"што би и рекол" И после толку време сепак оваа песна ме потсети на тебе, не сум те заборавил, барем за тоа згреши. "Sirens blare up in my head One for pleasure one for pain A side of the story we always knew We were perfect together Despite the truth All this time I've been longing for a love story Where the melody can complete me In a way I always wanted but I never knew before You said we could make it Now we're just faking The reasons we can't continue Now we should break it Your smile is fading Pressure is caving into One night - one time Stay sharp - I'll die"
Не верував дека преку ноќ се случуваат чуда. Од првиот ден со тебе ја почувствував таа искра, ама морав да ја потиснувам. Не сакав да верувам, мислев дека сетилата ме лажат, али ми се докажа спротивното. Мило ми е што работите се случуваат спонтано. Ти си ми толку голема поддршка буквално од првиот ден кога се запознавме. Покрај тебе се чувствувам толку сигурно, слободно да кажам што и да е без да се плашам дека ќе ме осудуваш. Ми даваш надеж дека постои подобро утро. Ми се допаѓа оваа нова јас што ја будиш во мене. П. С. Едвај чекам да пиеме кафе. Сами.
Ти си нешто најпрекрасно што ми се случило не постојат зборови со коишто можам да ја опишам мојата љубов кон тебе .
Требаше утре да ни е прв ден на вљубените, но ти уништи сѐ.. Се уништи себе, мене, нас, твоите... Секогаш кога ќе те видам ќе ми излезе твојата лага пред очи
Во право си. Не се знаеме доволно и не е фер од мене да барам да ме разбереш. Зошто тогаш имам чувство како да се знаеме 100 години? Не го чувствуваш ли и ти истото? Кои се шансите ова да се случува? Кои се шансите ова да е чиста случајност? Не е. Знам дека не е. Знам дека е нешто многу повеќе од тоа. Верувај ми дека посакувам да беше поинаку. Можеби да ја знаеше целата моја приказна ќе ме разбереше. Посакувам да можев да ти раскажам. Знам дека ќе ме сослушаше и ќе ме разбереше подобро од сите. Знам дека ако ме запознаеш целосно уште повеќе ќе се приврзеш за мене. Сигурна сум во тоа. Посакувам да можев да избегам од се и да бев сега некаде далеку со тебе. Да знаеше само колку многу го сакам тоа. Ама не знаеш. И нека остане така..
Ете почна и по сторињата да ми гледаш.. Изгледа ти помина првичниот шок. Денес требаше да ни е прв ден на вљубените но ништо од тоа. За некој ден ќе праевме 1 година... Пак ништо од тоа. Не знам шо ќе биде кога ќе се сретнеме прв пат по случката, но одреден период навистина ќе те избегнувам.
Ти си прекрасна личност. Баш ми е криво што денес нема да бидеме заедно, ти ја разбирам ситуацијата, знам дека ти е страв што ќе ти кажат на доктор, но запамти: Заедно во добро и лошо, тука сум јас, пред нас се многу убави денови.
Има ли нешто поубаво од тоа да сакаш и да бидеш сакан? Секој поминат ден со тебе е нова авантура и доказ дека иако сме толку различни сепак ти си ми најдобар пријател, а потоа и партнер.
Колку неспани ноќи поминав додека беше во болница... Јас бев таа што лееше солзи цела ноќ, не твоите си фамозни другари што сега повеќе ги бараш. Ако не примеќаш, ме повредуваш... и ме губиш!
И по толку години заедно никогаш не си заборавил на важни денови да ми посветиш внимание и да направиш да се чувствувам како најпосебната жена. Добро е што постоиш. 1000 пати да имам можност да бирам, пак тебе за сопруг би те одбрала. Како поминуваат годините уште повеќе те сакам, не било точно дека љубовта се губела со годините. Изгледа тие што така викале, погрешен човек одбрале. Те сакам!
Ете виде дека се е во ред? Виде? И да знаеш колку те обожавам и ме правиш среќна веднаш ќе ме грабнеш и бегаш.
За прв пат релно размислувам за тоа што ти би сакал за себе. Ти го погледнав профилот индиректно, и пишуваше дека си таму, ама дали си? Не се сеќавам дали последно пишуваше тука, ама мислам дека беше тука. Колегите кои пишуваат и реагираат се од тука. И го погледнав профилот и на неа. И на неа и пишува дека е тука. Последно не си ѝ лајкнал пост, што е нестандартно, ама можеби не си сакал. Не си правам никакви фантазии, но можеби тоа е објаснувањето не сме се сретнале случајно некаде. Затоа што градов може да биде многу мал, се докажало тоа. Сакам да знам до каде си. Опкружена сум со луѓе на твоја возраст, а и во фаза сум, знаеш, дааааах, па просто многу ме интересира кои ти се приоритетите сега. Сакам да знам за што мислиш. Сакам да знам што ќе мислиш ако ме видиш повторно. Сакам.... не знам. Класика в жанра. Ама сакам да те видам. И не знам како би ми повлијаела средбата, ама сакам. Сакам да ти кажам дека се променив. Барем така верувам. На подобро. И сега сум како тебе и во работи кои не ги сакав кај тебе, пот миит кетл. Ама така се игра играта афтер олл. Или уште не сум открила други начини. И не ми е гајле. И одам во другата крајност, не сакам да постоиш. Не сакам да помислувам на тебе, ниту случајно, ниту со умисла. Многу попросто би ми било, нема да има со кого да споредувам секој друг. Нема да мислам колку немаат поима. Ма да и ти си ми блед спомен веќе. Не знам што знаеш, што не. Ама знам дека си способен да разбереш се што те интересира, а и социалниот елемент го имаш и те како. Идејата ми е, или нека те има обратно, или да изчезнеш од сите спомени. Има амнезија по желба? Сакам да има за тебе.
