Ме здоболе неверство од машки, превара од другарки кои се прават дека ти се другарки а не се, братучедка која ми љубомореше и ме заеба, немање на пари тоа многу здоболува и никој не те сака зашто си понизок ранк и социјален статус............ Поздрав женски
Љубомората што ја видов од секоја најдобра другарка што ја имав во живот , и сега да .. немам веќе блиски другарки се откажав од тоа
Денот после пораѓај, кога прв пат отидов да го видам син ми, толку мал, беспомошен и цел избоцкан со игли, кога сестрата ми рече "допри го, дај му сила" Имам преживеано стресови, имам изгубено родител млад, сум била осамена, навредена, потиштена итн, но оваа болка е неспоредлива, како душата да ти се дели од телото. Иако сега се гушкаме веќе 18 месеци, јас уште плачам кога се сеќавам на тоа, тоа ме промени за цел живот.
Ножот во грб од личноста на која слепо и верував; Три ситуации со син ми кои не би сакала да ги опишам ама ми скратија неколку години од животот.
Секогаш ме болат солзите на блиските, а особено ако се предизвикани од мои постапки....знам да кажам работи во нервоза, за кои подоцна се кајам Ме боли многу и чувството на беспомошност и немоќ, кога некој очекува нешто од мене, а јас не можам да направам ништо.... Така беше со двете деца кога лежевме на детска клиника и во Козле. Те гледаат со очи полни надеж дека ќе им помогнеш, а ти само гледаш како едвај после сто обиди сестрите им наоѓаат вена за инфузија...страшно и да не се повтори никогаш.
Солзите на мајка ми....кои со ништо не ги заслужила,а од мене не зависи и сум немоќна да го променам тоа .
Смртта на мајка ми,гледајќи го татко ми како се бори цел живот,солзите на сестра ми и тоа што бев неколку години во странство разделена од семејството ( со кој памет)
Otfrlenost i nesvatenost od familija i skolski deca,navredi potsmevanja..ama najmnogu od se toa sto sustinski,duri rastev,nikoj vistinski Ne Me Slusnal,ne mi gi slusal zborovite,ne mi gi uvazuval cuvstvata,ne dozvolile da bidam jas jas..nikomu ne mu bila vazna mojata licnost..
toa sto pred 2-3 nedeli na tato mu najdoa seker vo krvta i toa mnogu visok nad 20 si stava inekcii sam no nesto ne e vo red,pak mu e visok nad 10 na mama od nervoza pritisokot pocna da i se kacuva ,pred nekoj den 180 so 140 i se kaci a ne se mnogu stari nemaat ni po 46 god ova ne mie dopaga
Не ме заболе еднаш туку ме боли секој ден што мајка ми ги живее последните денови од животот. Јас се обидов да направам се во животот за таа и татко ми да се горди со мене и да се среќни, ама и покрај тоа таа не виде целосна среќа и спокој. Брат ми не е оженет и нема да биде за брзо. Најголем страв и беше тоа да не го види оженет и среден. И при една расправија неодамна таа стоеше со насолзени очи ( гледајќи го семејството несреќно и нестабилно иако цел живот во семејството го вложи). Никогаш нема да ја прежалам секоја една солза што ја пролеа поради нас. Ама тоа е. Ако имаше Господ ќе имаше и правдини, ама нема ништо, јас веќе не верувам. Секогаш мислев нема животот да ме доведе во ситуација неиздржлива за мене, ама не да ме доведе туку ме тресна од земја. Животот ми е како за со гајда да ме тажи некој. Ама морам да сум силна за маж ми, за брат ми и татко ми кои ќе останат сами, а најмногу морам да сум силна за децата што ги имам.
Смртта на мои блиски, на кутрето мое Роки. Не му посакувам никому ваква болка, срцево се крши на милион парчиња, а секое од нив пече, боли, боли.... Разочарувањето од золва ми-како можеше да им го направиш ова на своите родители, на брат ти и сестра ти?! Не прегази сите, се направи да го добиеш тој проклет имот!