Што би му кажале...

Уште сега ми фалиш

 

Никогаш не успеавме да се запознаеме како нормални луѓе, проста и некомплицирана комуникација.

Имам потреба од клоужар. Го потврдивме тоа.
Ама... не знам како да го побарам. Иф евр...

А сакам...

 

Многу ми недостигаш

 

Немаме совршена врска, многу турбуленции, уште од почеток моравме да се соочиме со реалноста и да ја надминеме “honeymoon phase“. Ама во некои едноставни, мирни моменти кога ќе те погледнам сфаќам дека не постои друг со кој би сакала да го поминам животов...

 

Не им го прави на другите она што не сакаш тебе да ти го прават.

 

Да бирам од почеток, повторно тебе ќе те изберам. Со сите проблеми и маани кои ги имавме. Да не беа тие, немаше да го имаме ова сега - цврстина, близина и топлина. Те сакам. Само уште една желба оствари ми, те молам.

 

Доколку живееш 100 години, и јас сакам да живеам 100 години, но еден ден помалку, за да не морам да живеам без тебе.

 

Сите приметија дека сум друга личност откако те запознав.
Фала што ми влијаеш најубаво.❤

 

Го препознав погледот од пред долги четири години го познавам твојот тажен поглед поради што поново се доведуваш во таква состојба поради што поново влегуваш во тој лавиринт од кој те извлеков,сепак благодарам на се и потполно те разбирам воопшто не се лутам бидејки само јас ја познавам твојата душа,
дозволи ми да останам на последното кај што комунициравме бар за толку заслужувам
молим те дозволи ми не треба да коминицираме само дозволи се надевам бар сега дека ме разбираш што барам

 

Ете... и мене денеска ме нагази истото чуство како и тебе пред некој ден. Верувам дека тоа е нормално, особено кога човек ќе помине или наврати на место каде што се случиле моменти кои не се забораваат, каде имало излив на чуства, смеа, солзи, насмевки, сеќавања...
Сакам да го снема тоа. Сакам да заборавам се. Сакам да избришам многу работи од меморијата.
Знам дека тоа не е можно. Само останува да се надевам дека побрзо ќе избледи.

 

Незнам зошто, ама на твоето рамо првпат се осетив сигурна и заспав.
Дали ова е сон или реалност?

Дај боже вака да продолжи

 

Многу го сакам, дека е најубавото нешто во животов, дека многу ми значи и нема да дозволам да го превземе никогаш некоја друга. Едвај чекам наутро негова порака да видам
Знам дека ме сака, дека ме прави најсреќна и дека секоја негова насмевка е вредна и неможе да се замени... толку многу го сакам!

 

Ми фалиш ѓубре едно.

 

Стопли ме смрзнав

 

Како е можно да си толку прекрасен

 

Фала ти што постоиш. Што си со мене во сите падови, панични и анксиозни напади. Опсесивни мисли. Фала ти што кога јас се откажав сама од себе, ти никогаш не се откажа од мене.

 

Дојди и прегрни ме, недостигаш...

 

Ми викаш ладни ми се рацете кога ќе те фатам за тоа слатко вратче , но сепак ти имаш скокот

 

Тоа што не можеш да едноставно прашање да одговориш многу зборува за тебе...