I found you somewhere deep Strongly swayed, mingling roots To see you, to be with you Maybe it's nice It's different for imagine Your skin take your color from the moon From the night color of your hair Therefore I love the night When you cover up your heart with me Take my mind Take it because I'm missing.
Се сеќаваш на писмото што ти го напишав? Тогаш ти признав дека те сакам и дека сакам да бидеме среќни. И денес е исто сѐ уште те сакам. Прости ми… се обидов да те заборавам, да продолжам напред, да започнам нов живот, дури и да најдам партнер, но моето срце остана твое. Како да ти објаснам дека и после толку месеци моите чувства кон тебе не се промениле…?
Смрт не е кога умираш, Смртта е кога сакаш некого и остануваш без него, Боли повеќе отколку кога исчезнува, бидејќи сè во тебе умира, А ти остануваш жив.
Жив се човек на све навикне - Маскарада, текст на Марина Туцакович во изведба на Цеца Ќе мине, само дај му време на времето.
Јас и ти и 100 години да сме заедно без да се разделиме, секундата штом ќе се разделиме веднаш ќе си фалиме.
Ми иди да ти стегнам "пријави" на тој последниот пост што го имаш напишано за мене... И админ да прочита да се утепа од плачење за нашава среќа... #сречаитуга
Не постојат зборови со кои можам да ја опишам љубовта што ја чувствувам и по 50 пати во ден што си кажуваме колку се сакаме и милион утрински бакнежи кога ќе станеме не се доволни да ја опишат нашата љубов
Секој ден што минуваше ми откриваше колку длабоко ми значеше. Со твоето присуство мојот свет беше побоен и посмислен. Насмевката ти ми носеше мир, а зборовите твои ми беа засолниште. Порано покрај тебе се чувствував цела, како ништо да не недостига. Сега, кога погледнам назад, срцето ми се полни со тивка носталгија. Ти беше моето омилено место, и тоа засекогаш ќе остане дел од мене. ❤️ I can love another man, but never the way I loved you. My heart still belongs to you.
Се радувам што си среќен, ти го заслужуваш тоа. Мило ми е што ја пронајде љубовта на твојот живот. Ние не бевме официјално заедно, но имавме наши моменти. Жал ми е за начинот на кој што завршија работите, посакувам да можев подобро да се справам тогаш. Искрено се радувам за тебе. Времето поминато со тебе ме научи дека некој може да биде одлична личност, а сепак да не биде вистинскиот за тебе.
На моето сонце И... Колку години поминаа? 10? После 10 години јас те сакам исто како што те сакав тогаш, и секој ден се сеќавам како ми се јавуваш да ме станеш од спиење и да ми ја пееш Љубов... Ги чувам алиштата со кои прв пат ме гушна и бакна, ги чувам сите спомени во мене, те сонувам многу често дури и повеќе од што треба... Секој пат кога тргнувам на пат застанувам во Палма мол надевајќи се дека во толпата луѓе ќе те видам, само да те видам.... И да не сум на пат, кај и да бидам низ луѓето го барам твоето лице, се мислам дека од негде ќе ме сретнеш и ќе ми речеш: Сонце мое... Ја сонував и мајка ти дури 2 пати, ме гушкаше и ми ги држеше рацете и ми викаше ти си мојата ќерка, јас нејзи и викав мајче... Те сакам сонце, те сакам и после толку години, те сакам и ја слушам "Малечка" секој ден. Камо, камо да ми се исполнеше желбата што ја замислив да бидам цел живот со тебе, дента на мојот роденден кога ми поклони мало плаво прстенче што требаше да го имам дур дојде време да станеме луѓе и да ми купиш прстен, камо...
Колку само да.. Буквално коа ќе се разделиш некоја тага огромна и празнина те обзема, а си бил цел ден заедно.. Дури ми се плаче, и навистина плачам. Да не идам офтопик Би му кажала: По не знам кој пат, ти благодарам што ме пронајде, ме чекаше и ме бркаше за да ти влезам во животот, па решив сама да ти се предадам и мило ми е што стана моето се' Обожавам коа ми се обраќаш со разни слатки деминутиви, а 'сонц' ми стана едно од поомилените, иако 'памукче' ништо не може да го замени, најпосебно ми е се' уште Спиј ми слатко и спокојно, одмори се, заслужи
Премногу ти се извинувам што некогаш заборавам да те слушнам што ми зборуваш. Не ми се лути, не е до мене, ти ми правиш нешто, до тебе е, неможам да ти се изнагледам. Што да правам слатко си ми, јас додека те гледам некогаш заборавам и да дишам не само да слушам. Незнам како да ти опишам, ете така додека те гледам како ми раскажуваш нешто, залутам некаде со мислите гледајќи во тие очиња. Ама не лутам било каде со мислите, секогаш ми се некои мисли за тебе. Си мислам колку си убава, каква ти е косата, колку би ни биле убави нашите деца да личат на тебе, проверувам дали секоја бемка и црта на лицето се на свое место, каква нијанса ти е бојата на очите во тој момент, за колку ти пораснала косата, ти го следам секое движење, секој поглед, секоја насмевка... Не ми замерувај те молам, кога раскажуваш за тебе и слушам и гледам, ако е за некој друг се губам само така во твојата убавина. Тестирај ме ако сакаш, прашај ме било што за тебе помнам се, секој детал, секоја ситница, мирисот, знам што мислиш и што ќе направиш без да ми кажеш, знам и точно на кои места на телото имаш бемка и колкава е и каква е, можам со затворени очи да ти ги покажам каде ти се, се помнам за тебе ама сепак сакам уште толку многу да знам.
Случаен ненаместен доказ за тоа колку навистина многу те сакам.. Во моментот коа зборевме на телефон да ти кажувам за фонтанава дали се пие водава, сликнав и ја фатив водата како тече у форма на И ај после дека не е така
