Сеуште не можам да сфатам од синоќа дали тој белег на вратот ти го направив јас несвесно што не е можно според мене или пак се работи за нешто друго...
Znam, ti imaš nju, ja imam njega i ovo naše je nemoguće. Ali se ja i dalje bez tebe ne mogu snaći. Kad te ne vidim, mislim da mi je on sve, ali čim se ti pojaviš, on postaje nevažan naspram tebe. I, nikad to nećeš znati. Ako nekad i pročitaš negdje ovo i prepoznaš se, pravi se da nisi i ako ikad saznaš koliko mi značiš, povrijedi me, otjeraj me od sebe. Jer ja nemam snage da sama odem, previše nas stvari dijeli. Da se bar nismo nikad ni sreli. :/
Се плашам. Страв ми е што не можам да го најдам мирот без тебе. Страв ми е што станав зависна од твојата љубов. Сакам повторно да бидам сама и безгрижна, да наоѓам среќа во милион ситници, да не мислам на никој. А сега... Постојам само за да најдам нови начини да те усреќам, да станам подобра личност, да наоѓам компромиси, да измамувам насмевка на твоето лице, да те разбирам во ситуации кога ќе останеш неразбран од остатокот од светот. Толку си посебен, во некој свој свет и ми се чини дека сум единствената која може да те прифати како таков. Ама ти ја сакам таа посебност, знаеш? Кога толку сериозно го сфаќаш другарството, довербата и почитта, кога ти е сосема удобно да ги оставиш останатите да бидат она што се иако можеби ти пречи, кога најмалку мислиш на себе за да задоволиш нечии други потреби. Кога ќе направиш нешто во миг на моментална лудост, што бескрајно ќе ме усреќи. Кога ќе признаеш дека пазиш да не ми станеш досаден. И кога колку и да се правиш јак, си подготвен да мрзнеш надвор пред заклучена врата, надевајќи се дека некогаш ќе те сослушам. И да сакам да те мачам, и да сакам да те казнам, не можам. Не би дозволила да страдаш ради мене. Зашто секоја твоја болка која јасно ти се гледа на лицето, кај мене предизвикува солзи. Те сакам толку бесконечно многу, што би ти ги одзела сите грижи и проблеми и би ги задржала само за мене. Бидејќи и ти би го направил истото, докажувајќи ми повторно и повторно. Толку сме различни, а толку совршено добро си припаѓаме еден на друг.
Што си дробел тоа ќе сркаш викаат, само страв ми е овој пат да не ти горчи попарата што ја дробиш ... додај малку шекерче или медче во неа со време!
Глупав си колку што си тежок! Смотан,бегаш од реланоста.Те болит не признаваш.Мене ме боли повеќе.Каково машко си ти?! Никаво здробено! Тешко се соочуваш со вистината. Ми е галје. Те сакам!
Ти си ми се знаеш? Не можам да се замислам без тебе,ти си мојата сегашност и иднина,мојата вечна љубов. Нема повеќе да те нервирам ветувам мило мое, ти не заслужваш да ти прам така,крива сум признавам,ама сега само ке те смеам и правам срекен колку што ти мене ме правиш.
Ха! Ќе си легнеш на брашното...И тоа коа ќе легнеш нема да ти се станува, верувај ми. Уствари и да сакаш нема станување
Ме нервираш многу. Јас не можам да се сносам со твоите пмсоидни моменти. Не можам да разберам дали си глупав, или си глупав, а можеби и си глупав. За куп работи ти гледам низ прсти, милион отстапки правам, замижувам во повеќе наврати, се ти е допуштено ... и, за една работа, не можеш да се однесуваш како што треба? До сега не ме научи ли? Ме заболе на мене што тоа за тебе е ситница, за мене не е, и тоа е битното, како што јас ги трпам твоите срања, има и ти да се однесуваш како што треба и да не ги сфаќаш како ситници и глупости работите што за мене се битни. Јас ако сакам, во рок од една секунда можам линија да повлечам, и во истата таа секунда да се сменам стотка, и по три дена да ми цвилиш и да молиш. А да, знам дека не го сакаш тоа, па затоа и не го буди ѕверот во мене. не си ми дете за да те воспитувам ебате, дечко си ми, дај однесувај се малку како маж и порасни веќе еднаш, не само што би рекла комшивкава, ај ку* му е двор му е. Мене искрено, ме заболе и за твоите другари и за се. И не ми е гајле што праиш, јас ти верувам, ама гајле ми е, да се јавиш еднаш во денот, да најдеш у два дена некој саат да се видиме, и да си знаеш кој и што ти е приоритет во животот. Така како што јас знам. Ниту на факултет си веќе ниту работиш. Јас и на факултет одам, и постигнувам буквално се, од другарки, до домашни работи, па плус и ти. а ти си нашол да ми продаваш вафли на мене. Јас не сум малоумна. Запиши си го тоа, истетовирај си го, или како и да сакаш, и запамти го. Ако поќутам за нешто, ни под точка разно не значи дека за истото не сум целосно свесна. На две улици живееме, и ако не ти се гледа, кажи не сакам вечерва, не ми врти ти на мене некои бош муабети. Преморен си, од што бе? И не, не ми е гајле од после кога јас ќе ти се јавам со налутен глас што денес си правел, што и да било било поважно од мене што не си нашол две минути да се јавиш, и да, џабе е извини, свести се и нареден пат јави се. Акни си ја малку главата и престани да ме нервираш, зошто знаеш како одма можам да сменам се. кога не го сакам тоа, не ме терај со сила ... упорно со тоа тиквата одиш во ѕид. И да, никогаш не би западнал во неволја ако барем еднаш дневно кажуваш те сакам. А ти пустиот ни слушалка не креваш, ко божем човек кој знае што бара од тебе. Е нема така, јасно нека ти биде. Врската е обврска, ако не си способен да се сносиш со обврските и ако сакаш врска без обврска,слободно само кажи, нема проблем, кога ќе ни се присака, оп телефонот ќе се повикаме и ќе си го правиме меракот. Сега со другар ти играјте си со играчки, затоа што денес тој ти беше приоритет, како и вчера мене не ме занима веќе, сега јас одам да те оговарам со другар ми и уште помило за истото ќе те известам, па ти пукни си. И да, случајно вечер на тивко ќе го ставам телефонот. Ај сега чао. И земи читни некоја статија ако ништо друго, образувај се и научи нешто. Ако некој сака да го гушнеш сигурно нема да ти рече гушни ме потребен си ми. У беее глупаво детиште едно недоквакано. Spoiler оф, полесно се дише после олеснувањево, жими сее
не сакав вака да завршиме, тешко ми е многу, многу се приврзав за тебе...плачам...како ќе продолжам без тебе?
,,Се гледаме друг ден''! Абе ајде после ова откако ми го кажа не поминаа ни два саата ти ми дојде на гости Абе дибече мое знам јас ти неможеш без мене
Хаха колку лесно паѓаш на моите солзи чудо нешто... наеднаш срцето ти омекнува и си понежен, помил како повеќе да ме сакаш. Само знаеш што ми е многу криво, што не се ни потруди да дојдеш, а знаеше колку мене тоа би ми значело. Ама си знам ако сакам нешто одма со солзи добивам што да правам така ме научи
