Знаеш што...ти ја дознав бившата и се што било и како било.Искрено ме разочара со која си бил претходно, ама како и да е ми рекоа дека и ти си се каел .....а најтрагичното е тоа што баш таа и јас имаме толку сличности да се чудиш. А друга работа што баш на овој ден кога дознав се, таа дојде да се запознае со мене и ми вели : " Ми изгледаш како многу добра и фина девојка, знаеш можеме да бидеме приајтелки" . Мислам јас и она пријателки - никогаш!!!!!!!
Мило ми е што те имам во животот.Потајно му благодарам на Бога ..често. Разговор во 1 по полноќ знаејќи утрото дека треба да станеш , треба да ми значи и тоа како , притоа инициран од тебе разговор кој ми ја наеже кожата , ми разбуди солза во око ,солза радосница.......
Да,сега сум со него и тој ми е се.И го сакам повеќе од тебе.Всушност,го сакам повеќе од било кој друг.Дали е подобар од тебе ? Нема да ти кажам.Но не се занесувај,не си ти подобар,само несакам да го споредувам со тебе.И немој да мислиш дека мислам на тебе потајно,кога слушам некоја стара песна,кога ќе видам некој стар датум,стари места..НЕ ! Со него имам нови песни,памтам нови датуми,одам на нови места.Заборавен си.И не донесе времето заборав,туку љубовта.
Бавно но сигурно .... а што тоа и јас не знам ! Се во свое време се надевам. Можеби ти не си тој, можеби воопшто не треба да сме заедно... Како да ги замолчам тие гласови во мојата глава, кои ти некогаш ги потврдуваш, кажи како ??
Заљубени парови шетаат низ градот, се држат за рака и будалесто се закачаат. Јас шетам сама, со мобилниот во рака мислејќи дека си ти. Знам будала сум, но во мислите си ми. Кога само би знаеш какви се не момци има низ градов, со кои фрчат кратки флертови , а јас те чекам тебе. Грешка! Се чекаме еден со друг и колку и некој да ме убедува дека ти тоа не го правиш ја имаш целосната моја доверба. Знаеш ми фали твоето присуство крај мене сега, мислам секогаш ми фали, но во овој период најмногу. Само ти ме разбираш. Чувствувам дека кога им зборувам на останатите не разбираат што им кажувам, а и како би разбрале кога повеќето не ни поминале некој ваков период. Три месеци не сме се виделе, имаме и оправдување за тоа, а најчесто причините за нашето одложување сум јас. Здравјето ми е најбитно, но се фаќам некогаш како се прашувам зарем ти воопшто не си ми битен, што не одвоив ни ден за тебе, ниту пак час кога беше тука? Сакам да ти кажам многу работи, да ти се жалам како и секогаш, а ти да правиш блесави фацки за да ме насмееш. -Најсмеј се бе буцко! И јас вадам некоја вештачка насмевка која потоа станува искрена затоа што твојата насмевка станува победнички- глупава. Но, знам дека кога ќе се видиме само ќе се припијам до тебе и ќе молчам,а тишината ќе ти каже колку само јас те сакам.
Низ смеа Ми го посла Скопје на дланка И нацрта мапа на моите табани За да можам и мижеечки Да стигнам право до тебе Ги поплочи улиците Само за нашите чекори Па го обои во магични бои И го обви со мирис на липа и кафе За да ја засакам дури И неговата магла и неговата жега И да не посакам никогаш да заминам на долго Да се заљубам во овој град, Одново, Повторно, Само затоа што ти живееш во него.
Чуден сме јас и ти..мислам нашево заедничко постоење во овој свет.Едноставни и комплицирани истовремено.Знаеш..мене не ми беше привлечен.Не ме привлече твојот шарм,ни смисла за хумор,вкус за музика,нит стил,нит карактер.Не дека си лош или нешто,но немаш ништо заедничко со сликата на мојот совршен.Знаеш дека уз пат го имав М и тој беше близу совршенство за мене.Искрено,понекогаш ме гризе носталгија и ми е криво што не ни успеа.Така ќе имав моќ.Со тебе е поинаку.Нема љубовни пораки,нема симнување ѕвезди,нема посветување песни..ни разделби,ни лигавење.Со тебе е реалност.Прости реченици,длабоки разговори,пукање сеир до бескрај,јадење гомна еден за друг..и што уште не.Нема романтика,а е најмило нешто што некогаш сум доживеала.Не знам како се случи..и еве постоиме пет години и поминавме се и сешто буквално.Не се сеќавам на ништо толку добро колку на денот кога се запознавме.Ти ги паметам зборовите и погледот.Сега..не ти покажувам,но ме поседуваш..а многу веројатно е да си свесен за тоа.Понекогаш дури размислувам да те оставам.Тоа би значело нов лист во мојов живот..зошто скоро се што имам е поврзано со тебе.Ама не поради мене,туку поради тебе не можам да го сторам тоа.Мене ме боли повеќе ако те боли тебе.И самата помисла на разделба,боли кога ќе се сетам на се што пишав горе.Нема доволно добра причина да ти свртам грб. Нас допрва ни доаѓаат пречките,а јас кукавички размислувам да застанам.Некако немам сила и храброст да се вложувам повеќе.Јас имам соништа..а ти си дел од нив.Знаеш дека тие ми се најбитни и дека не посакувам ништо повеќе од нив. Би ме сфатил ко да нејќам да се држам со тебе..зошто меѓу нас ја има онаа сила кога се љубат двајца,секогаш истите мисли ни се во воздух..Но,јас замислувам поинаку.Не овде,не сега. Од друга страна помислата да се откажам од нас,од еден од моите сонови ми е тапа.Осеќам дека сама си плетам мрежа и се плеткам.Ваљда во нешто што го измислувам ко резултат на..ете ќе го препишам на периодов.Па нека пројде,да видиме шо сме и до кај сме.. Овде не завршив..и не продолжувам,зошто ми нема смисла сега. Трпение.
