Смртта.Незнам што би правела ако изгубам некоја личност што многу ми значи,едноставно после не би била истата јас.
Уффф, како стареам се повеќе стравови имам.Најмногу од смрт на моите најблиски, потоа од болести.Се плашам и од осаменост,од помислата дека можеби еден ден мојот сакан ке ме напушти...... Тоа се моите најголеми стравови...за оние од типот страв од висина,од анестезија, од инсекти, не ни разговарам, не се толку важни,а ни страшни
najvekje se plasam od pajaci imam ogromna fobija duri i najmalo pajace koga ke mi se pojavi mene srceto mi zapira napadi na panika me fakjaat nemozam da go kontroliram toa...STRASNO E...iako vaka svesno znam deka nisto nemozat da mi napraat ama ete koga ke se sluci da vidam sekoj pat e isto...isto taka mn mi e strav od zemjotresi i od smrt na nekoj blizok... [mod-kirilica:3fhccimp][/mod-kirilica:3fhccimp]
Дека ќе ја изгубам саканата личност. При самата помисла на нешто толку грдо, буквално снемувам здив. Чувствувам како срцето ми лупа побавно. Мислам дека би поминала преку се', но ако го немам него... ексик нека ми е животот. Не ми е потребен.
Можеби ќе ви делува смешно, можеби и глупаво ама мене ми е страв да се возам со воз. Се си мислам дека ќе излета од шини. Се плашам да се возам во лифт ( дечко ми си знае колку го стискам кога идеме кај него - секогаш ме чека пред зграда, јас сама во лифт NO WAY!!) Се плашам од змии и последен и најголем страв смртта (не можам да се помирам со тоа дека ќе изгубам некој засекогаш)
Мојот најголем страв е губење на некој близок. Ме боли душата од самата помисла на тоа.. После се плашам од тесен затворен простор...Да, да - клаустрофобична сум! И се плашам од змии.
Се плашам од пајаци, оси, пчели, змии, гуштери и такви чудесии...земјотрес, мал затворен простор, кога сум сама а е темно, кога се возам во кола или автобус а поминуваме кривина(ужасно се плашам од кривини )...
Страв ми е да се возам во лифт и страв ми е од мал затворен простор. Да ме остави некој затворена во мал простор за 2 минути мислам ќе умрам.
мојот најголем страв е од дволични луѓе луѓе со лоша мисла простотилак луѓе што сакаат да кажат нешто а не го знаат неговото значење песимисти бууууууууу
Дека нема да бидам со човек што го сакам и дека ќе тагувам за некоја неостварена љубов на стари години Чудно, ама вистинито
мојот најголем страв е вреќење во реалноста, бидејќи сум личност која многу често бега од реалноста.. исто така страв ми е да не ги загубам оние што најмногу ги сакам бидејќи не е секогаш лесно да се задржи некој што многу го сакаш...
Најмногу ми е страв да не останам сама. Не сама во смисла сингл или некои такви патетични моменти, туку сама сама, без никој во животот, да ги изгубам сите.
