Се запознавме на плажа, кој би рекол дека си од Мк, многу срамежливи погледи, разменивме неколку реченици(замисли имаме и заеднички пријател не на фејсбук да се разбереме) и семејствата околу нас, би му рекла штета што си замина толку рано можда ќе се зближевме повеќе и не би му кажала лично ама имаше хемија на цела плажа се осеќаше и ако било пишано ќе биде нешто некогаш . Поздрав до дечкото со наочарите и хавајките од погорната и лежалката спроти мене, мислам дека му текнува на мене од време на време. Те гушкам. (да го прочиташе ова, дали ќе му текне доста фантазираш Лукс.)
15ти. пред една година точно ова време те запознав, за прв пат! Памтам ко да беше вчера се од точка до точка .. Ехх една година колку работи менува Дојде и тој ден. Минутите и се чинеа денови. Беше збунета и возбудена. Гледаше надвор. Ги затвораше очите и пак погледнуваше. Се плашеше да не сонува. Ги гризеше растреперените усни и не ни помислуваше дека скоро некој ќе ги бакнува. Уште една станица и ќе и ја отвори вратата на среќата, нив ги одбра да затропа. Го здогледа од прозорецот на бавниот автобус. Така убав, мил со неверојатна насмевка. Стоеше и ја чекаше. Слезе, чекореше но мислиш не ја допираше земјата. Очите и светеа како никогаш дотогаш. Две души си доаѓаа во пресрет. ТАА му ја подаде раката, а ТОЈ... ТОЈ и го зема срцето. Беше среда....... ТЕ САКАМ!
Оф мори, будалче си ти...незнам што фала за убавиот ден ама требаше да ме оставиш да спијам уште малку,срам да ти е
пукна тиквата меѓу нас крај готово поќе фалати за сите нерви за малку дена убај фала ти со сватив дека не треба да бидам добар чоек кон сите фала ти со ме научи мн работи пријатно
Да му кажам на еден бивши симпатија.... Ма ајде своим путем иди даље Нетребам ја твоје загрљаје Па да после причаш МАЛА ЈЕ ДАЛА! НИЈЕ ТО ШАЛА! http://www.youtube.com/watch?v=CbK4jKHF ... re=related
срценце мое додека чекаше да ме разбудиш од спиење мене, ти си заспал и денес за прв пат од кога идеме не сме се виделе. тапа чувство у секој случај, денот поминат без тебе е залудно потрошено време. сакам сеа да ти се пикнам у кревет и да те гњавам,да те гризам за увце, да те гушкам и шепкам дека те сакам, исто како што ти ми го правеше тоа на мене во неделата наутро кога нанав кај тебе. Ништо друго нема да ти правам ЖИМИ МАЈКЛ( си отиде човекот пошо сите у него се колневме ) те сакам
Малиии денеска мислев да ти пишам ама кој ти е крив шо се уклучуваш 5 мин пред да отидам да се бањам...а и ќе ми биде мило ако ти текне да пишеш прв...не се срамувај
Саја еднаш напиша : ..истото би ти го напишала и јас тебе и тоа на твојот ценет автомобил, резба рачна изработка со клуч или полошо со шајка.Ете толку те мразам кучко една.Да кучка ти викнав дунде мое затоа што си бедна кукавица која пати од синдром-непогален од мама. Оди плачи кукавицо една точно 23 дена ти требале да се опоравиш од трауматичниот шок кој сам себеси си го предизвика.Немој те молам.Кретен сум што го пишувам ова, но се сакам себеси што ти го шлакнав в лице.Говедо едно незадовољително!
После три години си онаков каков што посакував. Деновиве ме креваш до небото, ме чуваш како капка вода на дланка. Остани таков, не ме разочарувај пак.
Не знам што би ти кажала, ни како би почнала, а ни како би завршила, ни дали има некаква цел мислењево... Товар си ми. Огромен. Молчаливост која се дере и сече. Повторно ли... Повторно ли на почеток? Не верувам во бајки, но ти ја доближи реалноста да личи. Ја обои грдата слика во колоритет кој ми годи. Зошто? Зошто да се разбудам кога сонот е најсладок. Во исчекување на вистинското време, ако воошто го има, во хронична замисленост и немир во себе, со безборј конфликтни желби кои светкаат кон телепатско комуницирање, јас како мал зависник од чувства, кои можеби се во преодна фаза на губење, пишувам и се ослободувам. Агонија од зборови имам да ти кажам. Сомнежи, несигурност, борби и фантазии, лоши вибрации, за кои ти остануваш глув и слеп... Ги пропушташ да пловат без ред, во дисперзија... Ми доаѓаш како бура, помалку страшно, но јас не се плашам да простам за падот на љубовта, падот на една така чудна љубов. Јас сеуште пливам во очите на многумина и се соочувам со бранови кои ме потопуваат, ситна и неважна. Не е важно. Не се важни овие чувства и иритирачко биење на срцето од кое ме боли цело тело и добивам гадење. Ако имаме спомени за создавање таму, тоа ќе биде неочекуван бонус... Нешто како премија. Пливам во море од туѓи желби, а мојот избор е јасен. Ми оставаш патетична празнотија која ја мразам со секој здив повеќе. Ако се прашуваш дали те сакам, те оставам да ги сонуваш моите одамна напуштени соништа... Романтизмот е за поетите, јас ти нудам само голи вистини.
сонце срекјен роденден и се најјјјјубаво да бидиш најсрекјен на свет...ај валјда утре ке се видиме да ти го дадам поклонот ...убав он
ОООООООООООООООООООООО УУУУУУУУУУУУУУУУУУУУУУУ МААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААЈ ГАААААААААААААААААААД! Дали тоа само што се случи :????? Убав он, се растревожи.
Навистина не очекував дека еден ден ќе ми ги кажеш тие зборови од пред малку. Како не ти е срам?! Сети се дека секогаш кога идев кај тебе, не го делевме само креветот, туку и јадење и пиење и такси и се друго. Многу брзо забораваш некои работи. Колку што јас сакав да доаѓам и да спијам овие 2 години кај тебе и со тебе -толку и ти сакаше! И немаш никакво право сега да ми кажуваш како од дома ми дозволувале одредени работи или дали ме прашувале да не треба нешто да ти донесам. Знаеш и сам, а посебно лани, дека кога и да бев во можност, носев нешто од дома, а ако не, секогаш ти давав пари за трошоците, па макар ми биле и последните! Сакам да заборавам на моментите кога немав сила и гордост пред тебе, ама ти ме потсетуваш. Не го заслужив ова јас од тебе, не после се! Бидејќи не си само ти тој што даваше во оваа врска, не само материјално, туку и онака. Ниту јас, ниту моите дома не сме луѓе без осет, знаеме како треба да се однесуваме во дадени моменти. Иако некогаш изгледа спротивно поради неприликите и околностите. Знам дека многу пати ти зборев за моите проблеми, ама тоа беше оти мислев дека ја имам таа слобода пред тебе, и имам твоја поддршка за се! Ама не вака, не на овој начин да ми враќаш! Прв пат ми е вака откако сум со тебе, многу ме повреди и разочара. Можеби најдобро ќе биде да почекаме некое време, да си дојдат работите на свое место, пред да се случи или одлучи било што друго. А до тогаш, не сакам да те видам! Ни да те слушнам! И знам дека има шанси да го прочиташ ова, ама секако е сеедно веќе. Си го кажа ти своето
Те сакам! Не разбираш? Во ред... ТЕ САКАМ! Пак не разбираш? Хмм... ТЕ САКАМ!! Малку е и ова а...? Епаааа... ТЕ САКААААМ!!!
