Многу се плашам кога сум сама во куќата секое звукче ме вади од памет. Ноќе ми е страв да спијам со изгасена сиалица или сама во соба да спијам никако. Многу се плашам и од тоа кога некој ми зборува за мртви потоа мислам дека тие се меѓу нас Страв ми е дури и кога гледам хорор филм потоа мислам дека истото што се случило во филмот ке ми се случи мене. Аман каде да побарам помош овој страв ќе ме поболи.
Дека не сум доволно добра личност каква што сакам да бидам. И нормално, смрт на блиска личност, тоа некако се подразбира за сите.
Најголем страв ми е загуба на најсаканите, не би можела да поднесам да изгубам уште некој близк, пред 5 години ја изгубив најдбрата другарка и денес боли исто како првит ден
Темница, височини, пајаци(и секакви др. инсеекти), загуба на блиска личност, болка од секаков вид, осамност...