Среќен роденден љубов моја,да си ми најсреќен и успешен во секое поле,секој твој сон да ти се исполни.Те сакам најмногу!
Има моменти како овај сега...кога ми недоситигааш и гледам во телефонот дали ќе се јавиш иако велам дека не сакам потсвеста и срцето чекаат да се јавиш и да кажиш дека не можиш без мене..Зошто не можам да престанам да мислам на тебе...ме боли срцето зошто не сум покрај тебе..некогаш се кривам и самата себе да бев можеби малце по смирена немаше вака разделeни да сме...аа после ми доаѓа и друга мисла дека за тебе и совршена да бев ќе најдеше мана...оффф времето се ќе излечи знам но мене никако не ми врви времето...Сепак едно е сигурно ако сме еден за друг повторно ке бидиме заедно без разлика на работите шо ни се случија во минатото ааа ако не тогаш џабе јас плачам и се нервирам солзите и нервите ништо нема да сменат...Сеуште те сакам мече мое
Дојди да се гушкаме . Онака најсилно да те почуствувам. најубаво знаеш да ме гушкаш. Силно . Да се осеќам сигурно покрај тебе . Ете тоа ми правиш пријателе ... Спојлер
Знаеш, знам дека кажувам многу неповрзани работи понекогаш, дрдорам и дрдорам, те пецкам и се рчкам, ги поминувам границите, некогаш претерувам, избрзувам со заклучоци, пред време се расправам, некогаш не те ни дослушувам, знам дека постојано се инаетам и јас, секогаш сакам ти да го направиш првиот чекор за смирување, знам дека тресам зелени, и дека често те повредувам со зборови, те правам несигурен, ти се качувам на глава, ти досадувам со безвезни работи, те замарам, те гњавам но... знам и дека не можеме еден без друг. Знам дека се лошо што било бледее, и дека не можам без тебе, без да те слушнам како се смееш, без да те гњавам, или да ме скокоткаш и смееш, да ме галиш и да те кубам, да ми докажуваш со мали ситни работи колку ме сакаш, да ми купуваш жолти цвеќиња а јас да се топам, да те штипам и гризам, да се погледнам во тие очи, да легнам до тебе, да ти се жалам, да липам и да ми кажеш еј се ќе биде добро, да ми кажеш дека сакаш како се смеам, и колку сум несмасна, да ми речеш дебелко, да јадеме заедно, да се мазиш и да ми викаш срцка за да ти простам некоја глупост, да ми пишеш некоја улава безвезна порака од срце или од интернет само за да ми биде убаво... Не можам без тебе, без скокотот што го чувствувам, без тоа треперење кога се смируваме, не би знаела како, не можам без сите ситници што не прават нас онакви какви што сме, совршено несовршени, си се надополнуваме еден со друг, се донесуваме до лудило ама и си претставуваме прибежје, мир, се, еден на друг... Ниту една наша кавга и нервоза не се мери со среќата кога ќе ме гушнеш и ќе ми речеш убаво ми е. И тогаш, кога хормоните ми вријат, баш тогаш кога кажувам се што мислам и не мислам, негде измеѓу, најди ја таа една реченица, и слушни ја само неа, сигурна сум дека секогаш ја кажувам, и знам дека ќе ти помогне никогаш да не заборавиш колку проклето ми значиш, и колку нездраво те сакам со целата душа.
ако не ти титкам тоа не значи дека не мислам на тебе,само ти оставам простор да ти недостигам на начинот на кој што ти ми недостигаш мене,ми недостигаш
Мило ми е што реагираш така на нашите караници, но не ми е мило што го правиш тоа одкако јас ќе станам ладна. Цел ден не ти се јавив само поради тоа, и сега сакаш да го решиш проблемот. Вистина е дека е ситници, се согласувам со тоа, и знам дека најмногу мразиш кога се караме за вакви глупости, но за да исчезнат овие глупости мораме да се соочиме со нив па без разлика колку мали се тие. Знаеш дека многу мразам кога бегаш од проблемите, и кога не се однесуваш како МАЖ. Тоа ми создава најголема нервоза, а ти баш тоа го направи сега. Во ред, ќе престанам да се лутам и да се однесувам така, но мораш и ти да престанеш да бегаш од тоа што е така. И да знаеш, ми недостигаш. Те сакам.
