Што е вашиот најголем страв?

Загуба на некој многу близок,неизлечлива болест,несакана бременост-приморан абортус,голем неуспех и неостварување на моите замисли и сонови-кои што барем засега би можеле да станат реалност

 

Најголем страв ми е тоа дека еден ден ќе треба да се соочам со загубата на моите најблиски,а знам дека тоа многу тешко ќе го поднесам.Ме плаши неуспехот ,а во последно време и тоа во што се претворивме ние луѓето.Доведени сме во ситуација кога на никого не можеш да се ослониш или повериш зошто не знаеш кога можеш да бидес изигран и повреден

 

секако загубата на најблиските и останувањето сама, а во поседно време најголем страв ми е неуспехот.... неотстварување на соништата што строго ги следам низ целиот живот и сите мои ресурси се усмерени кон нивното отстварување!

 

Хемофобија,дефинитивно!

 

Најголем страв од смрт (моја и на блиски), неизлечлива болест, исто така имам фобија од инсекти - не сега ептен од мравка да се плашам но да речеме дека кога даваат на телевизија пајаци, црвја, стоногалки и други такви бубачиња, ја сменувам програмата Уууу да, страв ми е и од височина!!

 

1) Од тие столовите што се клацкат знаете од тие дрвените порано што бабите седеле и ги успивале децата ама ако се од старо дрво и не излакирани и кога ќе им ја видам сенката бррр наежам се
2) Инсекти
3) Од скршени стари кукли фрлени
4) Од убијците што одат споро накај тебе а ти бегаш бегаш а знаеш дека ќе те убијат (немам доживеано такно нешто ама од филмови знам )
5) болка загуба повреда смрт болест не дај Боже

 

1.Роботи -одсекогаш сум се плашела,па дури и на слика да ги видам,дефинитивно мојот најголем страв.
2.Фен-чудно,но вистинито,уплав имам од фенови,најверојатно зашто како мала додека ме сушеле 2 фена се запалиле пред мои очи.
3.Темнина и смрт - секогаш ги спојувам овие две,и не поднесувам да е изгаснато светлото во дневната ни 3 секунди.
4.Стари кукли-секогаш сум се плашела,се мислев дека ме гледаат,или пак кукли-бебиња и сите можни кукли на батерии,2 имам искршено.
5.И да,како некои што пишале - загуба на најблиските,незнам дали ке можам и како ке се соочам со тоа..несакам да мислам.. пу пу скраја да е..

 

страв од змијаа и да одам во темницаа многуууууу....

 

Страв од денот кога ќе ги изгубам најблиските. Немам поим како би продолжила напред. Самата помисла ме наежува.
И страв од осаменост. Тоа ми е најболното нешто после погорното.

 

Темнина и смрт пу пу

 

Загуба на некој близок , темница , смрт ..

 

неуспех...

 

Загуба на блиските и инсекти

 

Од мене! Од моите непромислени постапки кои често ги правам....

 

хмм секако дека загуба на некој близок..
но имам страв и од височина

 

Загуба на блиска личност, инсекти(фобија ненормална) и земјотрес ....друго се е доживување

 

смрт..

 

И од скали. Страв ми е да не се утепам и да ми се смеат бидејќи веќе 2-3 пати ми се случило.
А кога сум на штикли и треба да одам по скали ни јас сама не знам како одам и како сум стигнала цела.

 

Мојот најголем страв е дека еден ден ќе се најдам на дното и дека животот ќе ми се преврти наопаку. А затоа можам да и се заблагодарам на мојата безгранична храброст и смелост која ме тера да правам неверојатно ризични работи.

 

Смртта,инсекти и змии. Од кога се случи тоа со мајка ми ...