Што кога немате никој покрај себе?

ужасно ми фали некој до мене... мојата "најдобра" другарка си фати дечко и вејќе не е тоа тоа што беше...таа почна да навлегува од една во друга врска и некако го изгубивме нашиот контакт..не излегуваме не се дружиме..едноставно не ме бара повејќе... се чувствувам премногу осамена... скоро сите мои другарки од средно си испофатијаа дечковци а јас останав сама... ми фалат за да излезиме и да се дружиме и да се смееме како некогаш... понекогаш ме фајќа и криза за дечко..а некогаш мислам и дека не сакам да имам дечко.. премногу ми е измешано се... незнам повејќе на кај одам...

 

Тешко е многу кога немаш никој покрај себе. Го знам тоа чувство многу добро. Во основно во 5 одд. немав никој, но не се замарав, во 6 веќе се запознав со неколку девојчиња, но тргнаа по лош пат а јас мирна повлечена веднаш се повлеков. Е веќе во 7 одд. и 8 ми беше одлично имав со кој да се дружам и да излевам но вистински на некој да му кажам ккао ми е немав! И тие почнаа да пушат цигари пијат алкохол а јас веднаш се отргнав од нив. Што да правам ако продолжев со нив ќе ми се подсмеваа зошто и јас не пијам алкохол не пушам цигари, а штом се подсмеваат значи не се вистински пријатели. Во прва година (средината) се запознав со едно девојче малку поголема од мене беше но многу се зближивме е тогаш го почувствував тоа чувство како е да имаш некому кому ќе можеш да му кажеш баш се без да ти се исмее и да се почувствуваш засрамено. Супер ми беше, му се заблагодарив на бога што ете и јас имав вистинска пријателка една ама вредна имав уште една но само од корист , таа "другарка" од корист ја игнорирав и останавме само на едно здраво не ми требаше ништо повеќе бидејќи јас имав некоја која секогаш имаше време за мене а и јас за неа, беше навистина одлично еднаш се немавме налутено или навредено нешто. Сега завршив втора година средно и останв без неа, поточно таа си замина на друго место поради одреденио причини, ние пак ќе се слушаме и гледаме понекоаш но нема да биде како порано. Сега сум потполно сама останата, а летото е пред мене. Спас нема. А најоглемиот проблем е што јас многу тешко стекнувам пријатели, па макар и за излевање само Не сакам да бидам во лошо друштво и да ме бие лош глас. Што ќе правам ова лето навистина незнам сама а летото е пред мене

 

Значи не сум единствена :

 

Сaмa,oсaменa сум. Немaм сo кoгo дa излезaм.. ,,другaрките,, ме oтфрилa зaтoa штo имa. Дечкo a тие не мoзaж дa си фaтaт и се сексaaт сo женети.

Дечкo ми е нaдвoр oд Мк. Јa кaкo уткa сњдaм пo фoрумoв,ќе oтупaвеaм мислaм.. сaмa ќе зaбoрaвaм муaбет дa прaвaм,енергијa снемувaм..

 

Веќе имам коментирано во друга тема за истово,но еве ќе го ископирам истото мислење и ќе го ставам тука..Имам само да кажам на секоја која се наоѓа во ваква ситуација..знам низ што поминуваш,знам дека не е толку лесно колку што изгледа..Знам дека ви е смачено кога некој ќе ви каже "Па дружи се" и си викаш со кој побогу,јас не ли сакам..баш и поради тоа решив да го ископирам и тука моето мислење на оваа тема со надеж дека ќе отворам нечии несреќни очиња или бар малку ќе помогнам..Извинете ако сум премногу драматична..Ова е моето мислење
Ова се поминува со хоби..Искачај сама. Да,сама..Што си сакала отсекогаш да направиш ама не си го направила?Танц,фитнес,трчање на кеј,возење велосипед,ролерки,волонтирање во црвен крст,одбојка,бокс..Имаш голем избор,така и се запознава луѓе..Еднаш ќе отидеш во теретана,ќе запознаеш момци..Ќе се запишеш на танц,одбојка ќе запознаеш девојки..Еден ден возиш велосипед,следниот ден идеш по продавници да видиш што нудат.Ако идете со твоите на одмор,10 дена и милиони шанси за запознавање на луѓе..Долготрајни другарства не..уствари ако идете на место каде што има многу македонци,има шанси со луѓето што ќе ги запознаеш да си продолжите да се гледате и после одмор.Имаш другарка што сте било порано во ок односи порано..јави и се..не сме се виделе одамна,ми фалиш,кафе?..Не се затворај дома..уствари да,затвори се и прочитај книга,збогати си го речникот..Одвој некој ден направи си спа деј,сама или со мајка ти..Купете се што ви треба за ексфолирање на кожата,маска за лице,маска за коса..направете си домашен педикир и маникир..На странава имаш милиони предлози за маски за коса,лице кој што можеш сама да си ги направиш дома.Не се депримирај,направи си сама да ти е убаво..а верувај,можеш
На кого и да му треба,пишете..јас сум тука.