Баш ми е мило што можеме да седиме во друштво и што си правиме каков-таков муабет. Најискрено на светот, иако засекогаш ќе ми останеш неостварена желба, сепак се оладив, ми помина фрката, сега си ми само најобичен другар и не се напињам више. Би сакала и да ти го кажам ова вистински, ама ај, нема потреба, ваљда и ти е јасно, се приметува дека не сум иста потресена како порано ПС., таа твоја скоро девојка треба да биде среќна што те фатила, така да си знае. Штета само што никогаш нема да ти сака така како што можам јас, нити па ќе ти даде се што можам јас...ама ти си знаеш. Ете мило ми е и за тоа, што си имаш некој, значи убаво ти е - убаво ми е и мене. Ама стварно стварно!
Денес откако контактирав со брат ти, страшно ми недостигаш... како оние 5 минути кога те чекав летоска...
Со лесно учењето,и со среќа на испититеее Ах,да и морам пак јас да си промрчам,абе оти ми пишуваш,знам дека сеа си играш топло ладно,па страшно ме нервира тоа,оти еве сега јас си се смешкам,среќна дека ми пиша,кога знам дека само онака ми пиша,колку да ми „пуштиш водичка“ како што си викам јас. Ај сепак фала,убаво да спиеш и ти ако уопште си легнеш
Еј малку да не забега м? Прееска погледна некоја и се насмеа 6 до 6,а после ти пишала некоја и како се израдува како мало дете... Па мислам јас до тебе сум цело време имај малку обзири да не почнам со иста мера,и онака планирам.
Значи ти се јавив затоа што ми е тешко и сакав да ме ислушаш а ти само молчиш,Епа фала ти мн. И после кога спуштам слушалка се лутиш и прашуваш зошто сум го направила тоа, епа тресни ја малку главата во ѕид п аможеби ќе ти текне
Ни ја скршиле клупата, на која прв пат ме бакна. Жално, зар не? И мислам дека ти стана јасно на што помислив, во истиот момент кога ја приметив, а не ти кажав ни збор. Ме сети и не знам дали стварно го мислеше тоа дека - "ние ќе бидеме вечни, нели? Нема да дозволиме никој да нè скрши, си знаеш ти дека ќе биде така..." - или пак ми кажа колку да ме утешиш. Суеверија - колку и да ги мразам, ми прават тортури низ глава. А што ако? А ако беше така? Или ... Во право си кога велиш дека понекогаш не знам да уживам во моментот. Ама си признавам ете, а нели кој признава пола му се простува !?
Абе будалче...не сфаќаш ли што правиме? Се лутиме за џабе! Заради пуста љубомора! Јас тебе,ти мене...А уствари толку многу ми недостигаш и сакам да сум покрај тебе...А ти,сакаш ли?
Готово е ... крај. Што се однесува до моето срце, овој брак одамна заврши. Не ни` треба ниту лага ниту неверство за да се испокараме до нож. Те гледам, полека-полека си се навикнал на мене. Навикни се уште малку, па да те шутнам кога знам дека најмногу ќе те боли. Ти благодарам што секогаш кратко ти трае глумата, се` можам да видам и да проценам само неколку минути подоцна. Треба да ти бидам благодарна што не ме лажеш, тепаш и изневеруваш? Зошто? Ти си го доживеал тоа од мене? Е извини, ама тоа не е доволно...кога ќе те видам дека повторно собираш сила за да се бориш за мене и тоа кога не ти е од корист, тогаш ќе ти поверувам. Не, не мислам дека моите родители имаа право за тебе. Не сум во I told you so момент. Ти беше прекрасен еднаш, но по се` изгледа си навикнал да имаме проблеми и сега кога ги немаме, едвај чекаш да имаме. Се навикна проблемите да те држат до мене и сега како најмизерен бескичмењак полека попушташ. О, будалче колку само ќе плачеш по мене не си свесен. И уште нешто: Фала ти што немаме дете, ќе требаше и за него да се секирам секогаш кога ќе помислев да те оставам.
