Лани во октомври почна сѐ, се сеќаваш? Сѐ се случи, а ништо не се случи.... Многу зборови тешки си изнакажавме, пола од тоа и не го мислевме навистина. Ама ете, бидна. Како беше она. Не ни било пишано.
После години и години страдање и одново и одново преживување на сагата, на лош, безобразен, перверзен начин сакам да страдаш. Сакам да страдаш и ден и ноќ. Не можеш без мене, се будиш секој ден со мене. Знам дека не престануваш да сонуваш и да ме гледаш во туѓи очи. Сакам да страдаш. Сакам да те боли. Сакам да не можеш да спиеш, да не можеш да дишиш. Нека те боли. Јас сум твојата казна. Живеј ме.
Ми се седи со тебе и ништо не ми се прави друго, онака еден покрај друг да ја слушаме тишината меѓу нас. Велат кога сакаш некој искрено и тишината со него не ти е непријатна, убава ти е. Онака само седиш и ги слушаш вашите воздишки, па се трудиш да бидат истовремени, да вдишуваш воздух кој ти си го дишела. Ми се гушка, ми се бакнува од изгрејсонце до зајдисонце и така до бесконечноста те сакам до бескрајот! Сакам да спиеме со прозор на кипање намерно да ни биде свежо да се пикаш повеќе во мене!
- Ти ја посакувам сета среќа на овој свет - Те сакам како што сигурно никогаш никого нема да го сакам - Жал ми е што не можевме да успееме
Клопко, тоа се само зборови ... под афект, импулс, тригери ради периодов. Исчезнуваат кога тонеме во природна хипноза. Само ти знаеш каква енергија ти го скокотка и полни срценцето, и само јас знам како единствено покрај тебе го наоѓам мирот. Самади е состојба рамна на огромна 0 во споредба со она што се случува кога стануваме едно. Да можам би те зела во моментов и не би те пуштила. Ела в прегратка, сите отпори и штитови од егото да паднат на земја.
Првиот знак на 'зрелост' е некој кога одбива директна комуникација. Блокира секаков можен контакт на социјални мрежи. Друго, кога целосно си се предал во материјална, емотивна, ма секаква смисла три години, не си направил ниту една ебана драма, ама затоа не добиваш разбирање во критичен период туку истресување заради тековни проблеми кои допирна точка немаат со тебе, а личноста од другата страна нема апсолутен увид во тоа што прави, и колку демеџинг е сето тоа. Згора на тоа ... Исклучувања во кои ко будала трчаш по улица за да ја смириш ситуацијата активирана од X фактори. Газење по јајца да не кажеш нешто погрешно да не притиснеш тригер и смени мјуд. Опседнатост со минатото, компетиција со духови, и како сето тоа време и луѓе биле подобри од тебе. Тврдоглавост до коска. На крај екстра, гратис, добиваш гилт трип и претставништво како си ти бед гај у цела прича, иако ебено ниту еднаш не си предизвикал ситуација. Си стоел на минус степени да чекаш неколкупати по саат/два/три. Секогаш си бил емоционално достапен дури и кога се рушело се! Ризикуваш се и правиш се за да можете да се гледате. Никогаш немаш одбиено средба. Си нурнал во најдлабок понор да го спасиш саканиот по цена да се запоставиш себе. Твојот дом дур можело било најтоплиот простор. Комуникацијата ја сметаш за основна алатка за разрешување и компромис, ама џабе. И нека... Се покажа од двете страни зрелост, мудрост. Само знаеш, јас со тон проблеми ниту еднаш не испроектирав. Ни пмс, ни проблем со родител ни прошли врски, ни бутур. Никогаш не дозволив вакви работи да се испречат меѓу нас. НЕ потклекнав кога беше критично пред неколку месеци како тебе. И да, тоа е ништо, тоа НИШТО не значи. Секогаш кога ќе те видам денот ми е светол и убав...Зошто ебано те сакам! Така да фала, буквално за се, фала. Да можев материјално повеќе да ти пружам би, ама не можев, и тоа на крај кога добив отказ го искористи како оружје против мене кога сум најранлива, свака ти част. Капа симнувам за разбирањето на мојата душевна вредност и безусловна љубов која ти ја подарив на тацна. Требаше како тебе - Повеќе да го користам разумот наместо да се предадам ко селска кучка.
Svud su oko mene, svud si ti, samo ti Čini mi se, mogu da te osetim……… Dođi mi, dođi mi Ako možeš, ako želiš da me utešiš……