Понекогаш навистина не знам што да ти кажам и се осеќам крајно глупаво. И не знам зошто, ама баш секогаш го имам тоа чувство дека ти сè знаеш, дека автоматски го чувствуваш истото што и јас и по некоја аналогија не морам да објаснувам ништо. А како што тргнало богами, така е. Веќе ме читаш. Па толку ли сум провидна мајке ми !? Не можам да си се изначудам. Утре (ќе) те апсорбирам во целост. И доста ми шеташ низ мисли, чувај си ги ногите за утре.
Ме прашуваат како може толку лесно да одлучам да не се замарам за тебе. Навистина не знам како функционираат луѓево. Дали јас сега треба да си ја трескам главата од зид, зашто не си знаел да ме цениш на време? Да слушам депресивни песни и се` да ме потсеќа на нас? Да се оптоварувам дали мислиш на мене? Не можам веќе да си го комплицирам животот. Сакам мир, љубов, уживање. Со тебе ми беше убаво, но убаво ми е и без тебе. Ти не ја чиниш мојата среќа. Би сакала еден ден да научиш како да го цениш тоа што го имаш на време, како да бидеш смирен, како да бидеш задоволен само со себеси и ништо да не го наруши твојот мир. Да, мене ми требаше многу време да стигнам до оваа состојба. Не беше лесно, го допрев дното, ама пак би поминала низ истото. Не жалам ни што ти дадов три шанси. Со тебе созреав, со тебе научив да сакам, со тебе осознав што е пријател и партнер во исто време. Имаме многу убави спомени, ама не можам слепо да се држам за минатото. Ти се промени, ти го уништи мојот живот и односот што го имавме за само неколку дена. Не можам да се држам за човек што повеќе не ми одговара, само поради страв дали ќе најдам сличен на мене, дали ќе има друг со кој ќе создавам спомени, само поради долгото време поминато заедно. Навистина, порано бев едно детиште и невиден песимест. Минуваше часови тешејќи ме, давајќи ми поддршка, убедувајќи ме дека не е се` така црно ко во моите замисли. Ми се смачи да бидам таква, станав борец кој секогаш го бара позитивното во нештата. А ти само ме влечеш надоле. Колку пати си бил подготвен да изневериш ради мене...И наместо да бидеш среќен што не сум личност што не им го прави на другите тоа што не сака да и` го прават неа, ти мене ме правиш глупава што не уживам во моментот. Колку и да не си ја сакал, колку и да си бил со неа од други причини, таа ти била женска, не јас. Nvm, ќе се најде некој што ги цени моите вредности. И место да се гордееш што си го збогатувам знаењето, велиш си губам време што читам книги. Театарот ти бил многу скап за разлика од кафаната. Оф леле, до каде ќе догуравме со тие енормни разлики? Не знам, можеби премногу рационално размислувам и не им се препуштам на чувствата, ама таква сум. Ниту жалам, ниту ми е криво што вака завршивме, ниту ти посакувам лошо. Би те имала како другар, зашто само така функционираме. Пак ќе сум тука за тебе, нема да те одбијам за помош, дури и сама чувствувам должност да се вмешам. Ама мора да бидеш оставен сам на себе за да си ја најдеш силата. Не те обвинувам за ништо, така требало да биде. Не сакам да сум со тебе, ама сакам да го видам тоа твое среќно лице. Да видам дека себичноста исчезнала, толерантноста се вратила, да видам дека си истиот човек кој може да им даде само љубов на другите. Морам да се искажам тука, не од преголема опседнатост, туку како што ми течат мислите, пишувајќи ги, се ослободувам од нив. Затоа, немој многу да си го храниш егото, зашто длабоко во себе, знам дека ме читаш. Среди се овој период, не се оптоварувај што ме изгуби, кога додека си ме имал, не си ни забележал дека постојам. Така што, нема смисла. Би те научила да бидеш среќен, ама тоа е само во твоја моќ. Епа лав еден, да видам сега колку си способен оставен сам на себе Се надевам ќе излезеш како победник од оваа ситуација и ќе биде вредно поради се` што изгуби.
