Што и да биде, каков и да е текот на настаните во животот понатаму, сакам да знаеш дека секогаш ќе можеш да се потпреш на мене, и секогаш ќе сум тука за тебе, без разлика на се'. Никој и ништо не може да го замени нашето, ниту избрише.
Колку слични очи сте имале... Дури и така од блиску сликани под убаво светло ја имаат истата зеленкаста нијанса како нејзините...
Korak tvoj u meni pali alarme Ti si ta u glavi, glasovi mi galame Zvezdama solo kratim repove Nisam spreman da se dam, a ni da dam te nekome Na pogrešnom si mestu našla malo ljubavi U pogrešnom čoveku znak sigurnosti A šta će tebi moje laži s pola istine? Takvi kao ja odu kada vole najviše. Колку се пронајдов во песнава... Не сакам да си одиш од мене, а знам дека нема доволно љубов во моето срце за тебе.. Колку само глума има во секое мое однесување, само за да не го забележиш тоа.. Се трудам да те засакам, извини што не можам.
Има нешто во тебе што не можам да го објаснам, а не мора ни да го разберам оти доволно е само што го чувствувам. Ти не си само дел од мојот живот, ти си она што го прави животот жив. Секој твој поглед, секоја насмевка и допир ми буди нешто што тешко можам да објаснам со зборови, не се објаснува колку и да сака човек да пренесе, но точно знам дека е љубов, искрена, длабока и вистински моја. Ми недостасуваш и кога си тука само затоа што секогаш сакам уште една силна и цврста прегратка, уште еден поглед, допир и бакнеж. Ти си мисла што ми шета во главата додека другите зборуваат, и тивка радост што ми се вселува во градите, во белите дробови кога ќе се сетам на тебе и кога ќе вдишам воздух. Мој мир, мое засолниште и мој дом, ти. До последен здив, твој
Ќе ја повредиш батка... ако неможеш да ја сакаш ќе ја повредиш Ова болеше, кога го прочитав како нож во гради ми дојде... ме отру и тој мене...незнам што ми направи ама ме отру Ќе умрам од тага... деновиве ми се шетаат низ глава твоите зборови: "ќе бидам тука", "добра ноќ, убаво да нанаш" веќе не спијам злато, откако овие зборови не ги читам ниту ги слушам не спијам. "Што сакаш да танцуваме?" Па описот на тој танц... тоа мало слатко зборче како што ме викаше...нема да го кажам... само мое нека е... ми фали гласот твој. Рече: " не ми го бива гласот" грешка! Тој глас ме оживеа мене, толку топлина никогаш не сум почувствувала... "твој" рече "твој, твоој" баш вака... Господе, што ми направи ти мене? Зошто ме уби вака? Ќе умрам од тага...
Се плашиш ли уште кога грми? Од преска си го спомнувам твоето име и кажувам "не се плаши ако грми и кај тебе ќе помине за брзо". Те теши ли тој како мене да не се плашиш? Знае ли воопшто и дека се плашиш?
Ти имав речено дали навистина си реален ти, пошто не ми се веруваше дека може да постои некој како тебе.. Денеска некој волку искрено, чисто и невино, детски да сака.. Тоа си ти, затоа си ми толку посебен. ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ Фала најфала што постоиш, и што ме пронајде мене. Често ми збориш дека камо порано да сме се запознаеле, но ние кога се запознавме ко да имавме чувство дека цел живот се познаваме. Одма те осетив за близок, за мој За сеа, конечно да сме едно И фала ти што ме правиш да се осеќам исполнето, посебно и најспецијално. Поим за љубов си ми
Среќата беше посилна од мене во тој момент што со среќа вчера истрчав по скалите во теретана насмеана. Уффф.. само да не се заљубам Многу ме усреќи вчера неможам да ги заборавам твоите постапки,твојот поглед ми го разубави денот фала ти
Никогаш претходно не сум била опкружена со толку многу луѓе, и истовремено никогаш претходно не сум се чувствувала толку осамено. Толку контрадикторно а премногу вистинито...
Преубаво со поминав, иако ди лежевме и гледавме филм ( штета времето беше лошо), си зборувавме до доцна иако требаше рано да станеме
Ми текна сега на моментот кога ми кажа дека сум ти супер херој и се смеам така како луд од преска Уште по смешно ми е дека статусот на херој во твоите очи сум го добил само затоа што тргнав мачка од улица да не ја згазат Ама кој не би сакал да биде супер херој, ми фали сега уште одело И сега размислувам што херојско да направам кога ќе ми дојдеш
Сакаше торта да ти донесам... ќе јадам од твои раце или нозе или стомак или грб така рече... како бе око мое кога немаш храброст ти киндер буено да поделиш со мене... око мое, јас имав храброст за двајцата... Ја гледав твојата слика сабајле, ја зумирав... очите, усните, веѓите. Така ми се испушти да речам "око мое" а што почувствував да знаеш кога реков... топлина, топлината што за малце ќе ја заборавев... Косичката... да знаеш колку сакам да ти ја разбушавам еднаш, да поминам со прстиве низ неа...