 

јас имам 1 другар и 1 другарка ... бевме неразделни се до пред неколку месеци
пред тоа буквално се правевме заедно но тие почнаа да пушат и многу се сменија. А и плус во друштвото ни влезе и уште едно машко (исто така пушач) и значи сега сме 3 пушачи и ја непушач. Се чувствувам некако поинаку бидејки не се однесуваат со мене како што треба.Порано знаеја и да ме ислушаат и да ми помогнат но сега не. Имам зборувано со нив за воа но тие упорно тврдеа дека се е во ред но јас неможам да поверувам во тоа. Се чувствувам како отфрлена. Дури некогаш знаат да испаднат,а мене да не ме викнат. Незнам веке што да правам,а еве веке лето се ближи треба да имам со кого да го поминувам времето. Ми е глупо веке да им викам за тоа бидејки ми е незгодно на некој начин. Зарем едни цигари можат толку многу да сменат еден човек ?

 

Сите ние мислиме дека имаме пријатели се додека не дојде моментот да го провериме нашето пријателство, во најголем дел тогаш сфаќаме дека никогаш не сме ни имале вистински пријатели.
Не можам да кажам дека имам вистински пријател, но можам да тврдам дека јас сум нечија искрена пријателка и дека за таа особа се би направила.
Пријателството според мене треба да биде безусловно исто како и љубовта.

 

Немам ни еден другар да имв барем еден другар цело основно моите соученици не ме прифатија секој ден се прашував зошто еве сега завршувам основно се надевам дека сега во средноќе ми се паднат подобри соученици

 

А да се потрудиш малку и ти да прифатиш некој, да се опуштиш да научиш како да се дружиш. Неможе никој до еден да не те прифати, значи проблемот е во тебе, поработи на тоа. Сега во новата средина почни да се трудиш да ги придобиеш другарите уште на старт.

 

Јас имам другарки на кој што само јас сум им другарка и е секогаш тука за нив а они за мене никогаш

 

Кога бев мала најдобра пријателка ми беше една братучеда, неразделни бевме, правевме се заедно, бевме тука една за друга и во добро и во лошо. Едноставно бевме најдобри другарки и бевме среќни што се имавме, и имав чувство дека имав вистински пријател покрај мене. Но како што растевме се променија работите. Таа почна повеќе да се дружи со други, и се помалку време поминувавме заедно. И јас почнав да се дружам со други, не сакав да се затворам дома и да седам сама. И така нашето пријателство го снема. Денес само на едно здраво сме, како сите тие спомени што ги имавме да не постојат. Многу ми недостига тоа пријателство, но повеќе нема враќање, тоа го сфатив. Не сме веќе на иста фреквенција. А многу ми недостига чувството на имање вистински пријател до себе....
Сега со тие кои се дружам, убаво е но, немам чувство дека се вистински пријатели. Многу често се вртат против мене и не знам дали намерно или ненамерно ме навредуваат. Кога ми треба некој, не се тука. Со една од нив комуницираме повеќе, си ги споделуваме тајните, си кажуваме се, но не е тоа тоа. И таа држи одредена дистанца од мене.
А има одредени личности кои ги чувствувам како пријатели, но тие мене не ме чувствуваат баш така, поради неможноста да комуницираме повеќе. Мислам дека тие ме сметаат како познаник повеќе (а и не се знаеме долго време, многу ретко во живо се сретнуваме), но јас сум им пријателка и секогаш би била тука за нив ако затреба нешто...
Многу сакам да имам вистински пријател кој секогаш би бил тука за мене, да го почувствувам пак тоа од порано...Секој кој бара вистински пријател со задоволство би му била, сакам да имам повеќе пријатели, но исто така и вистински. Пријателството го ставам на исто ниво со љубовта, затоа што и тоа е премногу важно во животот и треба да биде вистинско и безусловно.

 

Имаше период кога бев сосема сама. Преживеав, сега имам неколку луѓе покрај мене, не се секогаш тука, не сме заедно секој ден но сепак тука се, не сум сама.

 

Нaвикнaв веќе нa oвa. Вo дoбрo и лoшo, искренo пoвеќе зa лoшo зa сè сaмo јaс сум тукa зa себе. Иaкo е убaвo некoј дa имaш пoкрaј себе нa кoј мoжеш дa му кaжеш сè, кoј ќе те ислушa, нo не сите јa имaaт тaa среќa.
Живеaм спoред прaвилoтo декa среќaтa мoже дa се пoдели, a бoлкaтa не, пa тaкa и не кaжувaм нa никoј штo ми е и кaкo ми е, ниту пaк некoј ме прaшaл.

