни сама не знам многу да давам, ниту па сакам некој да е потресен околу мене. Седевме така и немаше за шо да зборниме. Непријатна тишина дури. Го побара него, познаник, за помош, а не мене, ајде и таа дистанца сега меѓу нас. Монотонијава не е нешто шо не се поправа ако не е последица на поголем проблем. Ама овај пат нема јас да поправам, се уморив од монолози. А и личи ко да има поголем проблем. Сфаќам да не го бива човек за зборови, ама не можам веќе да дешифрирам, не сакам да читам меѓу редови после сè. Да, треба после толку време да знам шо осеќаш само не е лошо некогаш и да кажиш. Па макар и лошо да е, и да нема спас, кажи, само не биди ладен и далечен. Речи дека драматизирам, можи некогаш ќе сфатиш дека не е драма, само крик за помош, очај, потреба од добар збор и сигурност, копнеж да се врати то некогаш шо беше. На 99 проблеми, не мораш да си 100тиот. Оти сите 99 не болат колку тишината со тебе.
Дејт во вторник? Mmm yes, please! Знаеш колку сум се израдувала што ми рече уште сабајле да испаднеме вечер сами, дотерани, скоцкани мхм мхм И дали знаеш колку само убаво ти стои светло сина кошула? Мед
