Зошто ли немам храброст фино и убаво да застанам пред тебе и да ти кажам само една проста и лесно разбирлива реченица: „Никогаш повеќе не сакам да те видам, никогаш.“ Само тоа, бидејќи го мислам искрено и најреално, затоа што така е најдобро за мене. Глупчо.
Ми требаш... Ми фалиш... Ужасно, проклето! Жалам што не си тука, но не можеме ништо да направиме и двајцата... километрите не се променуваат :/ Ми треба твојот бакнеж, твојата прегратка, твоите очи.... ми требаш ТИ
Ми фалиш. И ми фалат муабети со тебе. И ми фали да те видам. И ми фали твоја цврста прегратка . Ми фали твој поглед. Не би да го заборавам моментот како ми ја стискаше раката за да ми ја стоплиш. Не би да ги заборавам тие “другарски“ бакнежи твои... не би да те заборавам ко чоек, ко некоја индивидуа која срамежливо стои на прагот на мој живот, и кој пополека влегува во него. Абе знаеш, се плашам дека можеби сите овие чуства мои се залудни. Искрено до некаде ме болат оние мисли на другарите твои дека ја и ти идеме, а уствари другари сме јеботе кои се гушкаат и бакнуваат и држат за рака.... О дааа другари ... Матер да ти ебам! Дојди да те гушнам, онака убаво нежно и топло ко тогаш да спуштам глава на твои гради и да ме бакуваш ... “другарски“- дека ака другарине се бакнуваат.... ја небаре немам другари и незнам како се понаша едно девојче со машко другар .... Али ок. Сакам да те сакам , онака “другарски“ де ... И сакам да те имам и пак “другарски“ Хааааа.... Мажи
Би и кажал.... Би и кажал дека е најслатката девојка на цел свет... И знам дека би добил ваков поглед од нејзе... Ама тоа, затоа што нема да дочека да го слушне крајот на мојата реченица, изговорен после мала пауза... А тоа е, дека за мене е најслатката девојка на цел свет, кога и го набљудувам лицето додека спие покрај мене... Ама не... затоа што така ќе се издадам.... затоа што таа тоа не го знае... затоа што ја чекам да заспие цврсто за да ја набљудувам... затоа што знам дека така, заспана покрај мене, спие мирно и сонува прекрасен сон... а знам... затоа што тоа и се познава по лицето... по она... И би и кажал дека ми е уште послатка, кога на некоја моја изговорена глупост, ќе направи Не, не сакам кога ја нервирам... ама едноставно некогаш е неодолива кога ќе ја направи токму таа фаца... А би и кажал дека најслатка од се, е кога е ваква ама кога со сите сили се труди да го скрие тоа од мене... со некој ваков поглед... Срцка моја...
Би сакала да му кажам дека сум опседната со него дека во секоја ситуација посакувам да биде до мене. Дека само еднаш да го бакнам ќе ми биде доволно,не ми треба врска со него само малку романса.Би САКАЛА да му кажам уште многу работи ама НЕ БИ СЕ ОСМЕЛИЛА
Каде сме? Деновиве, секоја ноќта кога чувствувам дека ние сме на раб да се разминеме. Како да не се трудиш веќе...
Знаеш .. сакам некогаш да ме ислушаш! Кога имам некој проблем, кога нешто ме мачи, кога знаеш и самиот дека плачам .. сакам да бидеш тука за мене. Да ме ислушаш, да сфатиш зошто ми е тешко, да ме оставиш да го кажам тоа што ми лежи на душава, да се олеснам за да се осеќам подобро. Но не, ти не си таков. Не ми дозволуваш. Кога сфати дека плачам, зошто ме праша „Требит да се јавам?“ .. м? Незнаеш дека ми треба да ме утешиш кога немам никој друг крај мене? Незнаеш дека не сакам да ми менуваш одма тема, да ми кажуваш некои гатанки, интересни работи? Знам дека сакаш да ме насмееш, знам и дека мислиш ти успева .. но грешиш. Јас додека не се исплачам - неможам. Тоа ми е потреба да се испразнам, да ми го снема тој камен од срцево .. а тоа кај мене неможе да се случи за 2 минути. Ми треба време, простор .. а потоа некој и да ме утеши, па и да ме советува. Знам колку себично звучи ова, но јас незнам поинаку. А ти .. не си тука. Знам дека и тебе ти е смачено од ова, од моиве проблеми, од моиве неопределени расположенија и од се останато. Но знаеш дека не барам ништо повеќе од само да бидеш тука, така? Немораш ни да ми пишуваш нешто додека ти кажувам како се осеќам .. не го барам тоа од тебе. Веројатно поради тоа не ти се отворам толку многу, не ти кажувам се што ме мачи бидејќи знам дека од тебе ретко ќе добијам утеха. Баш таква утеха, која во моментот очајно би ми била потребна ..
kолку сум срќна што те имам,ти си благослов за мене ,фала му на Господ што не спои,знам дека се ке пребродиме овие проблеми што се случија во последните 3 години ке ги пребродиме,иако многу луѓе мислеа дека ние двајца ке се скршиме, ама не се случе такво нешто,само да не сум толку грижлива треба да се опуштам малце ,да не мислам на нашите проблеми,еден глас ми вели дека се ке се среди ЗНАМ
Можеше да и речеш на Кате од твое име да ме гушне наместо да ме скокотне.. Но, не е важно. Ти и онака ќе заборавиш дека постојам за некое време.
Спојлер Тешко ми е без тебе,оваа неизвесност и тишина ме убива ,потајно се уште се надевам дека не е крај ,се надевам дека ќе се средат односите меѓунас ,сакам да те гушнам :'(
Ауу па ко ќе ме погледниш да ти кажам право, пеперутчиња имам. Фала ти за паломата преје дарежлив си многу, па каков поглед ми мана... уфф бе Жал ми е шо не те почастив со едно бананче за роденденот Али како и да е мајтапи паднаја многу Срцка си