 

Имав таков период во средно. Тешко беше, се сожалував, секој ден ми беше измачување, особено летниот распуст. Се срамев од себеси и тоа што другите мислат за таквата моја ситуација. Но пројде за среќа.

 

Здраво, јас сум нова на форумов и воопшто прв пат ми е да учествувам на некој форум, меѓутоа сметав дека треба да се зачленам бидејќи имам проблем на темава, кој што трае веќе 2 години.
Пред две години се случи нешто при што дознав дека другарките и не ми биле другарки(иначе бевме 4 најдобри другарки). Од тогаш немам со кого да излегувам, само со сестрами и нејзиниот дечко, а ретко и со колешка од факултет која патем има дечко и не излегува често. Целата оваа ситуација многу ми влијае на самодовербата, станувам депресивна и овој проблем ми влијае на сите аспекти од мојот живот.Еве на пример,запознав еден дечко пред неколку месеци, меѓутоа не се гледаме често, бидејќи јас немам со кој да одам на местата кај што оди он и малце ми е глупаво да му кажам дека немам со кој да излегувам (и многу нормално он си нашол и друга, некоја која излегува и со која може почесто да се гледа на излегување и да се дружи).

Затоа ве молам добри луѓе за Помош, совет, што и да е.

 

Вака како прво јас те разбирам,а второ според мене воопшто не е глупаво да му кажеш затоа што и самата знаеш дека не е поради тебе тоа што немаш со кого да искочиш,така да слободно кажи си се што ти лежи на душа ако е прав дечко ке те свати верувај.А такви другарќи воопшто не ти се ни потребни тргни се одма од нив кога гледаш дека не ти се прави другарки више.Ке си најдеш нови подобри .А ти дали сеуште се гледаш со дечкото?извини што прашав вака

 

Со дечкото се гледав повремено, а сега доста поретко и мислам дека тоа е поради овој мој проблем бидејќи ми ја намалува енергијата и не се чуствувам доволно самоуверено и вредно за да задржам некого. И плус ме загрижува што проблемов трае веќе две години. А немам ников физички или психички недостаток за да немам пријатели, ама едноставни нешто не иде.

 

Него зашто да не иде? Ако се сака све се може доколку се потрудиш малце повеке и дадеш се од себе.Но ако мислиш дека веке неможеш подобро прекини со дечкото,или гледај да бидеш повеке посамоуверена и вредна и да ги задржиш оние што те сакаат,и тие што ги сакаш ти.Секој има проблеми во животот и се бори така да не се откажувај од она што го сакаш никогаш ако мислиш се тоа дека вреди задржиго.Искачај повеке,движи се,дружи се,немој да дозволиш да паднеш во депресија никако,млада си што се вика животот е пред тебе,јас верувам дека ке успееш во све бидејки си храбра девојка и ти можеш знам дека можеш.Имаш сестра сепак не си сама што се вика бидејки од сестрата подобар пријател нема знаеш и самата,но со другарките и случајот не ти го знам за да можам да ти дадам совет ете или да помогнам ама имај повеке самодоверба во себе пред се и гледај тој проблем да го решиш побрзо што можеш бидејки така ке ти биде многу поубаво и полесно на самата себе

 

Ти го прочитав постот и мислам дека девојката погоре ти даде добар совет!
Не ти требаат такви лажливки,и нема зошто ти да се нервираш и да губиш самодоверба кога тие изгубија некој во животот, а ти ти само се ослободи од нив.
Немој да се грижиш речиси секој поминал низ та фаза лажно другарство.
Ти треба ним да им покажеш дека без нив си многу посилна дека тие паднаа ниско и дека никогаш нема да се како тебе !
Рече дека сте биле 4,можеби на крај ќе останат само 2,од каде да знаеме дека и меѓусебно не си прават интриги?
Сигурна сум дека ќе си најдеш некои кои ке вистински,знаеш некогаш мора да ти се деси нешто лошо за да знаеш друг пат како да го избереш подоброто,зошто сега сум сигурна дека ќе знаеш како да ги бираш другарките.
Ова ти беше само лекција и мора да ја научиш! Биди силна и докажи им дека не се тие потребни во твојот живот за да си среќна главата горе и силна самодоверба!
Запознавај се шири познанства излегувај со колешките/колегите од фак,дружисе со време се ке си дојде на свое место.
Како рекле старите за секое тенџерче има и капаче!
Ти посакувам се најубаво и мн среќа

 

Се согласувам со тебе потполно и јас исто и посакувам се најубаво и верувам дека ке успее