Toa e,ке ја прифатам судбината дека не си ми суден.Збогум,до скоро никогаш Добредојде Г во моето срце Ти посакувам пријатен престој.
Ми недостигаш и те мислам да знајш, мобилниот го носам сегде со мене да не заѕвони со нова порака дека си стигнал и дека се е океј, знам дека е Чувај се. Нема да плачам, ти ветувам, ќе бидам силна и ќе го поминиме ова. Те сакам и претерано ми недостигаш
Денес сфатив...дека дозволив мојата гордост да ме понесе повеќе и од потребното,џабе сама себе се залажував дека не можам повторно да те сакам како порано...денес сфатив дека те сакам многу повеќе од порано,но сепак ти нема да знаеш.Не сакам да те изгубам повторно...ќе се молам да не се случи тоа што допрва следи,ти ќе останеш тука покрај мене.
[СДК] Сакам да кажам... зошто толку многу ми значиш?зошто? се осекам толку празно без тебе,толку тажно и осамено...проклет да е денот кога ми кажа здраво а не ме ни познаваше? зошто ме поздрави тогаш? од кај го дозна моето име и презиме,јас не познавам никој овде,јас сум стренец,немам пријатели и пријателки блиски,немам колешки и колеги што би можеле да те информираат..судбина..ме привлече уште веднаш ...прекрасен ди,добар,чуствителен.нежен,романтичен..минавме прекрасни денови заедно и вчера убаво си поминав иако беа само пола саат муабет и ништо више...со поглед ми кажуваше дека сакаш да ме бациш ама се плашиш од околината,знам..јас не..не ми е битно што би рекле за нас,не ми е битно што мислат другите...и еве признавам те сакаммм јас те сакаммм би сакала никогаш да не се заљубев во тебе ама се случи и неможам против моето срце...те сакам премногу,посакувам да те гушнам силноо исто како што ти ме гушна таа вечер,толку силно што ме остави без воздух неможам да функционирам нормално без тебе,само се залажувам кога знам дека од нас нема да биде ништо,нема иднина за нас тешко ми е да го кажам ова,ама така е,тоа е вистината и до кога вака јас ке се надевам на нешто што неможам никогаш да го имам..уствари можам ама треба да останам сама, без никој, без мојата фамилија јас се би сторила за тебе..се прашувам што ме привлече толку многу кај тебе ..еве ме овде сега седам ко будала плачам и мислам на тебе,ги гледам твоите слики и те посакувам..цела вечер те мислам,за мене е претешко да сум на дистанца со тебее..ги потполнив моите страни од дневникот само со твоето име....залудно ми е се..имам прекрасна личност покрај мене што ме сака...ама не сум среќна,џабе ми е вниманието и се кога јас не те вадам од ум...те молам оди сии...оди сии од мојот живот .. знам дека барем уште две години ке те гледам на факултет,ке седиме во исти клупи...среќна сум поради тоа,ми треба твојата близина,се осеќам убаво,среќно,исполнето кога сум со тебе или во твоја близина..но јас имам друг живот,друга личност покрај мене..дали вреди да оставам се за тебе,да згазам толку добри дела под нозе ???
Те замислувам... како ме љубиш. како нежно ги разделуваш моите усни а мене ме прободува врела возбуда. Твоите раце патуваат низ мојот грб, ми го опфаќаш газето прстите ти заоѓаат под поработ на моето здолниште..Потоа силно ме привлекуваш кон себе и наеднаш останувам потполно без звив.. Те замислувам...
Не сакам да ми се јавуваш бре! Демек да ме чуеш, а всушност сакаш да чуеш колку ми недостигаш. Не можеш да очекуваш да сум иста. Полна со разбирање, која ќе трепери кога ќе те чуе. Помина тоа време. Размислив, сфатив. Жалам ако сум ладна, ама ти ме направи таква. Знаев дека умот не ти се враќа брзо. И ако планираш да ми се јавуваш за да ме полниш со негативна енергија, си ја заебал работата. Повеќе не ми влијаеш. Ако сакаш трескај си ја главата од зид, ги уби чувствата во мене, што друго да кажам? Жалам ако те боли, не е дека сакам да сум ваква, ама со твоето однесување, придонесе сам. И веќе ништо нема да е исто. Ќе бидеш среќен, уживај, ама без мене. А дотогаш, те молам, не ми го нарушувај мирот.
Ме стопи вчера како сладолед... Дефинитивно кога има страст, можеме да се изедеме со сласт. Те љубам!
