Пред бракот ништо посебно, освен чат пат по малку Скопје и најдобрата другарка, што поради далечината и обврските преретко се гледаме. А пред детево, скоро се' ми фали. Не дека не си го обожавам детето и ич не жалам што го имам родено, ама едноставно ми фали таа слобода што ја имав пред да сум мајка.
Апсолутно ништо, дури преубаво ми е откако сум во брак Повеќе бев под притисок пред брак од сите страни, а посебно кога имаш родители кои сакаат да биде по нивно и да те контролираат и да ти се мешаат во живот. Бракот ми дојде ко кец на десетка иако и ден денес притискаат старциве за внуци, ама кој ги ебе нив , кога си со личност која те разбира, те прифаќа таков каков што си, со личност со кои имате заеднички желби и план како да го живеете животот, колку и да сере некој од страна , нема да влијае на нашите одлуки. Така да, слободно можам да кажам дека во брак ми е поолеснет животот. Еееее да ми кажел некој порано дека убаво било у брак ќе сум се омажела уште на 20 години, а не да чекм да фати Корона па оп брак. Судбина, така требало да биде.
Мислам дека најголемиот пресврт во бракот се случува не кога ќе стапите во брак туку кога ќе ви се роди дете. Ако двајца партнери живееле заедно претходно, не би требало многу работи да им се сменат после тоа. Речиси се е исто, освен неколку потписи плус и бурма на раката. Е сега друга е ситуацијата ако не живееле заедно, или ако треба да живеат во заедница или ако веќе влегуваат во некои заеднички финансиски обврски, тогаш некои работи се поразлични. Ама после дете се се менува, огромна пресвртница во животот. Тогаш се тестираат и живците и прагот на толеранција кај секој од партнерите и психичката состојба и финансиската стабилност и многу други работи што не биле видливи пред да дојде детето на свет. Повеќе поента би имало ако темава се викаше Што ви недостасува од животот пред дете
Искрено ништо. Буквално живеам исто како и пред брак како што сум живеела. Имам потполна слобода од страна на мм, шетам, излегувам со другарки итн. Само што прекратив со некои 'слободни' однесувања, респект си имам максимален спрема него. Домашните обврски ни се поделени, потточно јас средувам по дома, тоа ми е уживање, мм готви, пошто јас не сум по тоа, а он ужива во тоа. Башка и погодено ми е, ме поддржува, ме разбира, фондот за трошење ми е зголемен. Не дека цветат ружи, ама кој како ќе си нареди и каков човек ќе си одбере.