http://www.youtube.com/watch?v=-3Zwqtpk ... e=youtu.be Aко од љубави до мржње има тако мало ја бих хтео да ме мрзиш највише на свету.. али бојим се да теби до мени није стало..
До кога веке со лагите? срце денес имам работа, морам да одам скопје, ке се вратам за една недела па обавезно ке се видеме. аха да сигурно. мочко еден расипан! душата ке ти ја извадам коа ке се видиме, ке видиш дека не сум играчка како онаа твојата па да ме вртиш околу малиот прст! идиот невиден до сега!
се надевам дека ке ти се допаднат колачињата што ги направив вечер ке имаш шанса да пробаш од нив баш ме интересира што ке ми кажеш какви се- иако знам дека се супер
Ааа..значи човек треба да те игнорира за да покажеш малку заинтересирансот.Па уште се упикуваш и се моткаш околу мене..Ццц па мислам стварно
Немаш слух за мене, затоа не можеш да допреш до мене... ти реков. Не се обидувај секогаш да ме рационализираш, така се расипува магијата, понекогаш сум само сетилна, макар и неразумна, само сум своја и постапувам во согласност со себе, не за да се коси тоа со тебе и не од пркос или каприц, туку бидејќи не е оправдано кон нас да биде поинаку. Бидејќи јас имам неограничена и насушна потреба да бидам своја, само така би била твоја вистински. И кога некогаш ги изговарам моите мотиви, немој по ѓаволите, да мислиш дека е тоа оправдување за некој збор или постапка, јас не барам да се измијам пред тебе низ некое шаблонизирано разбирање, проследено со х-м-кање и одобрувачки поглед, или тапкање по рамо или уште полошо, принцип на наградување во смисол добра *кучка*... Барам само да ме согледаш, ти нудам патека до своето духовно соголување, а ти дозволуваш да те измамат сетилата и остануваш глув и слеп и ми ја трескаш во лице вратата, онаа врата која со трепет ја отворам, бидејќи тогаш сум несовршено вистинска, со сите свои, макар и налудничави идеи и емоции, тогаш сум кревка и ранлива, без никаков гард и не се срамам притоа... но, не сум безопасна, не сум непромислена, ни наивна... И знам дека животот создава духовни симбиози или духовни блуеници во долготрајна агонија, сакаш ли да се стремиме кон првото?! Тогаш дозволи си да ме прифатиш, дури понекогаш и без да ме сфатиш, дозволи ми да скокнам слободно и да знам дека можам да верувам дека си ти мојата присутна трамболина, не со извикување ,,тука сум,, туку така што молчшекум ќе се дочекам, обвиена во твојата сигурност и тогаш ќе видиш дека сум паѓала со затворени очи и сфатиш колкава доверба е потребна за истото...
Заради тебе е оваа болка... Каде и да си слушни го тоа. Сакам да разбереш и тоа да остане врежано во твоите мисли. Заради тебе страдам, заради тебе ми е тешко да се насмевнам.
Сакам само да ти кажам дека ужасно ми фалат твои прегратки .... Ѓубре едно ..... Даааааааааај бе доста ми фалиш ај мрш од мене мррррршшшшшшшшш
Ти благодарам за сите лаги ,ти благодарам затоа што ме повреди ,ти благодарам затоа што направи повторно да се мразам себе си само да ми кажеш со што го заслужив јас сето ова
