Што е вашиот најголем страв?

od vadenje zab so anestezija, t.e od anestetikot
i od strav da ne se skrsi eden umnik sto mi se rasklati , sama si go izvadiv i da vi kazam pravo ne boli tolku mnogu kako sto velat mozam da sporedam so bolka koga ke si udris prstot na noga od nesto a tolku otprilika i trae
a otkako go izvadiv slaba bolka no po 2-3h ni mestoto ne me bolese
sama ke si vadam zabite koga ke se rasipe drug

 

И јас сум со вас!

 

Imam fobija od vaginalen odnos..bez problem si imam anal i oral ama vaginal seuste ne zaso strav mi e deka ke go povredam fizicki mnogu toj so ke proba da me skine i ke glavam u zatvor..smesno ke my bide na nekogo ama navistina me maci taa fobija imam silen strav od pokusaj i sto bi mu napravila na tipot koa ke go osetam.u sebe cc

 

Смрт, змии, мрак, несреќа, осаменост, силување, убиство, уништување на светот...

 

Овој месец го имам најголемиот страв дека нема да можам да плачам во животот.
По природа многу плачам, скоро секој ден, но после анксиозноста и терапијата со антидепресиви душата ме боли за плачење а не можам, едвај една солза неделно.
На Крит постои многу тешка клетва, вели- Да не можеш да плачеш. Немало потешко.
Солзите лечат..
Посакајте ми да плачам пак скоро, па и од радост во име на убавите работи.. Само да почнам да леам солзи пак.
Амин.

 

Интересно.. си разговара со стручно лице за ова?
Баш сакам да знам каккво толкување би имал...

 

Ne sum ama sakam da ti kazam samo neznam nekoj dobar soodveten psiholog

 

Strav od toa sto nosi zivotot. Od toa da pokraj luge ostanes sam kako kuce frleno na ulica. Da zamines od ovoj svet a da nema nikoj da te isprati. E toa e strav da ostanes sam na svet bez nikoj svoj.

 

Осаменоста која од денеска ке ме демнее.. И солзите што ќе не можам да ги прекинам секој божји ден... Тишината која ќе ме убива
Бес тебе секој ден ќе живеам во овој страв..

 

Да ме закопаат жива и експонирање во јавност.

 

Otkako imav operacija mi e strav deka nema poveke da otvoram oci cim zaspijam ...

 

Смрт, осаменост, губење на член од моето семејство, дека никогаш нема да се разбудам кога ќе заспијам навечер.

 

Загуба на блиска особа. Исто така имам фобија од тесен простор. Особено стари рударски окна, тесни пештери. Премногу паничам и се потам. Незнам зошто ама како напротив на инста ми испаѓаат се такви видеа со claustrophobia. Гадно

 

Имам фобија од лебарки

 

Se plasam od sama sebe

 

Исто

 

Од неуспех на било кое поле

 

Човештвото.

 

Сатанските службеници.

 

Да ја изгубам способноста за трезвено размислување, односно да полудам до тој степен што целосно ќе се изгубам себеси. Исто така, губење на луѓето што ми значат поради мои несвесни или свесни недела (фактот дека јас сум крива што некој решил да си замине, би ме изел многу повеќе, отколку јас да се приморам себеси да напуштам некого од истите причини).