Ти си еден тажен човек. Не знам и не сакам да знам како си поврзан со мене, ама сериозно мора да престанеш да ме бараш.
Посакувам да се врати времето кога беше лудо вљубен во мене, ми правеше муабет со часови, чекаше пауза од 5минути за да ми се јавиш. Признавам не го ценев сето тоа и сега ми е ептен криво. Да можам да го вратам времето ама ете не можам....
Ноќта кога те оставив беше најдобрата моја одлука, излегов од лавиринтот токсичност кој ти го создаваше. А сега, тркалото се врти и трчаш по мене. Ако, прави го тоа само што јас сум сега таа што те игнорира и не те рецка, ми одговара. Кога ќе најдеш некоја како мене, да ми се јавиш и да ми кажеш, баш ќе ми биде драго.
А бе дечко види, мож да ми ги игнорираш пораките 22 часа, ама не моеш во живо да ме игнорираш. Како бе само тебе те сретнувам....еее гледа Господ... Пак ќе ми наведниш гла, да знаеш! Сеа веќе си го кажа карактерот. Мочко еден, дете недораснато едно... А бе немојш за малио прст да ми се ватиш, ај. Иначе, нарочно ти свртив глаа. Седи си со другарите, слободно.... И сеа као јак к*рац се праиш оти не ми враќаш? Леле фраериште.