Точно е дека и двете болат, но според мене болката предизвикана од лош збор боли повеќе и трае подолго, ако не и засекогаш. Не за џабе рекле „Има зборови кои се поостри и од најострата сабја“.
Боли ударот од рака, боли моментално, а евентуално ако бил премногу силен нека боли 2-3 дена и ќе го памтиш може и 2-3 месеци. НО болката од зборови мене лично премногу ме боли, таков карактер сум, памтам се и неможам да за заборавам. Имам ужасна меморија да речам и сите зборови кои ме повредиле остануваат длабоко во неа и не се бришаат за жал. Темава ме погоди во срце има премногу зборови кои ми прават огромна болка. Spoiler Најголемата болка ми се навредите и ужасните зборови од татко ми
Ударот ќе помине... За еден час,ден-два,месец, еве година нека биде ако бил толку болен. Но зборот особено зборот од некоја драга личност кој ве навредува е нешто што ќе го паметиме целиот живот.
Удар- ќе ме удриш, можеби ќе ме боли, можеби не. Ако ме боли ќе плачам. Ако плачам, ќе плачам ден-два..Ќе плачам и подолго. Ама нема да плачам цел живот. Ќе заборавам. Збор-Ќе ме повредиш. Ќе ме боли? Секако. Ќе плачам. Ќе плачам ден-два..Ќе плачам и повеќе до крајот на животот.Нема да заборавам. Spoiler *зборот плачам во случајов е со преносно значење.
Зборот, секако. Удреното поминува, кажаното не. Не за џабе викаат "Уста што ќе каже ниту Вардар не ја пере" како и "Коски нема -- коски крши - Јазик"
Зборот мене колку што може да ме уништи еден збор и да ме боли неможе да се спореди со ништо,ма и со тепање не !
Удар од рака?! Тоа веќе е насилство, кое никако не го простувам ...не ни размислувам дали боли или не...Туку ставам крај на се тоа што било дотогаш, безразлика за кој се работи и за што се работи! А зборот боли зошто често знаеме да преминеме преку него т.е. да простиме и да продолжиме понатака со контакт со таа личност..сме увредени, точно, ама пак пробуваме да средиме и да ги вратиме односите на почетниот стадиум, да направиме едноставно refresh кој не иде така лесно! Во секој момент кога ќе ја видш таа личност тебе нејзините зборови одма ти се вртат во главата, а тоа многу боли, секако дека боли, заслужено или не!
Секако дека зборот боли повеќе. И ударот боли, не велам не и тој се памти и боли секогаш кога и да се сетиш на тоа, но модриците ќе поминат, болката ќе исчезне, но болката и повредата што можат да ја нанесат зборовите е многу поголема и подлабока од кој било удар. Ехото што го слушаме секогаш кога ќе ни текне на тие зборови повторно ја оживува болката и се се враќа назад - истото чувство, скршеното срце, повредените чувства, омаловажувањето, горчината и грутката во грлото, солзите, гневот, истата болка, се одново доживуваш и така е секогаш кога ќе се сетиш на тоа. Ништо не може да ја излечи лузната што ја нанесува зборот, ни 10000 извини, жал ми е, прости ми, не го мислев тоа не се доволни. Болката од зборот останува засекогаш!
Зборот боли повеќе,потоа колку и да се извинуваш..нема фајде.. Spoiler најмногу ме боли кога мајка ми во тандем со татко ми ми кажуваат ептеен грди работи
Зборот боли највеќе... Физичкото ќе помине...недела,две,три.....но некои зборови ни се врежуваат во душава за навек,и ја печат цел живот.Тогаш ништо не преостанува,освен да се навикнеш со таа болка
Болката од ударот кога тогаш ќе помине,ако се сопнеш и паднеш, па скршиш нога, но ако е нанесена од некоја личност, тоа е нешто слично како болка од збор. И едното и другото никогаш не се забораваат. Можеби збровите не оставаат рани и лузни на телото, но оставаат во душата, па кога тогаш ќе испливаат на површина.
Зборот повеќе боли... Некогаш непромислено ,ненамерно ,некогаш со цел да навредиме некој,да го спуштиме на земја ... Подеднакво повредува ,остава вечна трага која не се заборава ... А оној физичкиот шамар ,ништо вредно ,ќе преболи и ќе се заборави ... Зборот тежи и вреди повеќе....
паа и дветееее али сепак поисе зборот посо раната надворесна заздравува ама внатресната рана НИКОГАС!! од лицно искуство
Тешко е да се одлучам. Дефинитивно дека би ме болел грдиот кажан збор, но верувам дека ќе бидам многу повредена доколку некој кој го сакам ми удри шлаканица. Искрено, зависи од ситуација. Сестра ми кога ќе ме испцуе за ништо не ме повредува, но само еднаш ме има удрено за заслужено нешто и тоа го памтам и до ден денес боли. Не боли ударот, боли потегот.
Што е тоа во луѓето тажно што живеат во животи туѓи??? Тоа е вечна мистерија... можеби затоа што одредени луѓе немааат свој живот си лечат комплекси оговарајќи ги другите... Порано се замарав со сите, сега ми се битни само тие што ме сакаат искрено, малку се ама само нивното мислење ми значи и само тие може да ме повредат, а луѓето ќе те оговараат што и да направиш! Ќе чиниш за сите додека им угодуваш, познато е она - Секој ти е пријател додека има корист од тебе (секоја чест за исклучоците) Секоја планина, своја тежина.. терај си ја твојата зацртана патека, кога тогаш ќе успееш, а и да не успееш ќе научиш како не треба да постапуваш... А зборот... тој НИКОГАШ не се заборава! 100 пати извини да кажеш џабе е.. и со самото тоа што не забораваш кога некој ќе те повреди (нема таков човек, што заборава такво нешто) значи дека никогаш нема да простиш... ние имаме разум (или бар треба да имаме) не сме животни да реагираме инстинктивно во секоја ситуација! Убаво е секој ЗА СЕБЕ да има убаво мислење, но тоа убаво мислење да не премине во нарцисоидност или супериорност.... Никогаш не ни помислувај дека си доволно компетентен да осудува нечиј живот или постапки... Еден е тој кој може да суди!!!! Труди се секој ден да бидеш се подобар, но САМО ЗА СЕБЕ, не барај совршенство - тоа не постои.. тоа е и убавото во животот!!! И она што е најбитно - НЕ СУДИ ПО НАДВОРЕШНИОТ ИЗГЛЕД НА ЛУЃЕТО, НАЈБИТНА Е ВНАТРЕШНОСТА! Колку и да звучи како клише оваа реченица, поздарав!
