Ми фали да ти се јавам сред ноќ кога не можам да заспијам. Ми фали да плачам на твоето рамо. Ми фали да се карам со тебе, а потоа спокојно да ме гушниш и да се смириме. Ми фали твојот мирис, твојот поглед, твојата насмевка. Ми фалиш, најмил мој. Секогаш ќе бидеш моето се'.
Не постои нешто посилно од тоа што те сакам, не постои ништо што може да ме раздели од тебе! Нема таква сила на планетава! Многу ни фалиш дома, а само еден ден не си тука, едвај те чекаме!!!
Секојдневно ти кажувам колку многу те сакам, колку сум зависна од тебе и твоето гушкање, мојот лек за сè. Сакам уште многу работи да ти кажам ама ќе се расплачам, па ќе почниш и ти. Зато овде ќе напишам и сама ќе си плачам, полесно е Уживам да те гледам како си играш со нашите деца и колку многу се среќни, куќава ечи од вашето смеење, па морам и јас да ви се приклучам и скокам од радост со вас, срцево мислам дека ќе ми препукне од толку љубов што чувствува. Не сакам никогаш да престане тоа чувство, секогаш да сме заедно среќно семејство. Вечно да сме вака заљубени и да се држиме за рака, никогаш за ништо да не дозволиме да се разделат, да се поддржуваме и разбираме за секоја одлука што треба да ја донесиме. Без тебе мојот живот ќе биде толку многу досаден зошто само ти знаеш да ме развеселиш дури и во најтажните денови да си до мене, да ме гушниш и да ми кажиш "секогаш сум тука љубов". Фала ти за сè што правиш за нас, а јас ќе продолжам да се трудам да бидам најдобрата моја верзија, насмеана и среќна како што најмногу ме сакаш.
…Prokleta bila, ti si moj zid Gdje udarim glavom i izgubim vid Bol pozdravim Da od tebe ne ozdravim Prokleta bila, znala si sve Da živim i umirem od tebe Protiv sebe borim se Ja loš sam čovjek zbog tebe Neću te odati kao tajnu I da znam da to jesi Život je jedan Da se takva ljubav dvaput desi…
Ti si imala kraj mene sve a tebi i to bilo malo je ti si htjela za sebe uvijek vise, najvise A ja zaljubljen u tebe, lud skidao zvijezde s neba uzalud zbog tebe obraz i cast ko bez duse gubio svud U mnostvu smrtnika, obicnih gresnika ja glumio sam srecnika, al' dobro znao sam da na dno pao sam da si do pakla moja precica Jos uvjek se vadim iz temelja gradim snove srusene u zivot se vracam i dugove placam, tvoje nevjere Opet pripadam sebi, a nekad sam tebi dao novac, zlato, moc ti si nad mojim tjelom i dusom imala punomoc
Денес те исплакав Како бура Како невреме Од чисто небо Неочекувано и силно… Ја исплакав таа планина од љубов што не ја залсужи , а ја доби… Ја исплакав добрата душа, што ми стана црнило по тебе… Ја исплакав болката додека ме туркаше, додека се споредував, додека не вредев, болката што е тука , верна до денес што не ме напушта... Денес неочекувано како облак се отворија очиве,лицето што блескаше - стана невреме… Денес ги исплакав сите понижувања , покани за секс како да сум последната и невредна… Денес ги исплакав сите погледи во телефонот на кој никогаш не се јави… Денес исплакав што не знаев да го продолжам животот без мислите да ми се кај тебе… Плачев што повеќе не реков “те сакам”никому и гледав немо како ми покажуваш како си среќен и сакан… Но денес најгласно си ја исплакав младпста , оваа деценија , мажите кои ги изгазив додека нижев успеси со непокорност и пркос… Но Најгласно си го исолакав телото што те бараше како лудо и гладно, и чедото што не го родив од таа болка и страдање… Исплакав и стиховите ми се вратија… кога мислев не ќе напишам никогаш веќе збор…
Ми фалиш...сакам да бидам со тебе да си поседиме, да си помуабетиме...никој нема да те замени, никој нема да го заземе твоето место во моето срце...можеби не сум многу убава но те сакам...премногу!!!
Не си повеќе тој што беше. Како ќе го поминам животот со тебе не знам, како ли ќе глумам дека сум среќна, а и без тебе нема да можам. До гуша сум заглавена, ама ќе гурам некако.
Дојде за да ми ја расипаш вечерта нели? Е не не ми ја расипа,напротив разбрав дека се е залудно меѓу нас Дека секогаш ќе даваш љубов на тие шо ќе те повредуваат секој ден Разбрав дека тие ги сакаш повеќе,дека се ќе направиш за да ја вратиш љубовта која некогаш згаснала,РАЗБРАВ ДА Ти секогаш ќе си мало зрнце во моите очи,кои нема никакво значење,туку само ќе ме потсеќаш некогаш како е да бидеш толку мал во нечии големи очи,очи полни со љубов.
Дали ти доаѓа желба од нигде никаде да ми пишиш, да сакаш да сврзиш два реда муабет со мене, па и гласот да ми го слушниш.... Како што мене ми иди, вака во ниедно време.... М?
Пред да те запознаам тебе, не знаев што со животот, бев изгубена во времето и просторот, без желба за живот, тотално незаинтересирана за ништо освен како би го истерала месецот со работата. Откако те запознав, сето тоа се промени. Се е поубаво со тебе, животот ми има повеќе смисла со тебе што ми доаѓа желба да постигнам дури и невозможното. Те сакам многу.
Зошто толку ме повредваш зошто?? На секој можен начин ти кажав кој е проблемот а ти упорно ми викаш дека нема проблем дека јас сум крива што се караме?? Се надевам дека денот кога ќе сфатиш како ми направи да се осеќам нема да биди касно....
