..поради обврските не стигнавме некои работи ни да ги прежалиме, ниту пак да се присетиме онака како што знаеме, опкружени со чипсови и чоколади и со солзи во очите... И еве, можеби е касно.. ама со тебе секогаш е како лето... како тогаш. http://www.youtube.com/watch?v=BF5zSwY4HO8 Sitting on a rooftop, making time stop...
Никогаш нема да ги заборавам неколкуте саати од синоќа. Нема да заборавам многу работи што се случуваат со нас, врежани ми се милиони спомени во срцето ... ама вчера навистина беше магично. Плус излетаа преубави зборови од твојата уста, а и од мојата. Да да, јас не можам без тебе ... И никогаш немој да се посомневаш во мојата љубов.
Ти си крив и точка! Ти си крив за ова што ми се случува. Значи откако се вратив прееска од школо, неможам да престанам да мислам на тебе и кој ќе биде твојот одговор, ии жими се како меченце си во тоа фацата, најубаво, најслатко, најмило меченце на свет! А пуста јас, единица имам информатика, треба да учам цели две теми и да одговарам, т.е ја научив едната ..ама сега да ме праша некој ништо нема да знам, верувајте. Се изгубив веќе. А не очекував ова да прерасне во нешто олку големо. Да ме допреш сега, ќе видиш дека целата горам и зацрвенета сум во лицулево, што од љубов.. што од возбуда. Никогаш не сум била толку блиску до тебе како прееска, да знаеш дека ми одеше да те залапам на лице место од што ми се пренемагаше таму,еј! Знам дека се испонашав глупаво, ко некоја шмизлетина или како и да е ама неможам, едноставно ме фати трема.. Ама битно се ослободив, ти кажав она што ми тежеше на душава. Конечно ти признав. И еве, песнава ги искажува и остатокот од моиве чувства кон тебе. http://www.youtube.com/watch?v=t0bPrt69rag&ob=av3e it's not that i don't want to stay, but every time you come too close i move away.. there's things about me, you just have to know. sometimes i run, sometimes i hide sometimes im scared of you but all i really want is to hold you tight, treat you right, be with you day and night. I don't wanna be so shy every time that I'm alone I wonder why..
Секогаш ми го даваш тоа што ми треба. Денес се што ми требаше е да знам дека не треба да се замарам, и дека се е исто, и го добив. И во сред гужва и трчање од состанок на состанок да го слушнам најубавиот глас. Не знам ни што разговаравме, ама знам дека тонот на гласот и сега ми ѕвони во уши.
Сакам да ме сакаш како што ме сакаш сите ови години. не сакам да посумнам дека имаш некоја или пак дека си ме заборавил. И да кога ќе се вратиш од Скопје сакам одма да се видам со тебе бидејќи ми недостигаш. И секако да не заборавиш да ми купиш нешто
Извини што 15 минути не те приметив додека си седел во училница. Објаснував математика ... а во такви моменти сум многу сконцентрирана, што значи дека наоколу, пред мене-зад мене, не гледам многу, како по навика. И, се губам на моменти, знаеш? Незнам зошто, стварно, но штом е доволно за мама да ми рече „Изветреана една“, стварно е сериозно .. Ама знам, ме осеќаш и ти, знаеш отприлика што ми се дешава .. и ме трпиш. Незнам зошто, но добро е, аку. Колку што ме трпиш мене, толку повеќе јас тебе. Докажано е ова! Инаку, фини другари имаш, се уверив денес. Ме стопи денеска едниот, со тоа што го рече. Додека праевме муабет во ходник, додека ти ме гњавеше со косава, тој рече „Абе остај ја жена ти малку на мира“ ... и толку ми фалеше за денов да ми стане уште подобар. Е така .. тоа сакав да ти кажам. Дека мали работи можат да ме доведат до точка на вриење, но исто толку малите нешта можат да ме прерадуваат, да ме кренат во облаци. Така .. толку. Убаво да спиеш буцика, се гледаме утре.
штета шо не те видов денес а баш ке беше убаво да ти дојдев на гости на едно кафе шо би си го сварила сама затоа шо ти не знаеш да вариш турско ама ако не смета така се осекјам ко дома да сум ...инаку ке се видиме оваа недела а другиот вторник ке дојдам кај тебе
Кога ќе падне ноќ,мене ми е најтешко.. Многу сум тажна,многу.Секој нов ден го троши нашето време,кое можеби никогаш повеќе нема да го имаме...
Сакав заедно да го прославиме твојот роденден, а да го испратиме мојот, ама секогаш има нешто што стои помеѓу нас. Те сакам душо и никому не те давам, што и да се случи секогаш ќе бидам твојата принцеза што е секогаш тука за тебе. Те сакам анѓелу мој, сега ти ја пишувам пораката за роденден, сакам мојата да биде прва како што беше твојата прва кај мене. Те сакам
Значи многу сум ти лута.. Ти звонев Телефонот ти е сеуште исклучен! Што се случува со тебе? Не знам што повеќе да правам? Не знам што ти правиш за нас двајцата? Цел ден ме немаш слушнато. Зарем немаш желба повише? Ме нервираш што секогаш велиш дека ке биде добро но никогаш не е. Чекам на тебе но ништо не е на арно! Ме нервира што секогаш ветуваш никогаш не го исполнуваш тоа.. Секогаш другите ке ти бидат на прво место.. а јас? Кога мене ке ме ставиш на прво место? Се плашам дека го знам одговорот.. Никогаш
Го сакам начинот на кој ме гледаш додека ми палиш цигара...и чувството на сигурност кога ќе ги обвиеш твоите раце околу мојата половина.. Не ми пречи да се будам само за да те покријам среде ноќ. И кога се бркаме меѓу лисјата во паркот само за да се најдеме на земја момент подоцна. Не губи ме, ми требаш...
На старост почнав да гушкам комјутери и да бакнувам телефони. Баба је подетинила. Ќе си манам клоца жими се. Ама знаеш што??? Ме правиш среќна, а една причина за тоа е што 2 и кусурот години немам легнато без твоето: " Добра ноќ, златце "
