имам огромееен страв од пајаци ! ги сонам се дерам како луда во сон од тие проклети мали долгоноги пајаци ...
Неможам да се решам најголемите стравови ми се загуба на најблиски , височините , кучињата и дека ќе останам сам
Премногу се плашам од кучиња, ама кога станува збор за посериозни работи страв ми е ако ги загубам тие што ми се блиски (смрт/разделба) затоа што не сакам да останам сама и страв ми е да и кажам на мајка ми за една многу важна работа (најверојатно нема ни да и кажам, после некое време сама ќе сфати).
Земјотрес. Толку силен што би ги разнишал сите нишки дури и оние најблиските. Да не знаеш дали се живи оние што ги сакаш е голема болка. Не сакам да ја доживеам.
-Мојот прозор . Колку ми е страв да му се доближам , да го отворам и затворам Посебно ако слушнам некој како оди надвор нема шанса ..... -Болести -Загуба на блиски
Сонови и тоа ,,срашни,, на прво место смрт змии ги мразам од дното на душичкава ...... па не може да се докажат мислам јас овие наши женски стравови
Загуба на некој близок , жаби (можеби звучи смешно ама не ми се само гадни,се ПЛАШАМ од нив ) , затворен тесен простор , болести, операции...
глувци тие ми се најголем страв знам може е смешно ама тоа е ,после нив следува војна,височина ,кучиња ,чинот на породување
Се плашам од бик(како мала носев црвени тренерки и ме маваше,се кашував во дрво,упла фатив,сите ноќни мори ми се со бикови)смешно звуши знам,а исто се плашам од височини и загуба/разделба од тие што најмногу ги сакам на свет,тешко преболувам разделби,емотивец сум :'(
Ништо..ни змии,глувци,темница,крокодиили,ајкули,пајаци,кокошки,кучишта,мртовци,смрт,духови,ни Чак Норис ..ништо не ме плаши..
се плашам од сопствената рефлексија од било каква површина... стакло, огледало, рефлективни метали, и сенката се смета во овие :/