Ne mi fali nisto od ekonomsi aspekt. Od emotiven, mi fali bliskosta so roditelite! Vo brakot ima pogolemi obvrski, maz, dete, kukja. Koga si doma, ne deka nemas obvrski, ucenje, rabota ama ete vecerta mislis samo kako da se obleces i da izlezes, mama ke zgotvi itn. Ama pak sega go imam najubavoto sonce do mene, sin mi! Normalno i maz mi, pa neli za nego bese odenjeto od doma Pa ne moze cel zivot da sme doma! Bitno da sme so sakanata licnost, da ima pocit i megjusebno razbiranje
Seee apsolutno se pred se kukata vo koja sum porasnala so ljubov i vo koja sekogas ke ima lju ov moeto semejstvo da me gusne mamma se totalno se.. ovoj zivot ne mi se dopagja si go sakam stariot
Angel mi e prijatel od mladosta so koj imav mnogu dobri spomeni i porasnav zaedno so nego a sega go nemam poveke
море ми се плаче! никако да се привикнам на новава средина еве веке 3 недела ми се умира сакам да сме заедно но едноставно неможам да поднесам традиции и патријахални семејства се заакав што се заакав НЕМАЖЕНИ-внимавајте очте отворете ги да не ви е касно после
Ми недостасува се... М8јата мала соба со еден куп спомени,плишани мечиња... Мекиците или тазе месената пита на мајками во недела наутро... Тишината и времето само за себе после топла бања... Гушкањето и смеењето со сестрами додека стомакот не нѐ здоболи... Скалилата додека трчам кон станот... Воздухот и разиграноста на моето маало... Кафето и седенките со најдобрите другарки... Тука се е поинаку, атмосферата во домов е секогаш напната, никогаш нема да го имам тој мир и спокој дури и во соба да се заклучам! Имам прекрасно синче и му благодарам неизмерно на Бог за тоа, но тука животот е многу поинаку...
Ми фали домот, ми фали најмалото цветно дворче што некогаш постои, мајка ми ми фали.... се трудам во новиот дом да организирам, да наместам баш како што беше дома ама на крајот од денот сфаќам дека е залудно, не е исто
конкретно од стариот дом -ништо. општо ми фали на моменти сон,тишина,време за лични ритуали,слобода да појдам било каде сама(без деца),и младечката безгрижност најмногу од се ми фали.
Nisto Nekako sum rodena za da bidam famijarna licnost i nikogas ama bas vo nieden moment ne mi zafalilo nesto. udvaracite! Ni koga bev nemazena nemav nekoj arsenal na udvaraci. Po priroda sum ostra i ozbilna i im bilo strav da mi se priblizuvaat. Kako za mene samo hrabri mazi. So tekot na godinite si se izboriv za svoe mesto. Mozda sum pisuvala deka toj tip sum, nemozam bez svoja sloboda, sekoj den po eden saat za sebe. Toa go praktikuvav i koga deteto bese bebe. (moeto dete nikogas ne zaplakalo za mene, samo tatko baralo). Sega veke brakot vlegol vo drug level. Site sme vozdrasni doma, sekoj brka svoja rabota taka da vreme na pretek. I da nezgotvam nekoj drug ke zavrsi za mene, mozam cel den da se setam, znam deka sekoj moze sam, ne sum neophodna. Tek sega imam vreme na pretek samo udvaraci nema .
Толку одамна беше тоа што неможам ни да се сетам што би можело да ми недостига. Можеби долгите кафесувања со другарките, па спремањето со саати пред излегување. Којзнае од кога со саати немам кафе пиено и се немам спремано долго за излегување. Немам ,,дозвола,, од Рефче
Се си има позитвни страни и пред брак и после... На пример пред брак имаш повеќе слобода, си идеш дома кога сакаш си остануеш кај другар или у кафеана до сабајле. А во брак си имаш дечиња кои едвај чекаш да си ги гушнеш и такви ствари имаш топол кревет
Од животот пред бракот ми недостасува да се грижам за двајцата помали браќа, мајка ми и татко ми да им давам пари, посебно на помалото братче да трчам надоле/ нагоре по скалите дома средувајќи нешто да го остварам планот за реновирање дома пред да се омажам се зареков куќна слава дома да ни биде Свети Никола од догодина и догодина се омажив (ова пред две години) Од животот пред бракот и детето ми недостасува непрекинат сон барем 7 часа, идеално би било 9 да сум надвор 17/7 од сабајле да можам да одам во веце, да измијам заби и лице да се облечам и нашминкам барем минимално, да средам коса да спиеме гушнати со мм, спијам со бебе да бидеме поинтимни со мм да јадам барем два пати на ден и да можам да зготвам едно кафе да пијам со саати да се бањам секој ден да имам уредни нокти целосна депилација ... Одвишок ствари свекор и свекрва заедница понекогаш совети (читај бабини деветини) за бебе свекрва ми да му облака на бебето уште еден слој облека за јас по една минута да го соблечам Заклучок Стапувајте во брак само доколку би имале своја, посебна куќа/ стан. Што подалеку тоа подобро. Се омажив само за мм незнаејќи дека во пакет доаѓале свеки, меки, штреки. За бебе можете скроз сами, ако мислите дека не можете подобро дадилка отколку свеки.
Од животот пред брак ми недостасува: - Брат ми и дружбите со него излегувањето на кафе и шетањето - Мајка ми и чувството кога попладне сум дома и мирисот на мојата соба - Факултетот и другарите со кои се смеев по цел ден - Брзото темпо на работа, факултет и излегување истовремено и пак знаев каде се наоѓам - Недела кога секогаш со мм (тогашен дечко ) шетавме каде ќе ни текнеше цела Македонија (не дека ни е многу голема ама 70% од македонцитене ја познаваат ) ни е прошетана долж и попреку - Излегувањето секоја сабота до доцна